Τα Υπόγεια Ρεύματα δεν μιλάνε υπογείως στο altsantiri.gr

14:23 5/12/2018 - Πηγή: altsantiri

Συνέντευξη στη Ναταλία Κάππα

Τι να πρωτογράψεις για ένα συγκρότημα που μετράει ήδη πάνω από 25 χρόνια παρουσίας στην ελληνική ροκ σκηνή, καμιά 10αριά δίσκους και αμέτρητες ζωντανές εμφανίσεις. Και ποιος από εμάς δεν έχει τραγουδήσει το «Μ’αρέσει να μη λέω πολλά», το «Κοιτάς μακριά» ή το «Παράξενη κοπέλα». Ένα συγκρότημα που έχει αλλάξει πολλές φορές σύσταση αλλά που πάντα ήταν και είναι πιστό σε αυτό που κάνει: αληθινά τραγούδια.

Από τον πρώτο τους μαγικό δίσκο «Ο Μάγος Κοιτάζει την Πόλη», το φθινόπωρο του 1994, με

τους Κώστα Κοντοβά, Γρηγόρη Κλιούμη, Γιάννη Κυριακό, Δημήτρη Αργύρη και Παναγιώτη Μεταλληνό, τον υπέροχο δίσκο «Τους Έχω Βαρεθεί» με τον Θάνο Μικρούτσικο το 2009, τους βρίσκουμε τον Ιούλιο του 2018 να κυκλοφορούν το πρώτο τους συλλεκτικό 7” με τα τραγούδια «Κάτι» και «Δεν είναι Αρκετό». Και όταν λέμε τους βρίσκουμε, εννοούμε πλέον το τρίο Γρηγόρη Κλιούμη (φωνή, ηλεκτρική κιθάρα), Νίκο Γιούσεφ (ηλεκτρικό μπάσο, μουσικό πριόνι) και Τάσο Πέππα (ντραμς) που παραμένουν καταγγελτικοί και ρηξικέλευθοι όπως αγαπάμε να είναι και να ακούμε τους καλλιτέχνες.

Περισσότερα σε όσα μας είπαν οι ίδιοι παρακάτω:

–Έχοντας ζήσει όλη την πορεία, από την (ψευδο)ευημερία του ‘90 μέχρι την 10ετη οικονομική κρίση, ποιο ή ποια τραγούδια θα αφιέρωναν σε κάθε περίπτωση τα Υπόγεια Ρεύματα στους ανθρώπους αυτής της πολύπαθης χώρας;

Ποια ευημερία; Ποια κρίση; Ποιο τραγούδι; Ποια χώρα; Δεν έχει χώρο η χώρα μου..

–Είδαμε να αφιερώνετε το τραγούδι «Ο καλός νοικοκύρης» στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου…

Δεν το αφιερώσαμε στον Ζακ, το γράψαμε για τον Ζακ και για τον κάθε Ζακ εκεί έξω. Τι άλλο να πούμε; Ώρα να μιλήσουν όλοι αυτοί που θέλουν να τα πάνε καλά με τους Νεαλλάδες. Μόλις κυκλοφορήσαμε το κομμάτι “ο καλός νοικοκύρης”, λίγες μέρες μετά την δολοφονία του Ζακ, μας στοχοποίησαν τα ακροδεξιά site και έπεφτε το βρίσιμο και οι απειλές βροχή. Πάγια τακτική τους. Είναι ακόμα εκεί τα σχόλια, κάτω από το βίντεο στο YouTube. Τα αφήσαμε για να φαίνονται τα έργα και οι ημέρες τους εις τον αιώνα των αιώνων.

Και εκτός λίγων φίλων ή φαν που απάντησαν σε αυτά τα ανδρείκελα, τα υπόλοιπα σχόλια έριχναν όσο μίσος μπορούσαν να ρίξουν. Εκεί τους έβλεπαν όλοι για άλλη μια φορά να δρουν ανεξέλεγκτα, όμως ελάχιστοι πήραν θέση, να τους απαντήσουν, να τους σταματήσουν. Όπως έκαναν μπροστά στον Ζακ και το χάσαμε το παιδί, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι είναι συνένοχοι. Από φόβο οι περισσότεροι αλλά και από ανοχή δεν μιλάνε.

Αν ανοίξουν το στόμα τους όμως για το κάθε πράγμα που βλέπουν καθημερινά, όλοι οι “φοβισμένοι”, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος και τα ζόμπι αυτά που ενοχλούν την ζωή μας θα καούν από το φως της μέρας. Μακάρι να μας άκουγε τώρα κάποιος από αυτούς που ήταν μάρτυρας και να πήγαινε να μιλήσει στην οικογένεια ή ακόμη και σε κάποιον φίλο του για να τον συμβουλέψει, να του σταθεί, να τον εμψυχώσει να μην φοβηθεί…

-Τι εμπνέει τελικά τα Υπόγεια Ρεύματα όταν γράφουν ένα τραγούδι;

Τίποτα και όλα. Δεν υπάρχει η μούσα που περιμένουν οι ποιητές, υπάρχει η ζωή και η φθορά.

