Σέξ-πυρ χωρίς διλήμματα του Άμλετ

08:18 30/8/2022 - Πηγή: Huffington Post Greece

Άλλο οι τύψεις, άλλο οι ενοχές

Κι ανάμεσά τους

η πίστη της αυτοεκτίμησης

δυσεύρετη

Εύη Μελά-Αλεξιάδη, Αποτυπώματα

Καλοκαίρι. Θερινές διακοπές. Απελευθερώνεται το κρυμμένο μας πάθος και συχνά πνίγεται σε λάθη και σε βάθη, αφού η απόδραση δεν συνοδεύεται από αυτοπεριορισμούς αλλά ξοδεύεται σε περιττούς αυτοεπιδειξισμούς.

Μετά από τον πανδημικό εγκλεισμό [μέσα στον εαυτό μας;] θα ξεχυθούμε στα νησιά και στα βουνά για να μαζέψουμε εμπειρίες, ιδίως ερωτικές, δεδομένου ότι ο covid-19αλλοίωσε σε πολλά επίπεδα τις συναισθηματικές μας σχέσεις. Καθώς τα δεδομένα του παρελθόντος [από σύζυγο μέχρι ερωμένη/εραστή]έχουν ανατραπεί, άπαντες βγαίνουν παγανιά προκειμένου ν’ανανεώσουν –μέσω του διψασμένου έγκλειστου κορμιού τους-τη φοβισμένη τους ψυχή.

Αφού ο μετα-άνθρωπος, ο οποίος θα γινόταν Πλάστης και θα δημιουργούσε το νέο κατά τη δική του εικόνα και ομοίωση πλάσμα, αναβάλλει το πείραμα, τούτο σημαίνει ότι ο “άνθρωπος των σπηλαίων του φόβου” για τη εκδίκηση της φύσης αναζητεί τις έσχατες [;] ηδονές “εδώ και τώρα”.

Όλα για την ηδονή της μιάς στιγμής ή της μιάς χρήσης. Όλοι κυνηγούν και κυνηγιούνται μεταξύ τους γιατί η “ζωή είναι μία και απρόβλεπτη”.

Δεν έχει πλέον σχέση το φύλο, η κοινωνική θέση, η κουλτούρα, το οικογενειακό status. Όλα θα παιχτούν στον τροχό της Τύχης και στη ρουλέτα της άνευ ορίων ικανοποίησης των απωθημένων μιάς ύπαρξης χωρίς νόημα, αφού η Πανδημία μας στέρησε [για πάντα;] την εξουσία επί του κόσμου και επί της ζωής μας.

Καλοκαίρι της ελευθεριότητας στο όνομα του δικαιώματος της αναζήτησης της ελευθερίας ενός ανθρώπου, που φοβάται περισσότερο απ’όσο ελπίζει. Καλοκαίρι των σωμάτων που θα τα κάψει η διάψευση περισσότερο από τον ήλιο, αλλά που προτιμούν τα  ερωτικά εγκαύματα από τα ψυχικά τραύματα της προδοσίας από τους δικούς τους ανθρώπους. Καλοκαίρι των ουτοπικών προσδοκιών που σίγουρα θα το ακολουθήσει ένα φθινόπωρο μίας εκ νέου φθίνουσας ευτυχίας και αναγνώρισης / αποδοχής των σημείων της οριστικής ήττας των διανθρώπινων σχέσεων ανιδιοτελούς αγάπης.

ΥΓ.’Να ζεί κανείς ή να μη ζεί  ηθικά δίχως να έχει συναισθηματικές βεβαιότητες, με απλές πιθανότητες επιβίωσης; That’s the question