Στρατιωτικός νόμος στη Ν. Κορέα: Ασπίδα της διαφθοράς ή «στιγμιαίο ατύχημα» του κοινοβουλευτισμού;

07:28 6/12/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Η άμεση αντίδραση του νοτιοκορεατικού Κοινοβουλίου και η συγκέντρωση του λαού απέτρεψαν την δικτατορία στην Ν. Κορέα. Το θέμα είναι αν μπορούν να αντιμετωπισθούν έγκαιρα οι αιτίες που προκαλούν τις εκτροπές ή τις «καταστάσεις εξαίρεσης» και έχουν σχέση με τους δεσμούς πολιτικής εξουσίας και οικονομικής ολιγαρχίας.

Τυχαίο γεγονός ή το φαινόμενο της δικτατορίας εξελίσσεται σαν γραμμική εξέλιξη για την προστασία της διαφθοράς;

Αυταρχική συμπεριφορά ανώτατου θεσμικού παράγοντα ή νέα

στροφή λειτουργίας των θεσμών στα όρια, προκειμένου να προστατευθεί η διαφθορά;

Μήπως συνδέθηκαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, περισσότερο από το συνηθισμένο, με τα θεσμικά κέντρα, με γέφυρα την διαφθορά;

Μήπως οι δικτατορίες ξαναγυρίζουν για να διασφαλίσουν τα κεκτημένα και υπέρογκα σήμερα συμφέροντα της ολιγαρχίας και των διεφθαρμένων θεσμικών παραγόντων;

Μέχρι τώρα βλέπαμε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο την περίοδο των δικτατοριών για αντιμετώπιση ανόδου αριστερών και κομμουνιστικών δυνάμεων και στη συνέχεια για ιδιωτικοποίηση του κευνσιανού κράτους που είχε καταστεί αναγκαίο μετά τον πόλεμο αλλά συγχρόνως παρέπεμπε στο σοσιαλιστικό πρότυπο.

Τρανταχτά παραδείγματα η Ελλάδα, η Τουρκία, η Χιλή, η Αργεντινή, η παραλίγο δικτατορία στην Ιταλία και φυσικά η Ισπανία και η Πορτογαλία με τις μακρόχρονες δικτατορίες.

Η δημιουργία του νεοφιλελευθερισμού σαν αντίληψης και πρακτικής μετά την κρίση του ‘70, άρχισε να υποσκάπτει κάθε έννοια συλλογικής αλληλεγγύης. Το κέρδος δεν κρυβόταν πια πίσω από την υπεραξία και την υπερεργασία. Άρχισε η απροκάλυπτη έφοδός του.

Στις κυρίαρχες χώρες όπου ο κοινοβουλευτισμός δεν μπορούσε να ανατραπεί επικράτησαν οι πολιτικές Θάτσερ και Ρήγκαν, με κτύπημα του εργατικού κινήματος και ευρύτατες ιδιωτικοποιήσεις ενώ παράλληλα απλώθηκε η προπαγάνδα για την ελευθερία του ατόμου, την ελεύθερη αγορά και το ελεύθερο εμπόριο.

Στις ασταθείς χώρες κυριάρχησαν οι πολιτικές περιορισμού των λαϊκών ελευθεριών αλλά και των οικονομικών πειραμάτων (κύρια ιδιωτικοποιήσεις) που κατευθύνονταν από τις σχολές του Σικάγο, όπως στη Χιλή του Πιτσονέτ και στη Ν. Κορέα όπου υπήρξε εκβιομηχάνιση την εποχή της μακρόχρονης δικτατορίας του στρατηγού Πάρκ αλλά με περιστολή των ελευθεριών και μπόλικη διαφθορά.

Στην Ελλάδα με την μικρή ανάπτυξη η καταστολή στη διάρκεια της δικτατορίας δεν συνοδεύτηκε από μεγάλες οικονομικές προσαρμογές και συνέχισε να λειτουργεί το ‘’κράτος-εισοδηματίας’’ κάτω από τις ‘’σίγουρες’’ σχέσεις χούντας-κεφαλαίου.

Η κατάρρευση των σοσιαλιστικών χωρών έδωσε το χειρότερο κτύπημα για τα εργατικά δικαιώματα και τα Αριστερά κόμματα. Ακόμη και τα σοσιαλδημοκρατικά. Κλονίστηκαν οι ιδεολογικές βάσεις στις οποίες στηρίζονταν σε περισσότερο ή μικρότερο βαθμό οι εργατικές διεκδικήσεις και τα κόμματα που τις στήριζαν. Είχε έρθει η εποχή που η ατομική σωτηρία διαφημιζόταν σαν η μόνο λύση. Τα συμφέροντα απλώθηκαν πέρα από κοινωνίες, σύνολα και σύνορα. Το κεφάλαιο είχε πλέον πρόσβαση στο φτηνό εργατικό δυναμικό όλου του κόσμου.

Η παγκοσμιοποίηση αύξησε τα κέρδη στις εταιρείες των μητροπόλεων αλλά τις στέρησε την γνώση και την δυνατότητα να ελέγχουν άμεσα την παραγωγή.

