Η ασπρόμαυρη ζωή του Μπαζού απέκτησε και πάλι λίγο χρώμα

Ούτε δέκα κιλά σκυλάκι, με ένα παλιό, ξεφτισμένο περιλαίμιο να τριγυρίζει τρομαγμένο στο διάζωμα ανάμεσα στην Εθνική οδό και τον παράδρομο. Μια σταλιά πλάσμα, παραμελημένο, άρρωστο, «αόρατο» και με κουρελιασμένο ηθικό. Να μην έχει ένα μέρος να κρυφτεί, να ξαποστάσει, να μην ξέρει που να βρει νερό, φαγητό και λίγη δροσιά. Μια ασπρόμαυρη ζωή, χαμένη ανάμεσα στα αμάξια, την αδιαφορία και την καθημερινή τρέλα. Γράφει η φιλοζωική οργάνωση «Save a Greek Stray» Τον Μπαζού δεν τον βρήκαμε εμείς. Τον είδε πρώτη η Μάρσια και τον μάζεψε

από το δρόμο όταν είχε έρθει πριν από ένα μήνα για πέντε μέρες στην Ελλάδα από την Ολλανδία. Ο μικρός, ένα γλυκύτατο πλάσμα, μόλις ένιωσε λίγη σιγουριά, κούρνιασε στην αγκαλιά της και δεν έβγαλε μιλιά, κοιτώντας τον δρόμο από το τζάμι του αυτοκινήτου. Τότε η μικρή κι ασπρόμαυρη ζωή του απέκτησε και πάλι λίγο χρώμα, μια στάλα ελπίδα. Στην αρχή ο Μπαζού μας κούναγε διστακτικά την ουρά του, σαν να μην πίστευε αυτό που του συνέβαινε, σαν να δίσταζε να χαρεί και να ονειρευτεί. Σήμερα ο Μπαζού είναι ένας χαρούμενος σκυλάκος, και μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία του, θα γίνει ακόμα πιο κούκλος από ότι είναι τώρα. Εντολές, βασική υπακοή και περπάτημα με λουρί, τα έμαθε τόσο γρήγορα, αποδεικνύοντας μας για άλλη μια φορά πόσο έξυπνα πλάσματα βρίσκονται εκεί έξω στους δρόμους. Η Μάρσια γύρισε κλαίγοντας στη χώρα της, ξέροντας πως αφήνει πίσω της άπειρα ζώα σαν τον Μπαζού, που δεν είχαν την τύχη να βρεθούν στο δρόμο της.

Πηγή : istoriesadespoton.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα