Στον «πάγο» για δέκα χρόνια ο «τιμοκατάλογος» για τα ιδιωτικά νοσοκομεία

Η πολιτική «αδιαφορία», σε συνδυασμό με τις πιέσεις από συμφέροντα που επωφελούνται από τη διατήρηση της αδιαφάνειας, εμπόδισε και εμποδίζει την ανάπτυξη ενός σύγχρονου συστήματος.

Από το 2011, η τότε τρόικα είχε διαγνώσει την ανάγκη να υπάρξει στην Ελλάδα ένα αντικειμενικό, δίκαιο και διάφανο σύστημα κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών, που να βασίζεται στις Διαγνωστικά Ομοιογενείς Ομάδες (Diagnosis Related Groups, DRG). Σήμερα, 14

χρόνια μετά, αυτό το σύστημα ταξινόμησης και αποζημίωσης νοσηλειών δεν εφαρμόζεται καθολικά στη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι έχει θεσπιστεί με το Ν. 4286/2014, δηλαδή εδώ και 11 χρόνια.

Το DRG λειτουργεί ως ένας «τιμοκατάλογος» για τις θεραπείες, βασισμένος στη διάγνωση και τη θεραπεία που λαμβάνει ο ασθενής, προσφέροντας διαφάνεια και αποδοτικότητα στη διαχείριση των πόρων υγείας. Με τη χρήση του DRG, οι ασθενείς που νοσηλεύονται κατηγοριοποιούνται σε προ-καθορισμένες ομάδες, ανάλογα με παράγοντες όπως η διάγνωση, η θεραπεία, η ηλικία και η γενικότερη κατάσταση της υγείας τους. Για παράδειγμα, ένας ασθενής που υποβάλλεται σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας κατατάσσεται σε μία συγκεκριμένη ομάδα, ενώ ένας άλλος με πνευμονία χωρίς επιπλοκές σε μία διαφορετική. Κάθε ομάδα συνοδεύεται από ένα προκαθορισμένο κόστος, το οποίο καλύπτει όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες για τη θεραπεία του ασθενούς, όπως φάρμακα, χειρουργείο και εξετάσεις. Η εφαρμογή του DRG διευκολύνει την αποζημίωση των νοσοκομείων, καθορίζοντας ένα σταθερό ποσό για τη θεραπεία που αντιστοιχεί στην κάθε ομάδα. Για παράδειγμα, αν ένας ασθενής με έμφραγμα νοσηλευτεί για πέντε ημέρες και λάβει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, το νοσοκομείο θα αποζημιωθεί με ένα συγκεκριμένο ποσό, ανεξάρτητα από το αν ο ασθενής χρειαστεί μία ημέρα λιγότερη ή περισσότερη νοσηλεία.

Η χρησιμότητα του DRG είναι πολυδιάστατη. Για τα νοσοκομεία, το σύστημα λειτουργεί ως κίνητρο για αποδοτική χρήση των πόρων, καθώς καλούνται να διαχειριστούν τα κόστη τους μέσα στα προκαθορισμένα πλαίσια. Για τους ασφαλιστικούς φορείς, μειώνει τις υπερβολικές χρεώσεις, ενώ για τους ασθενείς εξασφαλίζει δίκαιη και διαφανή κοστολόγηση της θεραπείας τους.

Το ΔΝΤ σε πρόσφατη έκθεση του επέκρινε εμμέσως την Ελλάδα για το γεγονός ότι δεν διαθέτει διάφανο σύστημα κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών τόσο για τα ιδιωτικά όσο και για τα δημόσια νοσοκομεία. Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος , με αφορμή την εκτίναξη του κόστους των υπηρεσιών υγείας που έχει οδηγήσει σε κάθετη αύξηση των ασφάλιστρων υγείας επανάφερε στο δημόσιο διάλογο το αίτημα της γενίκευσης της εφαρμογής των DRGs και στον ιδιωτικό τομέα, υποστηρίζοντας πως η υιοθέτηση τους θα βοηθήσει σημαντικά στη συγκράτηση των δαπανών υγείας και θα προωθήσει τη διαφάνεια.

Ο φορέας που θα κάνει αυτή τη δουλεία υπάρχει ήδη και είναι το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών (ΚΕΤΕΚΝΥ) – το λεγόμενο Ελληνικό Ινστιτούτο DRG- , μια ανώνυμη εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία ιδρύθηκε με τις διατάξεις του Ν. 4286/2014, με σκοπό την ανάπτυξη ενός αντικειμενικού, δίκαιου και διαφανούς συστήματος κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών, που βασίζεται στις Διαγνωστικά Ομοιογενείς Ομάδες.

Το ΚΕΤΕΚΝΥ ακόμη και σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη θέσπισή του προσπαθεί να στελεχωθεί και να αποκτήσει δομές, προσωπικό και εργαλεία ικανά να του επιτρέψουν να προχωρεί με ασφάλεια στην κοστολόγηση των νοσοκομειακών υπηρεσιών. Μια ανασκόπηση αυτής της δεκαετίας αποκαλύπτει ότι πολλοί δεν επιθυμούν το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο.

