Συγκλονίζει ο πατέρας του λοχία Κούκλατζη: Οπλίζομαι με υπομονή - Με διακατέχει μεγάλη περηφάνια

11:15 7/3/2018 - Πηγή: seleo

«Οπλίζομαι με υπομονή, με διακατέχει περηφάνια»: Τα λόγια του πατέρα του λοχία ΕΠΟΠ Δημήτρη Κούκλατζη εκπέμπουν αξιοπρέπεια και θάρρος, τα δύο συστατικά με τα οποία ο ίδιος αντιμετωπίζει την περιπέτεια του παιδιού του, που από την περασμένη Πέμπτη βρίσκεται κρατούμενο των Τούρκων στις φυλακές της Αδριανούπολης. Ο κύριος Νίκος Κούκλατζης συνάντησε τον

25χρονο γιο του την περασμένη Δευτέρα, επί μία ώρα, στο επισκεπτήριο της φυλακής και όπως είπε μιλώντας το πρωί της Τετάρτης στον Σκάι, γέμισε περηφάνια: «Με διακατέχει

μεγάλη περηφάνια γιατί ο γιος μου είναι κρατούμενος στις φυλακές της Τουρκίας, τον θεωρώ ήρωα και επειδή το αίσθημα του πατριωτισμού σ' εμάς εδώ είναι πολύ αυξημένο, με οδηγεί να αισθάνομαι μεγάλη περηφάνια για το παιδί μου», λέει προσπαθώντας να εξηγήσει τα συναισθήματά του, μην παραλείποντας να επισημάνει ότι αρχικά η αγωνία για την τύχη του παιδιού του τον κυρίευσε. Ειδικά μετά την επίσκεψη στις φυλακές της Αδριανούπολης όμως, τονίζει, «ένιωσα ότι το ηθικό του είναι υψηλό κι αυτό με γέμισε περηφάνια, στέκεται περήφανος».

Ο κύριος Κούκλατζης προσθέτει πως η εικόνα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών «ήταν καλή, τα παιδιά είναι καλά στην υγεία τους, νιώσαμε ότι έχουν το ηθικό που πρέπει και καλή ψυχολογία. Διακατέχονται από το αίσθημα της ελπίδας». Επισημαίνει ακόμα πως βάσει όσων του είπε το παιδί του και όσων είδε ο ίδιος, δεν τους ασκήθηκε από τους Τούρκους κανενός είδους βία, ούτε σωματική, ούτε ψυχολογική. Οι δύο Έλληνες μένουν μαζί στο ίδιο κελί, χωριστά από τους υπόλοιπους, έχουν ζεστό νερό και τουαλέτα, συνεννοούνται στα αγγλικά, σιτίζονται τρεις φορές την ημέρα και έχουν στην διάθεσή τους ανεξάρτητο προαύλιο χώρο κατά την διάρκεια της ημέρας.
Η επόμενη επίσκεψη θα γίνει πιθανόν την ερχόμενη Δευτέρα, «αναλόγως πότε θα κλείσει την άδεια η πρόξενος», όπως λέει, θα έχει διάρκεια μία ώρα και θα γίνει και πάλι πίσω από το διαχωριστικό τζάμι. Όπως λέει ο κύριος Νίκος Κούκλατζης, αφού είδε πως το παιδί του ήταν καλά, «όλος ο χρόνος καταναλώθηκε στο να λέμε τα οικογενειακά μας, του μετέφερα τα μηνύματα φίλων αλλά και αγνώστων».

«Αυτό εισπράττουμε, την απερίγραπτη συμπαράσταση του κόσμου, τα μηνύματα που δεχόμαστε είναι το κάτι άλλο, νιώθουμε ότι ενώσαμε την Ελλάδα» επισημαίνει ο ίδιος και προσθέτει ότι δεν έχει μιλήσει με πολιτικούς, αλλά ενημερώνεται σχεδόν καθημερινά από τα υψηλότερα κλιμάκια του στρατού.

«Γνωρίζουμε ότι πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι, να έχουμε υπομονή και να βάλουμε λίγο στην άκρη την αγωνία για να μεταδίδουμε την ηρεμία αυτή και στα παιδιά», είπε, χωρίς πάντως να αναφέρει πως εντός της οικογένειας με την περιπέτεια αυτή, «έχουμε τις καλές μας και τις κακές μας στιγμές». «Η πρώτη εντύπωση ήταν η στεναχώρια και η αγωνία για το παιδί», παραδέχεται και όσον αφορά όσα νιώθει τώρα, λέει: «Δεν έχω καμία εκτίμηση για το πότε θα τελειώσει όλο αυτό, οπλίζομαι με υπομονή και ψυχραιμία, ξέρω ότι έτσι πρέπει να πορευτούμε, εισπράττω από αυτά που ακούω, ότι θα χρειαστεί χρόνος».

Με το παιδί του, όπως λέει, δεν μίλησαν καθόλου για όσα έγιναν στο επίμαχο περιστατικό, «δεν ήθελα να ανοίξω τέτοιο θέμα». «Σπάνια μιλούσε για τις υπηρεσίες του, για τη δουλειά τους δεν μιλούν παραέξω», συμπληρώνει.

«Οι Τούρκοι τους περιέφεραν ως λάφυρα»

Η είδηση της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών είναι το καθημερινό θέμα συζήτησης μεταξύ των φίλων τους, οι οποίοι αγωνιούν με τη σειρά τους για την τύχη τους. Πολύ καλός φίλος του Δημήτρη Κόυκλατζη μιλάει στο protothema.gr και δεν κρύβει την αγωνία του για το φίλο του αλλά και τη δυσαρέσκειά του, όταν είδε, όπως ο ίδιος λέει, τους Τούρκους «να περιφέρουν τους Έλληνες στρατιωτικούς σαν λάφυρα».

«Όταν έμαθα ότι συνελήφθησαν δυο στρατιωτικοί ήθελα αμέσως να μάθω ποια είναι αυτά τα παιδιά. Μόλις έμαθα ότι ο ένας είναι ο Δημήτρης, στενοχωρήθηκα πολύ γιατί τον γνώριζα σε προσωπικό επίπεδο. Αρχικά πίστεψα, όπως οι περισσότεροι, ότι θα τους αφήσουν να φύγουν κι ότι θα λήξει το θέμα γρήγορα. Δυστυχώς, ένιωσα ότι οι Τούρκοι τους περιέφεραν σαν λάφυρα κι ότι δεν υπήρχε κανένας σεβασμός προς τη στολή. Ο Δημήτρης γνώριζε πολύ καλά την περιπολία και το μονοπάτι, ωστόσο είναι πολύ εύκολο κάποιος να χαθεί όταν στο σημείο επικρατούν πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες. Μάλιστα, είχε τύχει στο παρελθόν, να κάνουμε μαζί με τον Δημήτρη αυτή την υπηρεσία και δεν ήταν κάτι που ήταν πρωτόγνωρο για αυτόν, αλλά σίγουρα με τόσο χιόνι είναι εύκολο να χαθείς» λέει στο protothema.gr και συνεχίζει:

«Είναι πολύ εύκολο να περάσουν από εκείνο το σημείο και οι Τούρκοι προς την Ελλάδα και οι Έλληνες προς την Τουρκία, γιατί υπάρχει ένα φυσικό χώρισμα με πεσμένα δέντρα και μπορείς να περάσεις απέναντι. Πάντως όσο καιρό ήμουν εγώ εκεί, δεν είχε γίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Να ελπίσουμε το καλύτερο για τον Δημήτρη και τον Άγγελο».www.protothema.gr