Μαθήματα επιχειρηματικότητας και πατριωτισμού

13:30 3/4/2019 - Πηγή: News 24|7

Θα ήταν ντροπή να κάνει οιοσδήποτε μαθήματα επιχειρηματικότητας στον Μυτιληναίο, τον Στασινόπουλο, τον Μυλωνά (Alumil), τον Μίχαλο των Επιμελητηρίων, τον Βερόπουλο, τον Τσοτσορό των ΕΛ.ΠΕ, ή οιονδήποτε άλλον. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς έχουν γράψει πολλές ώρες πτήσης ανά τον κόσμο για να τοποθετηθούν σε δύσκολες αγορές, και έχουν αποδείξει με ποιον τρόπο μπορεί να συνδυαστεί το επιχειρηματικό κέρδος με τα ελληνικά συμφέροντα. Άρα, ο τελευταίος που μπορεί να τους μάθει την "αλφαβήτα" του επιχειρείν είναι καθένας που οργανώνει εκδρομές "λάθρα" στα καζίνο της Γευγελής ή των Σκοπίων.

Η ελληνική επιχειρηματική παρουσία στα Σκόπια συμβαίνει για πάνω από δύο δεκαετίες. Οι επιχειρηματίες βρέθηκαν εκεί μετά την άρση του "ηρωϊκού" εμπάργκο και την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και παρέμειναν ακόμα κι όταν ο εθνικιστής Γκρούεφσκι γέμιζε τις πλατείες με αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα σχολικά βιβλία με χάρτες που ανέπτυσσαν την αλυτρωτική "θεωρία" για την "Μακεδονία του Αιγαίου". Και ουδείς τόλμησε, τότε, ορθώς,να τους κατηγορήσει ως προδότες.

Λένε, όμως, κάτι επιπλέον οι επιχειρηματίες που βρέθηκαν στα Σκόπια με την αποστολή που συνόδευσε τον πρωθυπουργό. Ότι, η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί τώρα ένα περιβάλλον "ασφαλούς επιχειρηματικότητας". Δημιουργούνται κανόνες και όπου υπάρχουν κανόνες η επιχειρηματικότητα μπορεί να δράσει ανενόχλητα. Γνωρίζουν πως η Βόρεια Μακεδονία ως μέλος του ΝΑΤΟ και με την προοπτική ένταξής της στην Ε.Ε μετατρέπεται σταδιακά από μια ασταθή περιοχή σε μια χώρα με ενδιαφέρον. Με έναν αναπτυξιακό νόμο, όπως λένε, που επιτρέπει την γρήγορη και ευέλικτη δραστηριότητα και με φορολογικές συνθήκες που καθιστούν αυτή τη δραστηριότητα - είτε αυτόνομα, είτε σε συμπράξεις με άλλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις- συμφέρουσα.

Προφανώς υπάρχει το θέμα των εμπορικών σημάτων. Οι επιφυλάξεις είναι λογικές και πρέπει να αρθούν τάχιστα, τόσο με τη λειτουργία της επιτροπής που έχει συσταθεί κατά την πρόβλεψη της Συμφωνίας των Πρεσπών, όσο και σε απευθείας συνεννοήσεις των επιχειρηματιών και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας οφείλουν να δράσουν με μεγάλη προσοχή και να παράσχουν κάθε δυνατή βοήθεια. Αλλά, μην ξεχνάμε, και σε αυτό το ζήτημα οι ελληνικές επιχειρήσεις με τις ευρωπαϊκές πιστοποιήσεις τους και με την μεγάλη εμπειρία τους μπορούν σχετικά εύκολα να βρουν τις λύσεις. Το είπε πολύ εύστοχα ο Ευάγγελος Μυτιληναίος: "Σε αυτή τη χώρα έχει να γίνει σοβαρό project εδώ και 25 χρόνια. Περιμένουν από εμάς να τους μάθουμε να κάνουν projects".

Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά της άρσης μιας γεωπολιτικής εκκρεμότητας που ταλαιπωρούσε την Ελλάδα επί 27 χρόνια και ανέκοπτε τη δυναμική που θα μπορούσε να αναπτύξει στα Βαλκάνια. Δεν πρόκειται, φυσικά, ούτε για "απόβαση", όπως ανέφεραν κάποιοι, ούτε, ακόμα περισσότερο, για την "ανάσταση" του επιθετικού δόγματος περί "διείσδυσης", όπως έλεγε η υπερβάλλουσα και πρόχειρη "εθνική μας αυτοπεποίθηση" κατά τη δεκαετία του '90. Όλα χρειάζονται προσοχή και φειδώ.

Ωστόσο, την ώρα που οι επιχειρηματίες θα αναζητούν το κέρδος (η φυσική ροή των πραγμάτων) σε μια μικρή αλλά ενδιαφέρουσα αγορά με νέους σαφείς κανόνες, η ελληνική πολιτεία θα προχωρεί παράλληλα στο "ξεχορτάριασμα" της βαλκανικής μας αυλής από τις "αγριάδες" του αλυτρωτισμού και του εθνικισμού.

Στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, η Συμφωνία των Πρεσπών κρίνεται εκ των πραγμάτων σε παρόντα χρόνο. Υπό το βάρος της ιστορικής και συναισθηματικής φόρτισης αλλά και της αλόγιστης μικροπολιτικής εκμετάλλευσης του θέματος. Η πραγματική αξιολόγηση, όμως, της Συμφωνίας θα γίνει σε μέλλοντα χρόνο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί ενδεχομένως τις πολιτικές συνέπειες αυτής της μικροπολιτικής εκμετάλλευσης αλλά οι επόμενες κυβερνήσεις έχουν τη δυνατότητα και την ευκαιρία να διαχειριστούν τα θετικά που θα προκύψουν.

Ως εκ τούτου έχει μεγάλη σημασία να αναλάβει το πολιτικό σύστημα την "ιδιοκτησία" των Πρεσπών. Ακόμα κι εκείνοι που δεν την πίστεψαν ή την πολέμησαν οφείλουν τώρα να δεσμευτούν επί όσων έχουν συμφωνηθεί και να ΄προσέξουν ώστε η υλοποίησή τους να γίνει σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα των Πρεσπών. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να κρεμάσουν τα άρματα των "μακεδονομάχων" και να επιστρέψουν στην γεωπολιτική πραγματικότητα. Να καταλάβουν, εν κατακλείδει, πως (οικονομική) διπλωματία κάνει μια χώρα με τους Μυτιληναίους και τους Στασινόπουλους και όχι με τους Ζορπίδηδες...

* Με το όνομα Άρμα Θέσπιδος ονομάστηκε λυόμενο φορητό θέατρο (θίασος) που ιδρύθηκε από το Βασιλικό Θέατρο, με πρωτοβουλία και επί γενικής διευθύνσεως του Κωστή Μπαστιά (Σεπτ. 1937 - Απρ. 1941), καθώς, κατά την παράδοση, "οι ηθοποιοί του αρχαίου ποιητή και θιασάρχη Θέσπις, περιφέρονταν μέσα σ' ένα αμάξι, τραγουδώντας χορικά άσματα και μονωδίες απ' τα έργα του".[1] Σκοπός του σύγχρονου Άρματος ήταν η διάδοση του καλού θεάτρου σε όλη την Ελλάδα, αντί των τότε "μπουλουκιών". (πηγή: wikipedia)