Τουρισμός στα παρασκήνια

09:39 11/8/2019 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ο καιρός έχει γυρίσματα και να΄μαι που γράφω για τα παρασκήνια στον κλάδο του τουρισμού και τα οποία αντιμετώπισα φέτος, επειτα από πολλά χρόνια επαγγελματίας στον κλάδο. Ένα πρόβλημα που ξέρω ότι αντιμετωπίζουν αρκετοί εποχικοί υπάλληλοι σε μικρά ή μεγαλύτερα νησιά.

Για την καλοκαιρινή σαιζόν, οι εργοδότες ζητούν από εξειδικευμένο προσωπικό να μεταβεί σε διάφορα νησιά για να επανδρώσουν μονάδες εστίασης ή/και επισιτιστικές, αλλά δεν έχουν (ή δεν τους πολυενδιαφέρει..) πού θα τους στεγάσουν. Μπορώ μόνο να υποθέσω ότι

αυτό το πρόβλημα γίνεται όλο και πιο σοβαρό με τα χρόνια, λόγω της υπενοικίασης καταλυμάτων μέσω της πλατφόρμας Airbnb ή Booking.

Όταν ξεκίνησα να δουλεύω στον τουριστικό κλάδο, με πρώτη καλοκαιρινή σαιζόν το 1993, και με εξαίρεση 2004-2012 όπου ζούσα στην Αγγλία, αυτά όλα δεν ήταν ζήτημα, τουλάχιστον τόσο έντονο, χωρίς αμφιβολία όμως το γεγονός ότι η σαιζόν είναι το καλοκαίρι τότε ζορίζουν τα πράγματα.

Όσο ζούσα στην Αγγλία, έκανα μια αρκετά μεγάλη στροφή στη ζωή μου και έχω εξειδίκευση από πανεπιστημιακό οργανισμό της Αγγλίας πάνω στην διδασκαλία της Γιόγκα και μετά ήρθε το ολιστικό μασάζ. Πολύ μεγάλη επένδυση και προσπάθεια που δε σταματάει ποτέ, τόσο για την προσωπική μου ευεξία, όσο βέβαια και των άλλων, των ανθρώπων/φίλων που συνεργάζομαι και δέχονται τις πρακτικές αυτές από μένα.

Όταν ήρθα πίσω Ελλάδα, έμπειρη δασκάλα της Γιόγκα/massage therapist πια, ήταν φυσιολογικό να ακολουθήσω και τις σαιζόν σε ξενοδοχεία, αλλά στον χώρο της ευεξίας αυτή τη φορά. Ήμουν Spa Manager και δασκάλα της Γιόγκα για αρκετά χρόνια και από πέρυσι αποφάσισα να μένω στην Αθήνα περισσότερο χρόνο λόγω δουλειάς.

Και έρχομαι στο ΦΕΤΟΣ όπου η part time συνεργασία μου με μια εταιρία ευεξίας με έστειλε στην Αστυπάλαια για να κάνω τα μασάζ και τη Γιόγκα. Ξεκίνησα από Αθήνα με μεγάλη χαρά… το νησί υπέροχο, όμορφο και μικρό ξενοδοχείο με εξαίσια θέα στη Χώρα, τι άλλο να θέλει κανείς...

Πριν φύγω ρώτησα «που θα μείνω;» και μου είπαν «σε ένα δωμάτιο με άλλη μια κοπέλα». Είπα «οκ».

Φτάνω με το καράβι στις 28/06 και με πηγαίνουν σε ένα σπίτι όπου έμεναν ήδη τρια παιδιά από την Αιθιοπία (είδα ένα μονό κρεβάτι, ένα διπλό κρεβάτι και ένα μονό στρώμα στο πάτωμα), οι δύο από αυτούς δούλευαν στο ξενοδοχείο (καθαρισμοί, λάντζες κτλ). Πολύ καλά παιδιά κατά τα άλλα.

Δεν ήθελε πολύ να καταλάβω βέβαια ότι «το δωμάτιο με μια άλλη κοπέλα», ήταν σε ένα κοινό σπίτι όπου μια συρόμενη πόρτα, με οδήγησε σε ένα δωμάτιο 3Χ2 τ.μ. με 2 μονά κρεβάτια…για μένα και την άλλη κοπέλα. Εγώ είχα πάει νωρίς σε σχέση με τη σαιζόν που έχει να καλύψει το συγκεκριμένο νησί.

Εννοείται ότι δεν κλείδωνε ο χώρος, ούτε αυτός αλλά ούτε και της κοινής τουαλέτας. Για να είμαι πιο σαφής, η πόρτα της τουαλέτας δεν έκλεινε καθόλου! Εκείνη τη στιγμή μάλιστα αποφάσισα να πάω στην τουαλέτα, την ώρα που μαγείρευε ο Μ από Αιθιοπία...οκ.. με παραδέχομαι, έκανα πατέντα και νομίζω πέρασα απαρατήρητη!.

