Μια ιστορία από το Βασίλειο της Άνω Χώρας, Μέρος 1ο

Στο Βασίλειο της Άνω Χώρας επικρατούσε αναβρασμός. Τα τελευταία 6 χρόνια είχαν αλλάξει 5 βασιλιάδες. Η νομισματική κρίση είχε χτυπήσει καίρια την οικονομία της Άνω Χώρας και τα παιχνίδια εξουσίας αποτελούσαν πλέον καθημερινό φαινόμενο. Ο τελευταίος Βασιλιάς έκανε έξαλλη την άρχουσα τάξη. Πιθανότατα όχι άδικα, αφού θεωρείτο ο Επαναστάτης - Βασιλιάς. Επιρρεπής στο ψέμα, το οποίο θεωρούσε «άσκηση γοητείας», είχε εξασφαλίσει την ανοχή του πλήθους. Οι Ακόλουθοι του όμως δε μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη ρητορική του, ενώ το θράσος τους δεν μπορούσε να κρύψει τα πρώτα σημάδια κόπωσης,
παρότι είχαν μόλις λίγους μήνες στην άσκηση της εξουσίας. Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς μάταια έψαχνε λύσεις στην Αυλή του και στους συμμάχους του. Δεν έβρισκε.

Την ίδια ώρα η ίντριγκα έδινε και έπαιρνε. Οι αντίπαλες ομάδες δεν μπορούσαν να μείνουν σε ηρεμία. «Δε μπορεί ο Βασιλιάς - Επαναστάτης να μας κυβερνάει. Λέει ψέματα συνέχεια και μας κυβερνάει με δόλο και θράσος», έλεγαν μεταξύ τους. Μια εντελώς ετεροβαρής στη σύνθεση και στη σκέψη ομάδα σκέφτηκε μια ιδέα. Κι είπε να τη βάλει σε εφαρμογή.

Πρωτεργάτης (αλλά και πιόνι των προηγούμενων Βασιλέων) στην εφαρμογής της ιδέας ήταν ο Μέγας Θησαυροφύλακας του Βασιλείου. Αρεσκόταν εξάλλου σε θεωρίες συνομωσίας. Η αλήθεια ήταν ότι η μόρφωση του ήταν ξακουστή σε όλα τα διπλανά βασίλεια. Είχε σπουδάσει σε ένα παλαιότατο πανεπιστήμιο ενός μεγάλου νησιού. Αλλά ο ίδιος στην πραγματικότητα ήταν κακός στην πολιτική και κάκιστος σε θέματα επικοινωνίας και κοινωνικής αντίληψης. Ταυτόχρονα ήταν τρομερά φιλόδοξος και ενδόμυχα πίστευε ότι από πιόνι θα μπορούσε να γίνει Βασιλιάς. Έχοντας διατελέσει παρακοιμώμενος και Δούκας του προηγούμενου Βασιλιά, αισθανόταν πια ασφαλής από τη θέση του Μεγάλου Θησαυροφύλακα: «Εγώ κινώ τα οικονομικά του Βασιλείου στην πραγματικότητα», έλεγε και ξανάλεγε στους συνδαιτημόνες του. Δίπλα του συνεχώς δύο πρόθυμοι Τελάληδες, άγνωστοι στον λαό της Άνω Χώρας, αλλά με μεγάλη επιρροή στα ηλεκτρονικά καφενεία, οι οποίοι θεωρούσαν εαυτούς μεγάλους διαμορφωτές: η Λουκρητία, ειδική (έτσι πίστευε τουλάχιστον) σε θέματα επιρροής του λαού και ο Θεόδωρος ο διοπτροφόρος, ειδικός (κι αυτός έτσι πίστευε) σε θέματα ανάλυσης του λαού. Εξάλλου η μόδα των ηλεκτρονικών καφενείων είχε μεγάλη επιτυχία στο Βασίλειο: «Τσάμπα όπιο του λαού» τα χαρακτήριζε ο Επαναστάτης - Βασιλιάς.

