Το Déjà vu της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία

11:22 10/5/2022 - Πηγή: Huffington Post Greece

8 Μαΐου 2022 Ζαπορίζια Ουκρανία: Μια μητέρα με τα παιδιά της κατάφερε να φύγει από την Μαριούπολη

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση επώδυνων αναμνήσεων. Θυμηθήκαμε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του 36% του νησιού. Επίσης δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον παλαιστινιακό λαό που βρέθηκε αντιμέτωπος με Ισραηλινούς βομβαρδισμούς και συστηματικούς εκδιωγμούς. Θυμηθήκαμε

την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ πουο αδιαφόρησε για τα βέτο των μελών του Γενικού Συμβουλίου Ασφαλείας.  Ακόμη περισσότερο θυμήθηκαμε το ατελείωτο δράμα που ζει ο λαός της Συρίας. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που η Ρωσία, την τελευταία δεκαετία, έχει εισβάλει σε άλλα κράτη και πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο και υιοθετώντας αδίστακτα μια επιλεκτική αντίληψη περί του τι είναι ορθό, προσπαθεί να καθυποτάξει λαούς, επιλέγοντας  την γλώσσα του πολέμου όπως συνέβη στην Ουκρανία, αλλά και στην πολύπαθη Συρία το 2015. 

Δύο χώρες λοιπόν, βιώνουν σήμερα ανθρωπιστικές κρίσεις κάτω από τα πυρά του ίδιου εισβολέα και την βαρβαρότητα του πολέμου  με την συναίνεση του πατριάρχη Μόσχας Κυρρίλου.

Προσφάτως η αμερικανική πολιτική ηγεσία χαρακτήρισε τον Ρώσο ηγέτη χασάπη, αφού έχουν ήδη καταγραφεί εκατοντάδες θάνατοι αμάχων και στρατιωτών από τα ρωσικά πυρά και τους βομβαρδισμούς.

Σύμφωνα με το UNHCR και όσο γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι θάνατοι αμάχων υπερέβησαν τους 2000, ανάμεσά τους και παιδιά, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 3.000. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί  η  Μπούτσα. Δεκάδες άμαχοι  βρέθηκαν δεμένοι και πυροβολημένοι πισώπλατα. Όχι άδικα Ουκρανοί αξιωματούχοι παρομοίασαν αυτές τις ακρότητες με ναζιστικές πρακτικές. Ακρότητες που θυμίζουν την βαρβαρότητα του Ισλαμικού Κράτους. Ωστόσο, οι Ρώσοι κάνουν λόγο για προβοκάτσια και επιρρίπτουν την ευθύνη στο τάγμα Αζόφ.

Γίναμε μάρτυρες μιας βαρβαρότητας που μας φέρνει στην μνήμη το 2015 και τη παρέλαση ρωσικών στρατευμάτων στη Συρία για να στηρίξουν συριακό καθεστώτος. Εθνοκάθαρση, βομβαρδισμοί αμάχων και υποδομών και ότι άλλο χρειαστεί για την εξάλειψη κάθε είδους πατριωτικής και προοδευτικής αντιπολίτευσης με απώτερο στόχο την επιβίωση του καθεστώτος.

Στελέχη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων που δρούσαν στη Συρία, επιχειρούν σήμερα στα ουκρανικά εδάφη. Συγκεκριμένα ο Ρώσος στρατηγός  Αντρέι Σουκοβέτσκι. ο οποίος σχετίζεται με τους πολύνεκρους βομβαρδισμούς αμάχων στο Χαλέπι, σκοτώθηκε πρόσφατα στην Ουκρανία. Την ίδια μοίρα είχε στο Χάρκοβο  και ο Ρώσος στρατηγός Βιτάλι Γκερασίμοφ όπου και αυτός είχε διαδραματίσει σκοτεινό ρόλο στη Συρία.

Η ανάγκη της Ρωσίας για έλεγχο κατέστησε τη Σύρια μια προέκταση της όπου η οποιαδήποτε σκέψη για δημοκρατία και αλλαγή καθεστώτος φιμώνεται ανελέητα. Το μαρτυρούν τα στοιχεία του ΟΗΕ με τους εκατοντάδες θανάτους πολιτών απόρροια των βασανιστηρίων.

Στη Συρία όπως και στην Ουκρανία τόσο τα ρωσικά όσο και τα συριακά καθεστωτικά ΜΜΕ,  επιρρίπτουν την ευθύνη στις εξτρεμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Η προπαγάνδα και τα fake news στο απόγειό τους.

Οι φόβοι για χρήση χημικών όπλων στην Ουκρανία από μέρους της Ρωσίας ξυπνούν εφιαλτικές μνήμες από την επίθεση που είχε σημειωθεί στην Ανατολική Γούτα της Συρίας, αλλά και στην Ντούμα.

Την ίδια ώρα όλο και περισσότεροι Ουκρανοί εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια είναι οι εκτοπισμένοι και οι πρόσφυγες.

Το ξερίζωμα και οι εικόνες μανάδων και παιδιών που φεύγουν από τις πατρογονικές τους εστίες πονάει και μοιάζει με την αγωνία των εκατομμυρίων Σύριων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, την πατρίδα τους. Αυτή τη φορά το ζούμε σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ποιος θα το περίμενε...

Ο πόνος δεν έχει σύνορα, δεν κάνει διακρίσεις. Ποια είναι όμως η ευθύνη της διεθνούς κοινότητας; Μήπως η ανοχή στα εγκλήματα ενθαρρύνουν τους θύτες αυτών; Μήπως η στάση της Δύσης και το βεβαρημένο παρελθόν ορισμένων δυτικών κρατών ενθάρρυνε το θράσος του Πούτιν; Όπως και να έχει το σίγουρο είναι ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία φέρνει την Ευρώπη αντιμέτωπη με τους εφιάλτες που ζουν άλλα κράτη εκτός της επικράτειας της Γηραιάς Ηπείρου. Μήπως ήρθε η ώρα για μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά το διεθνές δίκαιο και το σεβασμό των λαών;

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕΗ βύθιση του Λιβάνου στο χάος: Δολοφονίες, πόλεμος, οικονομική κατάρρευσηLive: Πλήγματα με υπερηχητικούς πυραύλους στην Οδησσό και νέες επιθέσεις στο Azovstal