Συγκλονίζει ο Πέτρος Τατσόπουλος για τις «ομηρικές μάχες» στο χειρουργείο

01:23 13/10/2019 - Πηγή: altsantiri

Λίγες ημέρες μετά την περιπέτεια της υγείας του, που τον οδήγησε εσπευσμένα στο χειρουργείο εξαιτίας ανευρύσματος στην καρδιά, ο πρώην βουλευτής και συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος επιστρέφει στον δημόσιο λόγο, με άρθρο του στην εφημερίδα «Νέα Σαββατοκύριακο», όπου και περιγράφει όσα έζησε.

Μιλάει για τις «ομηρικές μάχες» στο χειρουργείο με τη φράση «Ποτέ δεν είναι αργά, μέχρι την ώρα που είναι». Το άρθρο έχει τίτλο «Στα χέρια των άλλων».

«Την πρώτη μέρα που βγήκα από το χειρουργείο ήμουν απολύτως βέβαιος πως ένας κοντός με αλογοουρά προσπαθούσε να με στραγγαλίσει

πισώπλατα με μια κίτρινη σακούλα και, ανεξαρτήτως αυτού του δυσάρεστου ενδεχομένου, όσο ήμουν ζωντανός, δεν θα επέτρεπα στον Δημήτρη Λυμπεριάδη, τον επικεφαλής καρδιοχειρουργό, να παρέμβει σε καμιά από τις εγκεφαλικές μου λειτουργίες, όλες εξίσου απαραίτητες μέχρι σήμερα για να γράψω τα είκοσι βιβλία μου», αναφέρει ο συγγραφέας και συνεχίζει: «Ο Λυμπεριάδης ύστερα από πέντε ώρες στο χειρουργείο, με ανοιχτή ντουζιέρα τον ιδρώτα του, με κάθε λάθος χιλιοστού να γνωρίζει ότι μπορεί να καταδικάσει ισοβίως σε ηπατική ή νεφρική ή εγκεφαλική ανεπάρκεια, υποχρεώθηκε επιτέλους να αποκαλύψει πού έχει γραμμένα τα είκοσι βιβλία μου. Το έχω ξαναπεί. Υστερα από τόσες ομηρικές μάχες, όπου η ομάδα των διασωστών σου προσπαθεί να επιτύχει τον απόλυτα πετυχημένο συνδυασμό ενεργειών στον απόλυτα νεκρό χρόνο, το να προσθέσεις στην εξίσωση παρεμβάσεις υπερφυσικών δυνάμεων δεν μαρτυράει παρά αχαλίνωτο σαδισμό και όχι ιδιαίτερη εξυπνάδα. Γιατί να το κάνουν; Για να επιβραβεύσουν τα αθώα πλάσματα –τα παιδιά ιδίως– και να τιμωρήσουν τα ένοχα κτήνη;».

Ο συγγραφέας καταλήγει ως εξής: «Δεν χρειάζεται να σου ανοίξουν την καρδιά και να σου την ξεσκονίσουν προκειμένου να πάρεις χαμπάρι ότι αυτός ο δρόμος δεν σε βγάζει πολύ μακριά. Χάρη που αυτή η δοκιμασία μού έδωσε την ευκαιρία να κατανοήσω ότι απέναντί μου δεν στέκονται, δεν επιχειρηματολογούν και δεν χειρονομούν μονάχα πολιτικά τέρατα (εντάξει• την επόμενη φορά θα προτιμούσα κάτι πιο διακριτικό• μια κάρτα ίσως). Χάρη που κατάλαβα ότι, σε αυτή τη μικρή χώρα, όπου καθημερινά οι συμπολίτες μας περνούν από εξετάσεις απανθρωπιάς, υπάρχουν ακόμη περιθώρια για να κάνεις πράγματα που μέχρι σήμερα θεωρούσες αυτονόητο ότι κάποτε θα τα κάνεις και ουδέποτε τα έκανες. Ποτέ δεν είναι αργά, μέχρι την ώρα που είναι».