Οι ευθύνες των προοδευτικών δυνάμεων

08:18 25/3/2025 - Πηγή: Dikaiologitika

Δεν φτάνει μόνο η ενότητα πλέον, αλλά η διάθεση να μετάσχουμε σε κάτι που θα μας ξεπεράσει και θα μπορεί να μας εντάξει όλες και όλους. Όσοι επιμείνουν στον πολιτικό εγωισμό τους θα του ενσωματώσει η διαχείριση κάποιας ΝΔ με Μητσοτάκη ή χωρίς, όσοι επιμείνουν στις εμμονές του παρελθόντος, θα τους ξεπεράσει η ίδια ζωή αυταπόδεικτα.

Οι επάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών και η αντοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε όλες, έφεραν την αντιπολίτευση σε αδιέξοδο. Πριν την

τελευταία Κυριακή του Γενάρη που συντάραξε την χώρα και άλλαξε την ροή των πραγμάτων, τα πράγματα φαίνονταν κάπως διαμορφωμένα. Η αντιπολίτευση φαινόταν εγκλωβισμένη μεταξύ μιας δημιουργικής κριτικής προς την ΝΔ, καταθέτοντας βελτιωτικές προτάσεις νόμου ή τροπολογίες σε κάθε νομοσχέδιο που έρχεται στην Βουλή.

Και από την άλλη μιας προσπάθειας προσέγγισης που δεν φέρνει το απαιτούμενο αποτέλεσμα γιατί διαρκώς κάτι απουσιάζει. Μέχρι τώρα, ίσως και να πιστεύαμε ότι είχαμε την δυνατότητα να απαντάμε αυτάρεσκα ή να ψάχνουμε τις αιτίες στο πρόσφατο παρελθόν υπεραναλύοντάς το. Πολλοί, εγκλωβιστήκαμε σε επιλογές που αποδείχθηκαν εσφαλμένες ως προς το μεγάλο ζητούμενο ή δεν κατάφεραν να συγκινήσουν ευρύτερα ακροατήρια. Οι τελευταίοι δυο μήνες όμως, η απρόσμενη εισβολή ενός και πλέον εκατομμύριο διαδηλωτών στο προσκήνιο, η δυσμενέστατη εικόνα της κυβέρνησης σε όλα τα ποιοτικά στοιχεία, και η ταυτόχρονη δημοσκοπική εκτόξευση ενός προσωποπαγούς νεφελώματος, μας φέρνουν προ των ευθυνών μας.

Όσο κουβεντιάζουμε νωχελικά ή και έντονα μεταξύ μας, όσο σχεδιάζουν στρογγυλέματα στις πολιτικές της ΝΔ και απομονωτικές λογικές κλειστών κύκλων, η ιστορία τρέχει και μπορεί να φτιάξει τέρατα. Η διεθνής συγκυρία, η επικράτηση του Τραμπ και του Έλον Μασκ, η εκτόξευση του AfD, η νέα στρατηγική της ΕΕ, ο αφανισμός των Παλαιστινίων και η επικράτηση της Ρωσίας στην Ουκρανία δημιουργούν προκλήσεις πρωτόγνωρες . Δεν έχουμε πλέον χρόνο.

Η Αριστερά ταυτίζεται με την ανάληψη ευθυνών, με την δυνατότητα να δημιουργεί όραμα και να ανοίγει δρόμους, εκεί που ακόμα δεν υπάρχουν. Η ενότητα του χώρου είναι αυτή την στιγμή, πολύ πιο σημαντική από επιμέρους ματαιώσεις, διαφωνίες, και προσωπικούς σχεδιασμούς. Η χαίνουσα πληγή του 2012 για τη προοδευτική σοσιαλδημοκρατία και η δική μας πληγή του 2015 είναι καιρός να ξεπεραστούν δια του σοκ που προκαλεί η διεθνής και εσωτερική πραγματικότητα.

Το σοκ δεν μπορεί παρά να είναι αντισυμβατικό για να αφορά την γενιά της κρίσης, την γενιά των χαμένων ευκαιριών αλλά και τη νεολαία. Δεν μπορεί παρά να είναι οραματικό για να μπορέσει να ενώσει στο μεγάλο αφού το βάλει σε λέξεις και το τοποθετήσει στην πραγματικότητα που βιώνουμε στα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία που βυθιζέται, παρά τις επιμέρους ατομικές προσπάθειες. Δεν μπορεί παρά να είναι προγραμματικό για μια Ελλάδα ισχυρή που θα ξαναβρεί τις δυναμικές της εντός του πολυδαίδαλου νέου κόσμου, μακριά από τον ιδιότυπο απομονωτισμό που ζούμε από το 2019 και μετά. Το σοκ οφείλει να είναι όμως και οργανωτικό και σε επίπεδο δομών, να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας ακόμα και εάν μας ξεβολέψει πλήρως, ακόμα και αν χρειαστεί να επανεφεύρουμε εαυτούς. Κυρίως όμως το σοκ, οφείλει να είναι εικονοκλαστικό γεμάτο έμπνευση και πάθος. Να δώσουμε έναν αγώνα για την κοινωνική αλλαγή, για μια Ελλάδα με τους εργαζόμενους και τους μη προνομιούχους, ενεργούς κοινωνικούς δρώντες και όχι τυχαίους λήπτες επιδομάτων και πολιτικών φτώχειας και λύπησης. Και, ας είμαστε έστω και την ύστατη στιγμή ειλικρινείς, για τα πρόσωπα που δημιουργούν ταυτίσεις και εμπνέουν, για τα πρόσωπα που έχουν πάθος και το δείχνουν άοκνα, για τα πρόσωπα που δεν έχουν να αποδείξουν τεχνοκρατική επάρκεια αλλά συνδυασμό ταξικής αντίληψης και πολιτικής αποτελεσματικότητας.

Δεν φτάνει μόνο η ενότητα πλέον, αλλά η διάθεση να μετάσχουμε σε κάτι που θα μας ξεπεράσει και θα μπορεί να μας εντάξει όλες και όλους. Όσοι επιμείνουν στον πολιτικό εγωισμό τους θα του ενσωματώσει η διαχείριση κάποιας ΝΔ με Μητσοτάκη ή χωρίς, όσοι επιμείνουν στις εμμονές του παρελθόντος, θα τους ξεπεράσει η ίδια ζωή αυταπόδεικτα. Σε αυτές τις στιγμές, είμαστε οι αναφορές μας, με πάθος για όσα μπορούμε να καταφέρουμε με ένα και μόνο πρόσημο, την πρόοδο, την κοινωνική συνοχή, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

(Δρ. Μαριζέτα Αντωνοπούλου, Διδακτικό Προσωπικό, Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΕΚΠΑ)

#ΝΕΑ_ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ #ΚΥΡΙΑΚΟΣ_ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ #ΑΡΙΣΤΕΡΑ