Η ιδέα, το σχέδιο μάλλον, ήταν απλό. «Ο Επαναστάτης Βασιλιάς τέθηκε Αρχηγός του Κράτους με ψέματα, θα πούμε κι εμείς ψέματα», είπαν ψιθυριστά στη Μεγάλη Υπόγεια Στοά, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Μέσα τους έβραζαν, αλλά έπρεπε να κρύψουν τα συναισθήματά τους. Ο Μέγας Θησαυροφύλακας θα έδινε μια συνέντευξη στο Μεγάλο Δημοσιογράφο του Βασιλείου. Στη συνέντευξη θα έλεγε στον λαό ότι εκείνος εγγυήθηκε την ομαλότητα, αφού οι τέως άνθρωποι του Επαναστάτη - Βασιλιά ήταν έτοιμοι να κάνουν πραξικόπημα.

Θα έλεγε ότι εκείνος είχε πάρει τα μέτρα του, μιλώντας με τον Γέροντα - Διδάσκαλο, ορισμένους από τους πρώην - Βασιλείς κι άλλους Ευγενείς της Άνω Χώρας. Μετά οι φίλοι του Μεγάλου Δημοσιογράφου θα έγραφαν σε Μεγαλοπάπυρους και Ηλεκτρονικούς Παπύρους, αναλύοντας το φοβερό σκάνδαλο. Αμέσως θα αναλάμβανε ο Υπέρτατος Δικαστής να ζητήσει το λόγο από τον Επαναστάτη - Βασιλιά. Εάν ο Υπέρτατος Δικαστής δεν εμφανιζόταν όσο γραφόταν η «είδηση» στους Πάπυρους, η Λουκρητία και ο Θεόδωρος ο διοπτροφόρος θα μιλούσαν στους φίλους τους στα ηλεκτρονικά καφενεία, λέγοντας πόσο στενοχωρημένοι είναι που ο Υπέρτατος Δικαστής της Άνω Χώρας δεν αντιδρά. Η Λουκρητία και ο Θεόδωρος ο διοπτροφόρος ανέφεραν χαρακτηριστικά: «Μην ανησυχείς Θησαυροφύλακα. Όταν εμείς αρχίσουμε να επικοινωνούμε με το λαό και τους φίλους μας, ο Υπέρτατος Δικαστής θα αντιδράσει».

Μέχρι και σήμερα όμως ο Υπέρτατος Δικαστής σιωπά...Η Λουκρητία γράφει πόσο απογοητευμένη είναι που ο Υπέρτατος Δικαστής δεν αντιδρά...Αλλά δεν πείθει κανέναν...

ΥΓ1. Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς, θεωρώντας ότι παίζει την επικοινωνία στα χέρια του, αποφάσισε να αντιδράσει. Φιλικοί προς εκείνον Ηλεκτρικοί Πάπυροι ανέφεραν ότι εκείνος έδωσε διαταγή να φρουρείται το Θησαυροφυλάκιο, ώστε να μην το απαλλοτριώσουν οι παλαιοί του σύντροφοι. Άβυσσος η ψυχή του κατέχοντος την εξουσία.

ΥΓ2. Η τακτική της αντίδρασης του Υπέρτατου Δικαστή δεν ήταν άγνωστη στο Βασίλειο της Άνω Χώρας. Ήταν πάγια στα χρόνια της νομισματικής κρίσης. Ένας Μεγαλοπάπυρος ή Ηλεκτρονικός Πάπυρος έγραφε μια είδηση κατ' εντολή της Αυλής (συνήθως). Οι ακόλουθοι ενημέρωναν τον Υπέρτατο Δικαστή κι αυτός με βάση το νόμο αναγκαζόταν να προχωρήσει σε δίκες, με θεατές ένα ταλαιπωρημένο πλήθος. Οι ακόλουθοι όμως είχαν πραγματικά κουράσει.

ΥΓ3. Ελάχιστοι από τους υπηκόους του Βασιλείου τολμούν να ψελλίσουν τελικά το αυτονόητο: ότι και οι δύο ιστορίες αφήνουν την ίδια ακριβώς οσμή πραξικοπήματος. Ταυτόχρονα, προδίδουν την αδυναμία του Βασιλείου της Άνω Χώρας, που ζει ακόμα σε περίοδο παρατεταμένης κρίσης.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα