Η κανονικοποίηση της αντισυστημικότητας

Όσο διαρκεί ο αντίκτυπος της τραγωδίας των Τεμπών θα διευρύνεται το έλλειμμα εμπιστοσύνης, θα βαθαίνει η κρίση αντιπροσωπευτικότητας και τα συστημικά πολιτικά κόμματα θα θεωρούνται συλλήβδην αναποτελεσματικά με τις ευθύνες να επιμερίζονται σε όλους.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν τα συλλαλητήρια των Τεμπών αποτύπωσαν μια φθορά για την κυβερνητική

παράταξη την οποία όμως σε πρώτη φάση δεν την εισπράττει το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση αλλά η Ελληνική Λύση, η Πλεύση Ελευθερίας και η Φωνή Λογικής οι οποίοι λειτουργούν ως υποδοχείς της λαϊκής δυσαρέσκειας. Οι καθυστερήσεις, οι αστοχίες και οι παραλήψεις στην υπόθεση των Τεμπών έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και δίνουν αέρα στα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα των οποίων η ρητορική επιβραβεύεται και φαντάζει πειστική σε όλο και μεγαλύτερα κοινά.

Αυτή η ανάδειξη του αντισυστημισμού ως αντιπολιτευτική στάση περιγράφει ακριβώς το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στην εκτελεστική, την νομοθετική και τη δικαστική εξουσία. Συγκροτείται επομένως ένα νέο δίπολο μεταξύ συστημισμού και αντισυστημισμού που πιέζει κυρίως τη Νέα Δημοκρατία αλλά και το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ τα οποία ως κόμματα που έχουν ασκήσει εξουσία χρεώνονται επί της ουσίας τις αβελτηρίες και τα προβλήματα της κεντρικής διοίκησης. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εγκλωβισμένο σε αυτές τις συμπληγάδες που πιέζουν τα δημοσκοπικά του ποσοστά και ψάχνει τρόπο να ξεφύγει από τη στασιμότητα των τελευταίων εβδομάδων. Η αναπαραγωγή της εσωστρέφειας δεν βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση ενώ τα κεντρικά μηνύματα δεν είναι σε κάθε περίπτωση απολύτως ξεκάθαρα. Αυτό που φαίνεται να έχει εξασφαλιστεί είναι η άνετη διατήρηση του ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και μετά την εκλογή του νέου αρχηγού δεν εμφανίζει δυναμική που να του επιτρέπει να καταστεί εκ νέου διεκδικητής της δεύτερης θέσης. Η πολυδιάσπαση της αριστεράς εμποδίζει την ανασυγκρότησή του και τον περιορίζει σε ρόλο μικρομεσαίου κόμματος χωρίς σημαντικές προοπτικές εξουσίας. Ο κίνδυνος για το ΠΑΣΟΚ προέρχεται κυρίως όπως έχουμε πει από τις αντισυστημικές δυνάμεις οι οποίες όμως και αυτές με τη σειρά τους δεν διαθέτουν τα απαραίτητα πολιτικά υλικά για να ξεφύγουν από τα όρια των κομμάτων διαμαρτυρίας, είναι κατά βάση προσωποπαγείς σχηματισμοί χωρίς το απαραίτητο στελεχιακό δυναμικό και τέλος δεν διαφαίνεται οποιαδήποτε προοπτική συνεργασίας που θα άθροιζε δυνάμεις. Όσο διαρκεί ο αντίκτυπος της τραγωδίας των Τεμπών θα διευρύνεται το έλλειμμα εμπιστοσύνης, θα βαθαίνει η κρίση αντιπροσωπευτικότητας και τα συστημικά πολιτικά κόμματα θα θεωρούνται συλλήβδην αναποτελεσματικά με τις ευθύνες να επιμερίζονται σε όλους. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με τη δεξιά πολιτική μετατόπιση τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες κανονικοποιούν την αντισυστημικότητα και απενοχοποιούν το παράλογο που πλέον φαίνεται λογικό και πιστευτό. Μπροστά σε αυτή τη νέα εξέλιξη αντίδοτο μπορεί να είναι μόνο ο προγραμματικός καθαρός πολιτικός λόγος που θα δίνει προοπτικές, ελπίδες και λύσεις. (Ο Αντώνης Παπαργύρης είναι Διευθυντής Ερευνών GPO -Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Στο Καρφί»)#ΤΕΜΠΗ #ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Η κανονικοποίηση της αντισυστημικότητας,