Τα αριστερά κινήματα δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τις σχέσεις ατομικών ελευθεριών και κοινωνικής δικαιοσύνης. Εγκλωβίστηκαν στο ‘’νεοφιλελεύθερο μαντρί’’ με τον ίδιο τρόπο που ο Μελανσόν κλείστηκε στο μαντρί του Μακρόν. Πίστεψαν ότι η παγκοσμιοποίηση θα τους έδινε την ‘’παγκόσμια ειρήνη’’ μέσω του εμπορίου. Δυστυχώς, ήρθαν οι πόλεμοι (52+ σε όλο τον κόσμο) με την αναδιανομή του πλούτου και την έλλειψη Δημοκρατίας.

Για πρώτη φορά μετά το 1987 και την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στην Ν. Κορέα, ο πρόεδρος της Ν. Κορέας Γιουν Σουκ Γιολ, κήρυξε στρατιωτικό νόμο για να αποτρέψει δήθεν τον κίνδυνο για την Δημοκρατία. Στην πραγματικότητα επειδή η οικογένειά του έχει κατηγορηθεί για διαφθορά. Η χώρα του από καθαρά αγροτική χώρα την δεκαετία του ’60 έγινε παγκόσμια καπιταλιστική δύναμη με βιομηχανίες αυτοκινήτων, ναυπηγεία και τηλεπικοινωνίες.

Σύμφωνα με το International Institute for Asian Studies – IIAS, η σύνδεση της βιομηχανίας με την πολιτική καθιερώθηκε επι δικτατορίας Παρκ την δεκαετία του ’60 όταν επιδοτούνταν με δάνεια ορισμένες οικογένειες, με αντάλλαγμα την υποστήριξη της πολιτικής εξουσίας. Από τότε υπάρχει μια λέξη στα κορεατικά (chaebols) που φωτογραφίζει τις οικογενειακές ολιγαρχίες που αναδείχτηκαν εκείνη την εποχή, όπως οι Samsung, Lucky-Goldstar (LG Group) και η Daewoo.

Η διαφθορά που είναι συνδεδεμένη με τις παραδοσιακές επιχειρήσεις, αποδείχτηκε ότι έχει τις ρίζες της και σήμερα. Και αυτό ήταν ένα ακόμη σημείο τριβής με τον πρόεδρο της Ν. Κορέας που κήρυξε τον βραχύβιο στρατιωτικό νόμο.

Οι τελευταίες στρατιωτικές ασκήσεις με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία αλλά και η φημολογούμενη συμφωνία των τριών χωρών για αντιμετώπιση της κινεζικής επέκτασης στα νησιά του Ειρηνικού, αποτέλεσαν σημείο διαμάχης του προέδρου με την αντιπολίτευση που θεωρεί ότι η εξωτερική πολιτική του προέδρου βάζει σε κίνδυνο την χώρα ενώ η προσέγγιση με την Ιαπωνία θυμίζει τα εγκλήματα στη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η αντιπολίτευση κατηγορήθηκε επίσης ότι είχε επαφές με κινέζους παράγοντες και ευνοούσε το άνοιγμα στην Κίνα.

Οι διεφθαρμένοι ηγέτες και οι ολιγάρχες δεν αντέχουν ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας όταν απειλούνται τα συμφέροντά τους. Ακόμη και η στοιχειώδης κριτική στα Κοινοβούλια είναι γι αυτούς επικίνδυνη.
Στις οριακές καταστάσεις που διανύουμε, βλέπουμε αύξηση των τοπικών πολέμων για αλλαγή μη φιλικών καθεστώτων και τώρα πραξικοπήματα για ''προστασία'' συμφερόντων όπως η διεφθαρμένη στρατιωτική χούντα της Μυανμάρ (πρώην Μπούρμα) που κατέλυσε την Δημοκρατία στη χώρα από το 2021 και έκτοτε αιμορραγεί με συνεχή εμφύλιο.

Οι ανισότητες που προκλήθηκαν από την άδικη εκμετάλλευση, οι περιουσίες που αποκτήθηκαν βρώμικα, η συνέχιση της διαφθοράς, η κατάργηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, απαιτούν προστασία πέρα από αυτή που έχουν σε συνθήκες κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Η άμεση αντίδραση του νοτιοκορεατικού Κοινοβουλίου και η συγκέντρωση του λαού απέτρεψαν την δικτατορία στην Ν. Κορέα.

Το θέμα είναι αν μπορούν να αντιμετωπισθούν έγκαιρα οι αιτίες που προκαλούν τις εκτροπές ή τις «καταστάσεις εξαίρεσης» και έχουν σχέση με τους δεσμούς πολιτικής εξουσίας και οικονομικής ολιγαρχίας.

Οι δικτατορίες είναι η τελευταία ασπίδα της διαφθοράς.

Εκτός αν οι λαοί συνειδητοποιήσουν τα βασικά.

(Ο Νίκος Τόσκας είναι πρώην υπουργός και υποστράτηγος ε.α.)

#ΝΙΚΟΣ_ΤΟΣΚΑΣ #ΝΟΤΙΑ_ΚΟΡΕΑ