Διαρκείς αναβολές για 15 χρόνια

Μέχρι το 2010, δεν υπήρχε σωστή κοστολόγηση των υπηρεσιών νοσοκομειακής περίθαλψης στην Ελλάδα. Τα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία αποζημιώνονταν με βάση ένα προκαθορισμένο ημερήσιο ποσό ανά ειδική περίπτωση, το οποίο δεν αντικατόπτριζε τα πραγματικά κόστη θεραπείας και μπορούσε να οδηγήσει σε παρατεταμένη παραμονή στα νοσοκομεία. Επίσης, το σύστημα αποζημίωσης ήταν κατακερματισμένο μεταξύ των διαφόρων ταμείων και ανάμεσα σε δημόσια νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές.
Η τρόικα και ειδικά το ΔΝΤ ζήτησε σχεδόν εξ αρχής από τα τέλη του 2010 να υπάρξει ουσιαστική μεταρρύθμιση και η εισαγωγή ενός κοινού μηχανισμού αποζημίωσης – των διαγνωστικά σχετιζόμενων ομάδων (DRG) – που αποτελεί ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο εργαλείο απόδοσης για τη διαχείριση και αποζημίωση του κόστους νοσοκομειακής περίθαλψης σε ανεπτυγμένες χώρες.

Το πρώτο στάδιο της μεταρρύθμισης το 2011 προέβλεπε τη δημιουργία ενός συστήματος αποζημίωσης με ενιαία κλειστά νοσήλια (γνωστά ως ΚΕΝ), βασισμένα στο αυστραλιανό σύστημα. Η εφαρμογή του συστήματος αυτού δεν ολοκληρώθηκε σωστά.

Το 2014 με το νόμο 4286/2014 προβλέφθηκε η δημιουργία ενός συστήματος αμοιβών νοσοκομείων – μέσω της «Εταιρείας Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Ανώνυμη Εταιρεία». Ο νόμος προέβλεπε ότι το νέο σύστημα DRG θα εφαρμοζόταν πλήρως από τον Ιανουάριο του 2017 και θα ακολουθούσε το γερμανικό μοντέλο DRG, με κάποιες προσαρμογές για τις ελληνικές ιδιαιτερότητες.

Για την εφαρμογή του συστήματος DRG, απαιτούνταν σημαντική αλλαγή στη διαχείριση, όπου κάθε νοσοκομείο και κλινική, δημόσια ή ιδιωτική, έπρεπε να καταγράφει λεπτομερείς πληροφορίες για τους ασθενείς σε ένα μητρώο και να τις υποβάλλει τακτικά στην «Εταιρεία Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων Ανώνυμη Εταιρεία». Αυτό προκάλεσε έντονη αντίδραση, καθώς θεωρήθηκε ως ένα ακατέργαστο μέτρο περιορισμού του κόστους, το οποίο θα οδηγούσε σε αύξηση των επανανοσηλειών και των περιστατικών μετά τη νοσηλεία.

Το 2017, η ΕΣΑΝ μετονομάστηκε στο σημερινό ΚΕΤΕΚΝΥ, η νομική της φύση άλλαξε από ιδιωτική σε δημόσια, με εκείνο το σχέδιο νομου να προβλέπει την εκκίνηση ενός πιλοτικού DRG συστήματος με τη συμμετοχή 18 νοσοκομείων σε όλη την Ελλάδα το 2019. Το νέο πλαίσιο ακόμη και σήμερα δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί.
Μάλιστα, προχθές 8 Ιανουαρίου έληξε η προθεσμία που είχε δώσει το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών (ΚΕΤΕΚΝΥ), μέσω πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, με στόχο την υποστήριξη της πλήρους εφαρμογής του ελληνικού συστήματος κοστολόγησης και αποζημίωσης νοσοκομειακών υπηρεσιών.

Η εν λόγω πρόσκληση αφορούσε στην σύναψη συμβάσεων διάρκειας 12 μηνών, με συνολική αξία έως 27.600 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), για τη στήριξη νοσοκομείων της 4ης και 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας, καθώς και την προετοιμασία στρατιωτικών και ιδιωτικών νοσοκομείων για ένταξη στο DRG σύστημα. Με απλά λόγια, ακόμη και σήμερα η ένταξη στρατιωτικών και ιδιωτικών νοσοκομείων στο σύστημα τεκμηρίωσης και κοστολόγησης νοσοκομειακών υπηρεσιών δεν έχει ολοκληρωθεί.

Έλλειμμα πολιτικής βούλησης

Θα μειώσει η εφαρμογή των DRGs τα κόστη των ιδιωτικών θεραπευτηρίων; Δεν είναι σαφές. Σίγουρα θα αυξήσει τη διαφάνεια και θα καταστούν πιο συγκρίσιμες οι χρεώσεις. Με τον τρόπο αυτό θα μπορεί και η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κάνει πιο αποτελεσματικές έρευνες σε κλινικές και διαγνωστικά κέντρα για πρακτικές συγκέντρωσης της αγοράς.
Αναμφίβολα, το εμφανές έλλειμμα πολιτικής βούλησης αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους για την καθυστέρηση της πλήρους εφαρμογής του συστήματος DRG στην Ελλάδα. Παρά τη σαφή αναγνώριση της ανάγκης για διαφανή και δίκαιη κοστολόγηση νοσοκομειακών υπηρεσιών ήδη από το 2011, οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν προχώρησαν με την απαραίτητη αποφασιστικότητα στις μεταρρυθμίσεις. Η πολιτική «αδιαφορία», σε συνδυασμό με τις πιέσεις από συμφέροντα που επωφελούνται από τη διατήρηση της αδιαφάνειας, εμπόδισε και εμποδίζει την ανάπτυξη ενός σύγχρονου συστήματος.

#ΙΔΙΩΤΙΚΑ_ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ #ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ #ΥΓΕΙΑ #ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ_ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Στον «πάγο» για δέκα χρόνια ο «τιμοκατάλογος» για τα ιδιωτικά νοσοκομεία,