Γιατί, αλήθεια, νίκησε ο Τραμπ;

12:33 7/11/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Η απογοήτευση από τη Δημοκρατία, η απόσταση από τη Δημοκρατία, και η διεύρυνση των ανισοτήτων, που γεννά οργή. Η ανάλυση του Κ-Report.

Τα «Παιχνίδια Εξουσίας» αναδημοσιεύουν την ανάλυση του Κ-Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα για τους λόγους που νίκησε- για την ακρίβεια θριάμβευσε- ο Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών. Διαβάστε το:

Πριν 8 χρόνια, η νίκη Τραμπ ήταν έκπληξη. Αυτή τη φορά όχι. Ήταν προβλέψιμη. Η έκταση, όμως, το εύρος της, αυτό ήταν έξω

από τα όρια των προβλέψεων. Και ήταν μια διάψευση μιας σειράς «αισιόδοξων» υποθέσεων για τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να εμποδίσουν αυτήν τη νίκη.

Μια υπόθεση ήταν πως ένα κύμα γυναικείας αντίδρασης στον διάχυτο σεξιστικό λόγο και την αμφισβήτηση του δικαιώματος στην άμβλωση θα σταματούσε τον Τραμπ. Αλλά τέτοιο κύμα δεν υπήρξε. Οι γυναίκες ψήφισαν σε ποσοστό 54% - 44% υπέρ της Χάρις, αναλογία ίδια με εκείνη της ψήφου των ανδρών (54-44) υπέρ του Τραμπ. Οι λευκές γυναίκες, μάλιστα, ψήφισαν κατά 52% Τραμπ, όταν οι λευκοί άνδρες τον ψήφισαν σε ποσοστό 59%.

Μια άλλη υπόθεση ήταν ότι η μεγάλη ισπανόφωνη μειονότητα θα του έλεγε όχι. Αλλά το προβάδισμα Χάρις σε αυτόν τον πληθυσμό ήταν μόλις 8 μονάδες (53-45) έναντι 38 που ήταν υπέρ της Χίλαρι Κλίντον.

Μια ελπίδα, τέλος, ήταν πως η ίδια η προσωπικότητα Τραμπ (και το πολιτικό και ποινικό του μητρώο) θα γίνονταν ανάχωμα στην επανεκλογή του. Πράγματι οι αρνητικές γνώμες για τον Τραμπ μετρήθηκαν στο exit poll ισχυρότερες από τις θετικές (54 έναντι 44%), ενώ ένα 55% βρίσκει τις θέσεις του ακραίες. Ωστόσο, ο 1 στους 10 από όσους είχαν αρνητική άποψη για τον Τραμπ, αποφάσισε του δώσει την ψήφο του.

Γιατί όμως;..

Η απάντηση δεν είναι ότι τους έπεισε η ατζέντα του. Η μετανάστευση, παράδειγμα, ως πρόβλημα που βάρυνε στην επιλογή της ψήφου απασχόλησε μόνον το 11% των εκλογέων. Η κατάσταση της δημοκρατίας το 35% και η κατάσταση της οικονομίας το 31%. Η απάντηση ίσως κρύβεται σε δύο άλλους, πολύ αποκαλυπτικούς πίνακες του exit poll.

Ο ένας καταγράφει τις διαθέσεις για την κατάσταση της χώρας. Μόνο 26% δηλώνουν ότι είναι ενθουσιασμένοι ή ικανοποιημένοι. Κι αυτοί ψήφισαν Δημοκρατικούς σε ποσοστά πάνω από 80%. Αλλά ένα 53% δηλώνουν δυσαρεστημένοι (Τραμπ 54%). Κι ένα 29% των πραγματικών ψηφοφόρων, 1 στους 3, πήγαν στην κάλπη με κίνητρο την οργή. Και αυτοί ψήφισαν Τραμπ σε ποσοστό 71%. Η δυσαρέσκεια και οργή εξηγούν τη δεύτερη νίκη Τραμπ.

Ο άλλος πίνακας καταγράφει τις απόψεις για την πορεία της οικονομίας. Όσοι την βρίσκουν καλή ή εξαιρετική, ψήφισαν Δημοκρατικούς. Αλλά ήταν μόνον 32%. Εκείνοι που την βρίσκουν μέτρια ή κακή είναι 67%. Κι αυτοί ψήφισαν Τραμπ σε ποσοστό 70%. Η ταύτιση των Δημοκρατικών, στην συνείδηση μιας πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, με τις μισητές ελίτ, εξηγεί την ήττα Χάρις.

Αν ξύσει κανείς λίγο περισσότερο αυτούς τους αριθμούς θα ανακαλύψει ότι πίσω από την άνοδο του τραμπισμού βρίσκονται δυο ρεύματα που δυναμώνουν σταθερά και γίνονται κυρίαρχα τις τελευταίες δεκαετίες: ‘Ένα, η απογοήτευση από τη Δημοκρατία, η απόσταση από τη Δημοκρατία, δεύτερο, η διεύρυνση των ανισοτήτων, που γεννά οργή. Κι αυτό καθιστά το αμερικανικό δράμα κάτι περισσότερο από τυπικά ή αποκλειστικά αμερικανικό. Το κάνει να ακούγεται ως ένα σήμα κινδύνου για τη Δημοκρατία σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο.

#ΝΤΟΝΑΛΝΤ_ΤΡΑΜΠ #ΗΠΑ #ΕΚΛΟΓΕΣ