Σε πόσες ώρες μπορούμε να φτάσουμε από τη Γη στη Σελήνη

Το ταξίδι προς τη Σελήνη είναι μια σύνθετη και ενδιαφέρουσα διαδικασία, η διάρκεια της οποίας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως ο τύπος του διαστημικού σκάφους, η αποστολή και η τροχιά που επιλέγεται. Όπως αναφέρθηκε, το New Horizons, το ταχύτερο διαστημόπλοιο που πέρασε από τη Σελήνη, χρειάστηκε μόλις 8 ώρες και 35 λεπτά για να διασχίσει την απόσταση, αλλά δεν είχε σκοπό να σταματήσει εκεί.

Για αποστολές που είχαν ως στόχο την προσεδάφιση ή την παραμονή σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ο χρόνος ήταν μεγαλύτερος. Οι επανδρωμένες αποστολές

Apollo, για παράδειγμα, χρειάζονταν περίπου 3 ημέρες για να φτάσουν στη Σελήνη. Ο χρόνος αυτός εξαρτιόταν από την ανάγκη για ασφαλή και ακριβή είσοδο στη σεληνιακή τροχιά.

Από την άλλη, σύγχρονες αποστολές με διαφορετικούς στόχους, όπως η μελέτη του φεγγαριού ή η προετοιμασία για πιο μακρινά ταξίδια, μπορεί να διαρκέσουν πολύ περισσότερο. Για παράδειγμα, η αποστολή CAPSTONE που εκτοξεύθηκε το 2022 χρειάστηκε 4,5 μήνες για να φτάσει σε μια ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ακολουθώντας μια οικονομική διαδρομή με χαμηλή κατανάλωση καυσίμων.

Έτσι, η διάρκεια του ταξιδιού προς τη Σελήνη μπορεί να κυμαίνεται από λίγες ώρες μέχρι αρκετούς μήνες, ανάλογα με την αποστολή και τις προτεραιότητες της διαδρομής.

Αλλά για τις αποστολές των οποίων ο προορισμός είναι το φεγγάρι, το ταξίδι διαρκεί λίγο περισσότερο. Το 1959, στην πρώτη αποστολή της ανθρωπότητας στο φεγγάρι, το Luna 1 της Σοβιετικής Ένωσης χρειάστηκε 34 ώρες για να φτάσει στο φεγγάρι.

Αυτή η μη επανδρωμένη αποστολή προοριζόταν να προσκρούσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, αλλά το διαστημόπλοιο ξέφυγε από την πορεία του, περνώντας 5.995 χιλιόμετρα (3.725 μίλια) μακριά από το φεγγάρι. Τελικά σταμάτησε να εκπέμπει όταν οι μπαταρίες του τελείωσαν και εξακολουθεί να αιωρείται στο διάστημα μέχρι σήμερα.

Το 1969, όταν οι αστροναύτες προσγειώθηκαν πραγματικά στο φεγγάρι, το πλήρωμα του Apollo 11 χρειάστηκε 109 ώρες και 42 λεπτά από την απογείωση μέχρι το πρώτο βήμα του Νιλ Άρμστρονγκ.

Οι λόγοι για αυτούς τους μεταβλητούς χρόνους ταξιδιού στο φεγγάρι εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, αλλά ένας από τους σημαντικότερους είναι η ποσότητα των καυσίμων που χρησιμοποιούνται.

Οι μηχανικοί έχουν διαπιστώσει ότι η χρήση λιγότερων καυσίμων σε μια σεληνιακή αποστολή μπορεί να την κάνουν να διαρκεί περισσότερο, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση των φυσικών βαρυτικών δυνάμεων των ουράνιων σωμάτων, όπως είναι η Γη και το φεγγάρι, για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση του διαστημικού σκάφους κατά μήκος μιας μεγαλύτερης διαδρομής.

Για παράδειγμα, το 2019, το Ισραήλ έστειλε ένα μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο με το όνομα Beresheet για να προσεδαφιστεί στο φεγγάρι. Μετά την απογείωση, το Beresheet έκανε κύκλους γύρω από τη Γη για περίπου έξι εβδομάδες σε όλο και μεγαλύτερες τροχιές, προτού αποκτήσει αρκετή ορμή για να απογειωθεί προς το φεγγάρι.

