Πόσα κοινά έχουν άραγε η πολιτική και το ποδόσφαιρο;

10:38 6/11/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Δεν ξέρω εάν σας τυχαίνει συχνά αλλά εμένα πολλές φορές όταν κάποιος με γνωρίσει πρώτη φορά με ρωτάει: «Ποιο είναι το αγαπημένο σου άθλημα;»

Και πάντα έρχεται η ίδια αντίδραση. Απαράλλαχτη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Το κεφάλι μου γέρνει αισθητά προς τα δεξιά. Τα μάτια μου στενεύουν σε ένα απορημένο ύφος. Οι ώμοι μου σηκώνονται ανεπαίσθητα και οι παλάμες μου ανοίγουν σε μια ένδειξη συμπόνιας. Τι εννοεί άθλημα; Υπάρχει κάποιο άλλο άθλημα πέρα από το ποδόσφαιρο;

Η απάντηση μου έρχεται πάντα συμπονετική αλλά και με μια αίσθηση ανυπομονησίας.

Αγαπώ το

ποδόσφαιρο, πάντα το αγαπούσα. Παραδεχόμουν πάντοτε ωστόσο πως ενώ στα μάτια μου είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ομαδικά αθλήματα στον κόσμο, πολλές φορές η άμιλλα μεταξύ των ομάδων είναι λέξη άγνωστη (να θυμίσω τον Πάμπλο Γκαρσία και την μπουνιά μέσα στο Καραϊσκάκη; και πολλά πολλά άλλα τέτοια σκηνικά φυσικά!). Και ακόμη, οι συνέπειες του φανατισμού και του βαρβαρικού οπαδισμού έχουν υπάρξει καταστροφικές για την κοινωνική συνοχή των εκάστοτε πόλεων και χωρών (πόσες φορές έχουμε γίνει μάρτυρες επεισοδίων μεταξύ Ολυμπιακών και Παναθηναϊκών;)

Και πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό ήταν κάτι που με πλήγωνε πάντα. Γιατί; Διότι ήξερα ότι θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική από τότε που ήμουν περίπου 5 χρονών. Περίπου στην ίδια ηλικία που ο πατέρας μου με πήγε πρώτη φορά στην Τούμπα και με έκανε ΠΑΟΚ (σε εκείνον τον πρώτο αγώνα ήμουν στην Θύρα 6 και παίζαμε με τον Ιωνικό!)

Αυτό που έχω δει λοιπόν μέσα στα χρόνια είναι ότι η πολιτική και το ποδόσφαιρο έχουν πολλά κοινά.

Το πιο ενδιαφέρον όμως κοινό για εμένα είναι ότι και τα δυο έχουν δυο δρόμους που μπορείς να ακολουθήσεις. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να γίνεις είτε οπαδός είτε φίλαθλος. Επιλέγω πάντα το δεύτερο, γιατί ο αθλητισμός είναι στο μυαλό μου κάτι που πρέπει να εγείρει όμορφα συναισθήματα, συναγωνισμό, άμιλλα. Να εξευγενίζει την ψυχή.

Το ίδιο ισχύει και με την πολιτική. Μπορείς να γίνεις «οπαδός» και να ασχοληθείς με το εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Μπορείς όμως να επιλέξεις να γίνεις «φίλαθλος» και να ασχοληθείς με την Κοινωνία των Πολιτών.

Επιλέγω πάντα το δεύτερο γιατί η πολιτική στο μυαλό μου πρέπει να φέρνει κοντά τους ανθρώπους, να τους ενώνει, να τους κάνει πιο δυνατούς. Να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον και να προσπαθούν όλοι για μια καλύτερη χώρα, ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά που φέρνουν σε αυτόν τον κόσμο. Να αγωνίζονται για μια πιο ευημερούσα ήπειρο και έναν πιο καθαρό και αξιοκρατικό πλανήτη.

Όταν λοιπόν ο φίλος μου ο Federico που δουλεύει στον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο Ποδοσφαιρικών Σωματείων μου μίλησε για μια νέα ενέργεια που κάνουν δεν μπορούσα να μην το μοιραστώ. Τόσο χαρούμενη ήμουν.

Φέτος λοιπόν ο Σύνδεσμος στον οποίο εργάζεται ο Fede έβγαλε το πρώτο βιβλίο με τίτλο CSR in European Football Clubs! Δηλαδή Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη των Ποδοσφαιρικών Ομάδων.

Η λογική; Απλή. Κάθε ομάδα να προσπαθεί να κάνει κάτι με ουσιαστικό αντίκτυπο στην κοινωνία της πόλης ή της χώρας στην οποία βρίσκεται. Αν με ρωτάτε πως νιώθω για αυτή την ιδέα; Το ποδόσφαιρο στα καλύτερά του.

Η μπάλα δεν πρέπει να είναι εκεί μόνο για να ψυχαγωγεί. Η δημοσιότητα αυτού του αθλήματος και η δύναμη που ασκεί στις ψυχές μας μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για καλό! Και αυτό προσπαθεί το European Football Club Association! Να εγείρει το ενδιαφέρον του κόσμου αλλά και των ίδιων των αθλητικών σωματείων για τον εθελοντισμό και την προσφορά. Να συγκεράσει το πάθος για τον αθλητισμό με το πάθος για μια πιο δίκαιη και εύρωστη κοινωνία.

Τελικά πόσο μαγικό θα ήταν εάν όλοι εμείς που αγαπάμε το ποδόσφαιρο καταφέρναμε μέσα από αυτό το πάθος μας να βοηθήσουμε και κάποιους ανθρώπους που στην Ελλάδα της κρίσης μας έχουν περισσότερο ανάγκη από ποτέ; Πόσο υπέροχο θα ήταν κάποια από τα χρήματα που καταλήγουν σε ποιο γυαλιστερά καθίσματα στις θύρες των επισήμων να ταΐσουν οικογένειες; Ή να ζεστάνουν σπίτια εκεί στην Μακεδονία που ο χειμώνας έχει δόντια;

Από ελληνικές ομάδες στο βιβλίο αναφέρεται μόνο ο Παναθηναϊκός. Ξέρω όμως ότι και άλλες ομάδες βοηθάνε πολύ σε διάφορες ανθρωπιστικές και κοινωνικές κρίσεις. Είναι παρούσες σε δράσεις και ειλικρινά προσπαθούνε. Καιρός είναι λοιπόν να βγάζουμε τέτοια νέα προς τα έξω περισσότερο. Να μιλάμε περισσότερο για αυτά. Όχι με έπαρση και ψεύτικη υπερηφάνεια. Αλλά με αγάπη για αυτό που κάνουμε και με στόχο να κινητοποιήσουμε περισσότερες ομάδες, περισσότερα σωματεία, περισσότερο κόσμο να αναλάβει δράση.

Έτσι θα έχουμε ποδόσφαιρο και πολιτική συνυφασμένα σε μια πιο δυνατή, ουσιαστική και ακμαία Κοινωνία των Πολιτών.

Έως τότε εγώ προσωπικά σε ευχαριστώ Fede για το όραμα, το πάθος και την όρεξη σου για ένα καλύτερο ποδόσφαιρο!

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.