Εμπειρία ζωής για Χανιώτισσα – Ταξίδεψε με την κόρη της από τα Χανιά στην Ουγκάντα | Photos

19:56 21/5/2021 - Πηγή: zarpanews

Στο Zarpa Radio 89.6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η Χανιώτισσα Νίκη Καλαϊτζάκη, η οποία μαζί με την κόρη της ταξίδεψε στην μακρινή Ουγκάντα | Photosτης Αφρικής. Ένα συγκλονιστικό ταξίδι, σύμφωνα με την ίδια που την γέμισε με εικόνες, βιώματα, εμπειρίες και ποικίλα συναισθήματα. Τα όσα περιγράφει είναι χαρακτηριστικά:

Αποφασίσαμε το ταξίδι τέλος Φλεβάρη και χρειάστηκε περίπου ένας μήνας να το οργανώσουμε. Ήμασταν βέβαιες και η κόρη μου και εγώ ως προς τον προορισμό, καθώς και για την περίοδο που διαλέξαμε

να πάμε, στις διακοπές του χριστιανικού Πάσχα, περισσότερο για να δούμε και να γνωρίσουμε τα εκεί έθιμά τους τις μέρες αυτές!

Σε όποιον το έλεγα με κοίταζε με απορία, εγώ ήμουν σίγουρη ότι αυτό θέλω να προσφέρω στην κόρη μου και στον εαυτό μου, ένα διαφορετικό ταξίδι,να γνωρίσουμε έναν διαφορετικό πολιτισμό.

Χρειάστηκε το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού μια και στην Ουγκάντα δεν μπορείς να εισέλθεις χωρίς αυτό και μια μικρή προληπτική φαρμακευτική σύσταση.
Πήγαμε μέσω Αιθιοπίας και στην παραμονή μας στο εκεί αεροδρόμιο καταλάβαμε ότι το ταξίδι μας θα είναι επένδυση ζωής.

Φτάσαμε στην Ουγκάντα μεσημέρι, μας παρέλαβε οδηγός και μας μετέφερε στο ξενοδοχείο μας, στην πρωτεύουσα της χώρας, την Καμπάλα. Η πρωτεύουσα και κυρίως το κέντρο είναι θεωρητικά πιο ασφαλές για διαμονή, καθώς και αλλού είδους ευκολίες, στη διαβίωση πάντα. Παρόλα αυτά η διακοπή ρεύματος ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Στη διαδρομή από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο θυμάμαι ότι κοιτούσαμε έξω από το παράθυρο και δεν μιλούσαμε καθόλου… νομίζω είναι εκείνο το σημείο που ή θα μετανιώσεις για το ταξίδι ή θα ανυπομονείς να το ζήσεις.

Περάσαμε μέσα από παραγκουπόλεις, οικισμούς με μισογκρεμισμένα σπίτια χωρίς κουφώματα φυσικά, με σεντόνια ή κουρτίνες για πόρτα, οι δρόμοι γεμάτοι ανθρώπους που πουλούσαν σε καλάθια αυτά που παράγουν, οικογένειες πολλές, μαζεμένες και παιδιά χωρίς παπούτσια να ξεπετάγονται από παντού παίζοντας.

Στο κέντρο η κίνηση από τα αυτοκίνητα και τα μότο ταξί είναι απίστευτη, επίσης καθώς δεν υπάρχει σηματοδότηση και φανάρια ο καθένας πηγαίνει όπως και όπου θέλει. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που μόνο αν το ζήσεις θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι. Άσφαλτος υπάρχει μόνο σε μερικά σημεία της πρωτεύουσας ή από πόλη σε πόλη, κατά τα άλλα οι δρόμοι είναι χωμάτινοι.

Κάναμε μια εκδρομή στην πόλη Τζινζα περνώντας από ένα κατάφυτο μεγάλο δάσος, για να απολαύσουμε μια βαρκάδα στον Νείλο, βλέποντας έτσι και κάποια ζώα της Αφρικής, σαύρες ενυδρίδες, μαϊμούδες. κορμοράνους και άλλα εξωτικά πουλιά, είδαμε σπίτια μέσα στο ποτάμι, παιδιά χαρούμενα να παίζουν με το νερό! Περάσαμε από καταρράκτες, από συγκλονιστικά και φιλόξενα χωριά, μέσα στις φυτείες καφέ και στις μπανανιές, είδαμε σπίτια χτισμένα στη λάσπη χωρίς ηλεκτροδότηση, αποχέτευση, νερό, μαγειρεύουν σε μια κατσαρόλα μέσα στο χώμα, αυτό συμβαίνει και στα πέτρινα σπίτια, αλλά με ανθρώπους που έχουν όλη τη διάθεση να σε φιλοξενήσουν και σου προσφέρουν ό,τι έχουν.

Η κόρη μου εκεί έπαιξε κυνηγητό με τα παιδιά τους, έβγαλαν φωτογραφίες, τάισαν τα κοτόπουλα, εδώ να πω ότι η Ουγκάντα έχει κυρίως ζώα που προσφέρουν φαγητό ή προϊόντα στους ιδιοκτήτες τους. Είδαμε μόνο έναν σκύλο σε όλο το ταξίδι.

