Ποια ήταν η σχέση του Τζίμη Πανούση με την εκκλησία; Photos

09:38 14/1/2018 - Πηγή: zarpanews

Είμαι εξομολόγος του κοινού μου

Αυτό έλεγε ο καλλιτέχνης που σατίρισε την νεοελληνική πραγματικότητα όσο κανείς, είχε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με την θρησκεία, και όχι μόνο λόγω του… παρουσιαστικού του και των ρόλων – Επισκεπτόταν μοναστήρια και συνομιλούσε με μοναχούς – Άγνωστες ιστορίες από την προσωπική του ζωή.

Ο Τζίμης Πανούσης και η Εκκλησία, δύο «έννοιες» που θα μπορούσαν να θεωρηθούν και εκ διαμέτρου αντίθετες. Στα σατιρικά έργα του μεγάλου καλλιτέχνη που πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 64 ετών από ανακοπή καρδιάς, η εκκλησία και οι εκπρόσωποί της είχαν πάντα «κεντρικό» ρόλο.

Ήταν άλλωστε και το ίδιο το παρουσιαστικό του Τζίμη Πανούση που «παρέπεμπε» σε… ιερωμένο – όπως λέει ο ίδιος, δεν ήταν σπάνιο να τον χαιρετούν στο δρόμο ως ιερέα. Το σπινθιροβόλο βλέμμα του όμως, το οποίο μπορεί να μετέδιδε στον συνομιλητή του όλα τα συναισθήματα αλλά μάλλον όχι την πραότητα «έβαζε τα πράγματα στην θέση τους».

Κι όμως, η σχέση του Τζίμη Πανούση με την Εκκλησία δεν περιοριζόταν μόνο «επί σκηνής». Ο καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια επισκεπτόταν συχνά την Άνδρο, όπου διατηρούσε σπίτι και όπως περιγράφει η ιστοσελίδα enandro.gr, ήταν πολλές οι φορές που είχε επισκεφθεί το μοναστήρι της Παναχράντου και είχε συνομιλήσει με τους μοναχούς που ζουν εκεί.

«Τελικά μερικά πράγματα συμβαίνουν γιατί… πρέπει να συμβούν». Αυτό ήταν το τελικό συμπέρασμα του Τζίμη Πανούση στο μεταπασχαλινό γεύμα στην Πανάχραντο, περιγράφει η ιστοσελίδα για το Πάσχα του 2015.

Εκείνη η συζήτηση του Τζίμη Πανούση με τους μοναχούς Ευδόκιμο, Αέτιο και Φιλάρετο τα είχε όλα. Ενατένιση στα ανθρώπινα, μνήμες του Τζιμη και του Αέτιου από την ελληνική ροκ σκηνή της δεκαετίας του ’90 και την έλευση των Iron Maiden στην Ελλάδα (!) και αναμνήσεις από την αντιδικτατορικη δράση της δεκαετίας του ’70 με δύο παλιόφιλους του που τώρα κάνουν πολιτική καριέρα.

Οι λεπτομέρειες της συζήτησης κατά την διάρκεια του γεύματος πολλές. Δύσκολο να περιγραφούν. Όπως και οι απότομες στροφές των θεμάτων. Η χαλαρή συζήτηση πήγαινε προς το τέλος όταν έγινε ένα απροσδόκητο συμβάν. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα της μικρής τραπεζαρίας και μπαίνει μια κυρία με τον σύζυγο της. Χαιρετούν την ομήγυρη γελαστοί. Τους αντιχαιρετούν όλοι και η κυρία ασπάζεται το χέρι του Ευδόκιμου, που είναι στην μια κεφαλή του τραπεζιού. Μετά γυρίζει πηγαίνει προς Τζίμη, που είναι στην άλλη κεφαλή. Ο Τζίμης δίνει ευγενικά το χέρι του για χαιρετισμό. Όμως η κυρία σκύβει και …το φιλάει! Χαμογελάμε όλοι που πέρασε τον γενειοφόρο Τζίμη για παπά και κάποιος της εξηγεί πως είναι ο κ. Πανούσης!

Ο Τζίμης σχολιάζει: «Προσοχή όχι ο υπουργός!» και συνεχίζει ατάραχος: «Δεν πειράζει, κοντεύω να το συνηθίσω! Με τόσους ρόλους παπάδων που έχω παίξει σχεδόν βρίσκω… φυσιολογικο να μου φιλάνε το χέρι! Τώρα ετοιμάζομαι για να παίξω και τον ρόλο ενός μοναχού! Άλλωστε είναι αρκετοί αυτοί που με χαιρετούν στον δρόμο νομίζοντας με παπά! Δεν τους απογοητεύω: Τους αντιχαιρετώ και συνεχίζω! Αν το σκεφτείς η δουλειά που κάνω μοιάζει με του παπά. Μαζεύω από τον κόσμο αυτά που θέλει να πει, αυτά για τα οποία θέλει να ξεσπάσει. Τον «εξομολογώ» δηλαδή. Και μετά του τα ξαναδίνω πίσω για να γελάσει. Βοηθώ να εκτονωθούν. Άρα είμαι εξομολόγος του κοινού μου»!

«Γελάμε όλοι με την «εξομολόγηση» του Τζίμη. Και ο Ευδόκιμος κλείνει την κουβέντα: «Αμα έχει αγάπη σε ό,τι κάνει ο άνθρωπος αρκεί. Η αγάπη τον βοηθά να το κάνει καλά»», περιγράφει ο δημοσιογράφος του enandro.gr, που είχε την τύχη να είναι παρών σε μια τέτοια συνάντηση.

Φωτογραφίες και πληροφορίες από το enandro.gr