Το αγαθό της σταθερότητας

07:19 26/11/2024 - Πηγή: Dikaiologitika

Η δηµοσιονοµική σταθερότητα είναι απολύτως αναγκαία, θα έπρεπε να είναι και διατηρήσιµη.

Μόνιµο και διακηρυγµένο µέληµα του υπουργού Εθνικής Οικονοµίας και Οικονοµικών είναι η διατήρηση της δηµοσιονοµικής ισορροπίας ως µη διαπραγµατεύσιµο αγαθό. Εχει δίκιο. Ούτως ή άλλως για µια υπερχρεωµένη χώρα όπως η Ελλάδα, πολλώ µάλλον στις σηµερινές συνθήκες διεθνούς αναστάτωσης, όταν σµήνη από αβεβαιότητες διατρέχουν όλο τον κόσµο, η ανατροπή της δηµοσιονοµικής ισορροπίας θα ήταν ό,τι χειρότερο θα µπορούσε να µας συµβεί.

Σωστά,

λοιπόν, ο Κωστής Χατζηδάκης, µαζί µε τον αρµόδιο υφυπουργό δηµοσιονοµικής πολιτικής Θάνο Πετραλιά, που γνωρίζει και καταλαβαίνει ίσως όσο κανείς άλλος τη σηµασία των αριθµών και την αλληλεξάρτηση των δηµοσιονοµικών µεγεθών, επιδίωξε και πέτυχε η θεµελιώδης επιδίωξη της δηµοσιονοµικής ισορροπίας να διαπερνά τον κρατικό προϋπολογισµό 2025 ως κόκκινη γραµµή. Το ερώτηµα είναι η διατηρησιµότητα µεσοµακροπρόθεσµα αυτής της ισορροπίας. Ενα ερώτηµα είναι κατά πόσον / µέχρι πότε είναι διατηρήσιµα τα φορολογικά έσοδα µε τον τρόπο µε τον οποίο αντλούνται. Θυµίζω ότι παραδοσιακά ήταν πολύ µικρότερα από τον µέσο όρο του ΟΟΣΑ, προσέγγισαν σε αυτόν τα χρόνια προ της ένταξης στο ευρώ, τον ξεπέρασαν στα χρόνια των µνηµονίων, αντιστοιχούν περίπου στο 40% του ΑΕΠ σήµερα, 6 µονάδες πάνω από τον µέσο όρο του ΟΟΣΑ. Ενα θέµα είναι αυτό, δεύτερο και πολύ πιο σηµαντικό είναι η διάρθρωση των φορολογικών εσόδων.

Στα καθ’ ηµάς, η σχέση άµεσων και έµµεσων φόρων προσιδιάζει σε υπανάπτυκτη χώρα, όχι σε ένα ανεπτυγµένο µέλος του κλαµπ των πλουσίων, του ΟΟΣΑ. Στον ΟΟΣΑ γενικώς σε κάθε 1 µονάδα άµεσου φόρου αντιστοιχεί άλλη 1 έµµεσου, ενώ στα καθ΄ ηµάς σε 1 ευρώ άµεσο φόρο αντιστοιχούν κάτι παραπάνω από 2 έµµεσου. Το 2022 µάλιστα, για πρώτη φορά στα χρονικά, η χώρα µας ήταν πρώτη µεταξύ των 38 χωρών του ΟΟΣΑ µε κριτήριο τα έσοδα της έµµεσης φορολογίας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Με δυο λόγια, όπως συνόψισε την κατάσταση η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Γ. Καπλάνογλου σε συνέδριο που διοργάνωσε το ινστιτούτο ΕΝΑ: (α) Τα καθ’ ηµάς έσοδα των έµµεσων φόρων είναι µακράν τα µεγαλύτερα ως ποσοστό του ΑΕΠ σε όλον τον ΟΟΣΑ. (β) Πολύ σηµαντικό, µε κριτήριο ποια χώρα επιφυλάσσει την ευνοϊκότερη φορολογική µεταχείριση του πλούτου, η Ελλάδα κατατάσσεται επίσης στην πρώτη θέση του ΟΟΣΑ. Αυτά είναι διατηρήσιµα ή κάποια στιγµή θα τινάξουν το καπάκι; Το δεύτερο.

Οπως δεν είναι διατηρήσιµο το δραµατικά χαµηλό ύψος των δαπανών του κοινωνικού κράτους. Το ΕΣΥ αφήνεται αβοήθητο να παλεύει σε συνθήκες, λες, πολέµου, ενώ οι καθ’ ηµάς ιδιωτικές δαπάνες περίθαλψης ξεπερνούν το 30% των συνολικών δαπανών υγείας, έναντι ευρωπαϊκού µέσου όρου 15%. Υµνούµε το αγαθό της µόρφωσης, αλλά ταπεινώνουµε τον νεοεισερχόµενο δάσκαλο µε µισθό 780 ευρώ. Και εµπιστευόµαστε την ασφάλειά µας σε παιδιά που παίζουν τη ζωή τους για 1.000 ευρώ/µήνα – και µε υποτυπώδη εκπαίδευση.

Ενώ πλάι στο ασθµαίνον κοινωνικό κράτος παραµένουν τεράστιες οι ελλείψεις όσον αφορά την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των υποδοµών µας από τα ακραία καιρικά φαινόµενα της κλιµατικής κρίσης. Εξ όνυχος: να γκρεµίσουµε άµεσα και να αποζηµιώσουµε τα παράνοµα κτίσµατα στον Κηφισό για να µην πνιγούµε σε περίπτωση ισχυρής πληµµύρας, πρότεινε ο Β. Κικίλιας. Σιωπή. Χρειάζονται 600 εκατ. για να οχυρωθεί το Λεκανοπέδιο, εισηγείται ο Ν. Χαρδαλιάς. Και, ως τιµωρία, του στερήθηκε το κυβερνητικό χρίσµα για την προεδρία της Ενωσης Περιφερειών – προτιµήθηκε ο ∆ωδεκανήσιος.

(Ο Κώστας Καλλίτσης είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Η Καθημερινή της Κυριακής")

#ΚΩΣΤΑΣ_ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