Γύρισα στο ξενοδοχείο και είπα ότι δεν μένω εκεί όπου με την παρέμβαση της εταιρίας μου, με πήγαν σε ένα δωμάτιο που προοριζόταν για πελάτες, αλλά τέλη Ιουλίου που θα γέμιζε το νησί δεν θα είχα άλλη επιλογή.

Βέβαια... οι κοπέλες του ξενοδοχείου έκαναν προσπάθειες να μου βρουν και αλλού κρεβάτι...σε ένα σπίτι για το προσωπικό του γειτονικού μπαρ, όπου το κρεβάτι μου θα ήταν ή στην κουζίνα ή στο διπλό κρεβάτι με ένα αγόρι ή κορίτσι από αυτά που δούλευαν στο μπαρ. Στο μπαρ...δηλαδή, για να είμαι και ακριβής, θα κοιμόμουν με κάποιο αγόρι ή κορίτσι που θα γυρνούσε στις 4-5 το πρωί.

Εγώ παρόλα αυτά έτοιμη και καθαρή το πρωί για τη Γιόγκα ή μασάζ.

Ο χρόνος δεν είναι αρκετός μέσα στη σαιζόν για να προσπαθήσεις να συνεννοηθείς και να εξηγήσεις, αλλά ούτε και να βρεθούν λύσεις σε προβλήματα. Προφανώς...

Έκανα το λάθος να μείνω για να μην εκθέσω και την εταιρία όπου εργαζόμουν, ώσπου ήρθε το τέλος Ιουλίου και έπρεπε να φύγω από το προσωρινό μου δωμάτιο. Εν τω μεταξύ επειδή έχω κάνει camping στη ζωή μου, θεώρησαν σωστό να μου προτείνουν να στήσουμε σκηνή σε ένα αμπέλι, οικογενειακό κτήμα 1,5 χιλ. από τον χώρο της εργασίας. Ο χρόνος ποτέ δεν ήταν αρκετός για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες και η σκηνή ήρθε από Αθήνα και στήθηκε στο χώμα και την πέτρα.

Τελικά δεν έμεινα στη σκηνή, ήταν πρακτικά αδύνατο και γύρισα Αθήνα.

Αυτό που ακόμα αναρωτιέμαι είναι :

Έχει να κάνει με το πρόβλημα Airbnb, όπου οι ιδιοκτήτες σπιτιών προτιμούν να αξιοποιήσουν με αυτόν τον τρόπο τις περιουσίες τους με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν καταλύματα για στέγαση εργαζομένων;

Έχει να κάνει με το ότι είναι μικρό νησί, που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται, οπότε έβαλε μέσα σε όλα και την ευεξία αφού είναι trendy παροχή υπηρεσίας, φτιάχνει και ωραία stories στο instagram, χωρίς να ξέρει τι σημαίνει αυτό;

Έχει να κάνει με το γεγονός ότι έγιναν επιχειρηματίες ξενοδόχοι, άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ σχέση με αυτό;

Ή μήπως τελικά είναι η απόλυτη ντροπή και εξευτελισμός ενός ανθρώπου/ εργοδότη που δεν έχει κανένα απολύτως όριο στην απαξίωση εργαζομένου;

Έχω κάνει αρκετές δύσκολες σαιζόν και ευτυχώς δεν μου λείπει η εμπειρία για να καταλάβω ότι δεν είναι το ώριμο της ηλικίας που φταίει...Σε οποιαδήποτε ηλικία, η εργασία σε όλους τους κλάδους πρέπει - και επιβάλλεται - να γίνεται με τους βασικούς κανόνες αξιοπρέπειας, ήθους και επαγγελματισμού. Στην προκειμένη περίπτωση, σοκαρίστηκα μεν από την έλλειψη τέτοιων βασικών ποιοτήτων αλλά και γνώσεων στο κομμάτι της ευεξίας, κατάλαβα όμως επίσης ότι εγώ βρέθηκα στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Γίνονται και αυτά..

Εύχομαι πραγματικά αυτό να είναι από τα μεμονωμένα περιστατικά απαξίωσης και ντροπής που είχα τη τύχη να ζήσω και να μην είναι ο κανόνας, σε μια χώρα που τον τουρισμό τον χρειαζόμαστε αψεγάδιαστο. Ο κλάδος του τουρισμού χρειάζεται επαγγελματίες με σεβασμό σε πελάτες και εργαζομένους.. όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικός κλάδος είναι για την οικονομία μας. Ειδικά αν θέλουμε να πάμε ένα βηματάκι μπροστά και να θέλουμε να παρέχουμε υπηρεσίες ευεξίας..

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Ενστάσεις εργατολόγων για τις επίμαχες τροπολογίες του υπουργείου Εργασίας The Donkey Sanctuary: Τι έγινε με τα γαϊδουράκια στη Σαντορίνη