Ο Τσίπρας, ο χρόνος και οι προσεχώς δυσαρεστημένοι

12:39 19/8/2019 - Πηγή: News 24|7

Οι ρυθμοί με τους οποίους η νέα κυβέρνηση υλοποιεί την ατζέντα της, εν μέσω θέρους και χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις, μια ατζέντα σαφούς ιδεολογικής κατεύθυνσης, καθιστά αναγκαία την εγρήγορση και στον άλλο μεγάλο πόλο του πολιτικού συστήματος, όπως αυτός αναδείχθηκε από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Ο τέως πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας,

έχει εδώ και καιρό μιλήσει για την ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού κόμματος με δομές, ανοιχτό στην κοινωνία. Επιχειρώντας να ξορκίσει τους φόβους ότι θέλει να φτιάξει απλώς ένα νέο ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο απόλυτο κυρίαρχο, μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού, λαϊκού, προοδευτικού κόμματος ως μια σύγχρονη πληθυντική Αριστερά.

Τα βήματα που πρέπει να γίνουν ως προς αυτή την κατεύθυνση, είναι πολλά και ο χρόνος θα είναι πιεστικός, δεδομένου ότι θα πρέπει να ασκηθεί, όταν τα μπάνια του λαού περάσουν, σκληρή αντιπολίτευση.

Ωστόσο υπάρχουν κρίσιμα ερωτήματα, που δεν έχουν όχι απαντηθεί, αλλά ούτε καν διατυπωθεί. Αιτία για αυτό είναι ότι το πολύ καλό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, παρά το κόστος της εφαρμογής του μνημονίου, κρατά κρυμμένες κάτω από το χαλί συζητήσεις που πρέπει να γίνουν.

Ποια Αριστερά λοιπόν και με ποια πρόσωπα; Με αυτούς που υπηρέτησαν προοδευτικές πολιτικές, που εργάστηκαν, που ανέλαβαν όπου χρειάστηκε πολιτικό κόστος μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα ή με αυτούς που στο όνομα της Αριστεράς έκαναν αυτά που κορόιδευαν πριν κάτσουν στην καρέκλα και ανάγκασαν τον πολιτικό τους χώρο να απολογείται. Με αυτούς που αναλάμβαναν κάτι για να το φέρουν εις πέρας ή με αυτούς που υπόσχονταν αποτελεσματικότητα και τεκτονικές αλλαγές για να καταλήγουν συνήθως χλεύη των τότε ηττημένων;

Υπάρχουν παραδείγματα για όλες τις περιπτώσεις, όπως συμβαίνει συνήθως στα κόμματα που ασκούν εξουσία. Το θέμα είναι να κρατάς τα καλά και να μην επαναλαμβάνεις τα λάθη.

Κρίσιμο είναι επίσης να γίνει αντιληπτό ότι η ανασυγκρότηση του κόμματος, θα πρέπει να γίνει με το βλέμμα στις ανάγκες των πολιτών και κυρίως των ασθενέστερων, αλλά όχι εκτός της συγκυρίας. Άλλα τα πολιτικά προτάγματα της προμνημονιακής εποχής και άλλο τα σημερινά και τα μελλοντικά. Το έλλειμμα ενός αφηγήματος όταν το μνημόνιο/αντιμνημόνιο τελείωσε, το πλήρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές. Δεν υπάρχει λόγος να το ξαναπληρώσει.

Όταν λοιπόν γίνεται συζήτηση περί κατεύθυνσης θα πρέπει να λαμβάνεται κυρίως υπόψη αυτό. Ποιες κοινωνικές τάξεις θα βρουν έκφραση μέσα από την πορεία που θα ακολουθηθεί. Ποιοι θα είναι οι πολιτικοί στόχοι, με ποιο σχέδιο θα επιτευχθούν και ποιους θα ωφελήσει η επίτευξή τους.

Είναι στο χέρι του τέως πρωθυπουργού να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει και μάλιστα γρήγορα. Αν κάποιοι εντός του κόμματός του δυσαρεστηθούν, είναι κάτι που αφορά κυρίως τους ίδιους και ουδόλως την κοινωνία.