Γυρίσαμε την πρωτεύουσα με boda boda, το μότο ταξί με τους πιο ευγενικούς και γλυκούς ανθρώπους. Αρκετοί από αυτούς ήταν τελειόφοιτοι πανεπιστημίου, παρόλα αυτά η χώρα τους δεν βοηθάει στην εξέλιξη των ανθρώπων. Δεν υπάρχουν δουλειές και οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν χωρίς ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Για μένα αυτό ήταν το χειρότερο κομμάτι, ότι έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και έχουν πιστέψει ότι είναι κατώτεροι ή δεν υπάρχει ελπίδα να εξελιχθούν και να κάνουν κάτι καλύτερο. Οι άνθρωποι εκεί δεν σε κοιτάνε στα μάτια, κοιτάνε με το βλέμμα χαμηλά.

Πάσχα κάναμε στο χωριό Μόντε στην ενορία του Πατήρ Αντωνίου, γνωστός για το έργο του εκεί. Πήραμε μέρος στη γιορτή τους, φάγαμε αφρικανικό μαγειρευτό φαγητό που ήταν το ίδιο για όλους, εκεί η κόρη μου, στην λειτουργία ήταν με τα παιδιά του οικοτροφειου τα οποία όλη την ώρα την προστάτευαν την κοίταζαν την χαϊδευαν, έπαιξαν πολύ, χόρεψαν και έγιναν φίλοι. Όλοι φιλόξενοι και χαρούμενοι.

Το ίδιο βράδυ στο σπίτι μου είπε ότι δεν χρειάζεται τα ρούχα της και θα τα δώσει εκεί, στο οικοτροφείο. Ο πάτερ χρειάζεται βοήθεια ρούχα, τετράδια, μολύβια, φαγητό, χρήματα…
Μέχρι εκείνη τη μέρα δεν είχαμε δει κανέναν άνθρωπο να μην είναι χαμογελαστός και ευγενικός! Ίσως κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι.

Οι βόλτες μας στην πόλη δεν σταμάτησαν, τα μαγαζιά τους είναι από τσίγκο και τα προϊόντα τους είναι μερικά ρούχα, σαγιονάρες και παντόφλες ή ξύλινα κρεβάτια.
Οι άνθρωποι τρώνε κυρίως τα προϊόντα που παράγουν και πουλάνε, δεν έχουν νερό να πιούν ή να πλυθούν, γεμίζουν κουβάδες από τα λασπόνερα, ή από τα ποτάμια γύρω γύρω.
Οι αγορές τους έχουν του κόσμου τα φρούτα και ζαρζαβατικά, όλα πολύ νόστιμα!
Εμείς καταφέραμε και επισκέφθηκαμε καφέ και εστιατόρια που είναι όλα ανάμεσα σε μπαμπού δέντρα και φυτά, πανέμορφα!

Έχουν ένα περίεργο ρυθμό οι κάτοικοι εκεί, σαν να μην έχουν κάτι να περιμένουν… Όμως είναι ευγενικοί και πάντα χαμογελούν! Η μικρή μου ενθουσιάστηκε με το πώς την χαιρετούσαν και της μιλούσαν, αλλά δεν πιστεύε ποτέ ότι θα υπάρχει τόση φτώχεια και εκεί ήταν που συζητήσαμε άλλη μια φορά για το τι είναι και τι όχι δεδομένο στη ζωή.

Ο ουρανός έχει άλλο χρώμα, παίρνει χρώμα από τη γη. Θα ήθελα να πω στους ανθρώπους εκεί ότι έχουν τεράστια δύναμη, ότι ζουν στην ομορφότερη και πιο εύπορη χώρα του κόσμου, ότι με το πετρέλαιο τους που άλλοι εκμεταλλεύονται θα μπορούσαν να είναι πλούσιοι. Αλλά ξέρω ότι δεν θα τους άγγιζα, έχουν μάθει έτσι, ζουν χωρίς μιζέρια και χαίρονται, δεν ξέρουν τι είναι να έχεις πολλά ή ανέσεις δεν έχει φτάσει εκεί ο πολιτισμός που σε κάνει άπληστο. Έχουν τον δικό τους και πρέπει να είναι περήφανοι γι αυτό.

Η καλύτερη στιγμή μου, στο χωριό Μόντε… η πιο όμορφη εικόνα, οι μαμάδες να δουλεύουν με τα καλάθια τους και δίπλα τους τα παιδιά τους να παίζουν γυμνά ή ξυπόλυτα και τα γέλια τους να ακούγονται σε όλη την Αφρική!

Είναι μια χώρα που την νιώθεις δική σου από την πρώτη στιγμή.

The post Εμπειρία ζωής για Χανιώτισσα – Ταξίδεψε με την κόρη της από τα Χανιά στην Ουγκάντα | Photos appeared first on zarpanews.gr.