-Πόσο παρόν/ενεργός είναι ο κόσμος στις παραστάσεις σας;

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι μπλέκονται ανάμεσα στο κοινό που μας ακούει από παλιά και όλοι μαζί συμμετέχουν ειλικρινά στις συναυλίες μας. Ο καθένας με τα κριτήρια και τις προσλαμβάνουσές του. Και μόνο που καταφέρνουμε να συνυπάρχουν οι γενιές αυτές κοινωνικά την εποχή αυτή, μας κάνει χαρούμενους.

–Πόσο σοβαρά παίρνει τον εαυτό του ο έλληνας καλλιτέχνης; Πολλοί γελάνε και μόνο με την αναφορά σε ελληνικό star system…

Πολλά ελληνικά σε μια και μόνο πρόταση. Star System όμως στη χώρα μας υπάρχει. Τώρα αν αυτοί που γοητεύονται ή περιμένουν κάτι από αυτό θέλουν περισσότερα ας τα βρουν με αυτούς που τα κάνουν, εμείς δεν είμαστε οι κατάλληλοι για να τους βοηθήσουμε σε αυτό το θέμα.

–Με ποιους από τους νέους καλλιτέχνες θα μπορούσαν τα Υπόγεια Ρεύματα να συνεργαστούν δημιουργικά; Ίσως σε μία σκηνή ή ακόμα και σε ένα δίσκο;

Είμαστε από τη φύση μας περίεργοι, μας ενδιαφέρουν τα πάντα. Μας αρέσει πολύ το μαχητικό και κοινωνικό hip hop. Είναι ένα είδος που κατάφερε στην Ελλάδα να αποκτήσει προσωπικότητα και να εκφράζει τις αγωνίες κυρίως της νέας γενιάς αλλά και γενικότερα των ανθρώπων με το αβέβαιο μέλλον. Και θα είναι και μεγάλο το κοντράστ για μας που δεν μπορείς να πεις ότι γράφουμε μακροσκελή τραγούδια!

-Έχοντας μια πολύ δυνατή ανάμνηση δουλεύοντας με έναν μεγάλο δημιουργό όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, με ποιον άλλο από τους μεγάλους θα θέλατε να σας βρει ο δρόμος στο μέλλον;

Ακριβώς επειδή έχουμε μια πολύ δυνατή ανάμνηση και τη μεγάλη τύχη να μη μας απογοητεύει το είδωλό μας, και αυτά δεν συμβαίνουν συχνά, μάλλον είμαστε καλυμμένοι!

-Τα τελευταία πολλά χρόνια γίνεται ένα χαμός με τα cover. Ποιο τραγούδι θα θέλατε να πειράξετε Έλληνα ή ξένου δημιουργού;

Έχουμε πειράξει κάμποσα μέχρι τώρα. Ακούστε το Which side are you on? σε μια δική μας απόδοση στα ελληνικά και το Killing in the name των Rage against the machine . Κι άλλα στα live μας ανάλογα τη διάθεση, το I Can’t Escape Myself των Sound , Απογοήτευση του Σιδηρόπουλου, Όσοι έχουνε πολλά λεφτά του Βαμβακάρη. Αλλά ποιος μας ακούει εμάς…

-Επειδή εμείς σας ακούμε, πού μπορούμε να σας δούμε αυτές τις μέρες;

Στο Κρεμλίνο Gallery Bar στον Πειραιά στις 8 Δεκεμβρίου και στο Κύτταρο 4 και 5 Ιανουαρίου σε μια γιορτή μαζί με τους παλιόφιλους Magic De Spell και Δημήτρη Μητσοτάκη και Παναγιώτη Κατσιμάνη από τους Ενδελέχεια.

-Πόσο υπόγειο φαντάζει το 2019;

Να κινείσαι στα υπόγεια της πόλης και εκεί κάτω, στα βρώμικα νερά, αυτός ο χώρος να φαντάζει καθαρότερος από την ζωή πάνω στην πόλη. Όταν φτιάχνεις την κοινωνία σου εκεί κάτω, έχεις ένα χέρι να κρατήσεις όταν ακούς τον ήχο των παρελάσεων και της αρβύλας εκεί πάνω. Και δεν είναι μικρό πράγμα αυτό. Πιστεύουμε ότι όλο και περισσότεροι θα ανοίξουν το μαντεμένιο καπάκι του υπονόμου, ελπίζουμε να συναντηθούν. Υπόγεια