Η «θριαμβολογία» της απουσίας του λόγου

14:37 29/5/2017 - Πηγή: Huffington Post Greece

Μέχρι το Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας το κοινό χαρακτηριστικό της εκάστοτε «συμφωνίας» ήταν το ναι (από την πλευρά μας) της αποδοχής των προ-απαιτούμενων για την ύπαρξη συμφωνίας!

Βεβαίως η λέξη συμφωνία, συνήθως προϋποθέτει, το ξεκίνημα δύο πλευρών από διαφορετικά «θέλω» και μέσω επικοινωνίας και διαπραγματεύσεων τη «σύγκλιση» τους σε ένα αποτέλεσμα που δεν χαρακτηρίζεται καταστροφικό ή υποτιμητικό για μια από τις δύο πλευρές. Ένα τέτοιο βέβαια ενδεχόμενο χαρακτηρίζεται καλύτερα από τον όρο αποδοχή ή υποταγή.

Την προηγούμενη Δευτέρα πρωτοτυπήσαμε πάλι! Αποδεχτήκαμε τους

όρους του νέου παιχνιδιού πριν καν συμφωνήσουν μεταξύ τους τα δυνατά μέρη του deal. Και αρχίσαμε λοιπόν τα προ - πανηγύρια μια και είμαστε φαν γενικώς των πανηγυριών. Αργότερα όμως διαφωνήσαμε, δεν δεχτήκαμε αυτή τη φορά το menu που αναγκαστικά μας προσέφεραν. Και αυτό γιατί απλά δεν υπήρχε menu! Οι chef βλέπετε είχαν διαφορετικές γαστρονομικές προσεγγίσεις.

Είναι περισσότερο από λυπηρό ότι εκτός από τη χαμένη έννοια των λέξεων μας χαρακτηρίζει γενικά η απουσία. Και ασφαλώς δεν αναφερόμαστε στην φυσική παρουσία μας σε ένα χώρο διαπραγματεύσεων, αλλά στην ανυπαρξία της πραγματικής παρουσίας του λόγου ή της επιχειρηματολογίας μας.

Ασφαλώς δεν είμαστε ο «δυνατός» της παρέας, αλλά εμείς διαλέξαμε αυτή τη συντροφιά! Όπως επίσης εμείς επιλέξαμε την «ενδυματολογική» εμφάνιση μας στις συγκεντρώσεις του group. Και πράγματι, άλλοτε ήταν πρωτότυπες (δεν λέω), άλλοτε ντεμοντέ, άλλοτε επαναστατικές (εξ αποστάσεως) και άλλοτε απλά αποδεκτές από τον οικοδεσπότη.

Επιστρέφοντας κάθε φορά από το party (πίσω στην πατρίδα) μεταφέραμε ενθουσιασμό, και ατμόσφαιρα επιτυχίας! Επιτυχίας σε τι; Για ποιον; Και με ποια μετάφραση της λέξης;

Μας είναι δύσκολο να αντιληφθούμε σαν συστατικά της επιτυχίας το ξεπούλημα, την φτωχοποίηση, την παρακμή, την έλλειψη οράματος, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, τον διχασμό, την πόλωση, την απουσία λόγου, την εκνευριστική αλλοίωση της πραγματικότητας, και τη χαμένη αίσθηση της πραγματικότητας.

Το προηγούμενο cocktail εμπλουτίζεται, ατυχώς καθημερινά, και με νέα συστατικά που μεταφέρουν την παταγώδη αποτυχία εκτός από το οικονομικό, και πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο ήθους και χαιρεκακίας.

Όλα τα προηγούμενα μας λυπούν. Το τελευταίο μας απογοητεύει.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.