Έφτασε εκεί, αλλά όχι με τον τρόπο που ήθελε ο ισραηλινός οργανισμός SpaceIL: Η ομάδα έχασε την επαφή και το Beresheet συνετρίβη στη σεληνιακή επιφάνεια 48 ημέρες μετά την εκτόξευση.

Το διαστημικό σκάφος που κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο ταξίδι στη Σελήνη είναι το σκάφος CAPSTONE της NASA, ένας κυβικός δορυφόρος βάρους 55 κιλών (25 κιλών) που χρειάστηκε 4,5 μήνες για να εγκαταλείψει τη Γη, να την κυκλώσει αρκετές φορές και τελικά να εισέλθει στην τροχιά της Σελήνης το 2022.

Το CAPSTONE (Cislunar Autonomous Positioning System Technology Operations and Navigation Experiment) στάλθηκε στο φεγγάρι για να δοκιμάσει μια τροχιά που η NASA σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει για το σχεδιαζόμενο διαστημικό φυλάκιο Gateway.

Ανεξάρτητα από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει ένα διαστημικό σκάφος, κάθε σεληνιακή αποστολή περνά από διάφορα βασικά βήματα. Το 60% έως 90% του βάρους εκτόξευσης κάθε διαστημικής αποστολής είναι τα καύσιμα που της επιτρέπουν να ξεφύγει από τη γήινη βαρύτητα και να εισέλθει στο διάστημα.

Μόλις το διαστημόπλοιο φτάσει σε τροχιά, πρέπει να χρησιμοποιήσει όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα για να επιτύχει τη βέλτιστη τροχιά προς τον στόχο του, καθώς η προσθήκη περισσότερων καυσίμων καθιστά το διαστημόπλοιο βαρύτερο και ακριβότερο.

Αλλά ο χρόνος ταξιδιού εξαρτάται και από άλλους παράγοντες. Ένας από τους μεγαλύτερους, σύμφωνα με τον Μαρκ Μπλαντον, ο οποίος είναι επικεφαλής της ανάλυσης και των ολοκληρωμένων αξιολογήσεων των αποστολών της NASA από τη Σελήνη στον Άρη, είναι ο σκοπός της αποστολής.

«Οι αποστολές ή οι οργανισμοί θα αξιολογήσουν τον τύπο των διαθέσιμων πυραύλων και τις δυνατότητές τους να μεταφέρουν διαστημόπλοια», δήλωσε στο Live Science. «Οι δυνατότητες των πυραύλων και οι στόχοι της αποστολής θα καθορίσουν το μέγεθος του διαστημικού σκάφους – για παράδειγμα, αν πρόκειται για ένα επιστημονικό όργανο έναντι μιας επανδρωμένης αποστολής.

«Όταν βάζετε όλους αυτούς τους περιορισμούς μαζί, μπορείτε να σχεδιάσετε μια βέλτιστη τροχιά».

Αυτό σημαίνει ότι, όπως συμβαίνει με όλα όσα σχετίζονται με τα διαστημόπλοια και τις διαστημικές πτήσεις, οι ακριβείς υπολογισμοί σχετικά με το μέγεθος του σκάφους, το μέγεθος του πληρώματος, την κατανομή των καυσίμων και κάθε άλλη πιθανή λεπτομέρεια μπορεί να επηρεάσει τον συνολικό χρόνο ταξιδιού προς τη Σελήνη.

Related...SuperLimbs σχεδιάστηκαν για να κάνουν τη πιο εύκολη τη ζωή των αστροναυτών στη ΣελήνηΣελήνη: Επιστήμονες εντόπισαν σπηλιά-«καταφύγιο» για μελλοντικούς εξερευνητέςTα πρώτα δείγματα από την αθέατη πλευρά της Σελήνης έφερε στη Γη το κινεζικό Chang'e 6
Keywords
Τυχαία Θέματα