Ανακαλύφθηκε αποκεφαλισμένο «παιδί – βαμπίρ» – Πως το έθαψαν για «να μην βγει ο δαίμονας από μέσα»

08:52 14/9/2024 - Πηγή: FlashNews

Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στον κήπο επισκόπου του 13ου αιώνα, στην πόλη Χελμ της νοτιοανατολικής Πολωνίας. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πάνω στον κορμό του σώματος είχαν τοποθετηθεί πέτρες.

Η ταφή οριοθετήθηκε με δύο πασσάλους, ο ένας να βλέπει προς την ανατολή και ο άλλος προς τη δύση.

Ο Pawel Wira, από την Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων, σημειώνει:

«Όταν βρίσκουμε μια ταφή με το πρόσωπο του νεκρού πιεσμένο προς το έδαφος, το κεφάλι του αποκομμένο ή την απόθεση πετρών επάνω στο σώμα, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μια από τις ταφικές μεθόδους

που αποσκοπούσαν στο να εμποδίσουν το άτομο – που θεωρούσαν δαίμονα – να βγει από τον τάφο».

Τα λείψανα ανακαλύφθηκαν δίπλα σε εκείνα ενός άλλου παιδιού, για το οποίο οι αρχαιολόγοι λένε ότι έτυχε μιας «φυσιολογικής» ταφής.

Ο Wira συμπληρώνει: «Και οι δύο ταφές χρονολογούνται στον πρώιμο Μεσαίωνα, τον 13ο αιώνα. Οι νεκροί θάβονταν χωρίς φέρετρα».

Τα υπολείμματα του σκελετού βρέθηκαν κατά την αφαίρεση ριζών δέντρων (Lublin Provincial Conservator of Monuments).

Οι αρχαιολόγοι εξηγούν ότι τώρα θα μελετήσουν τους σκελετούς, με σκοπό να προσδιορίσουν την ηλικία των παιδιών κατά τη στιγμή του θανάτου τους.

Θεωρούν επίσης, ότι στην περιοχή μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι τάφοι.

Το 2023, αρχαιολόγοι αποκάλυψαν, σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας, παρόμοιους τάφους.

Μια τοποθεσία στο χωριό Pień περιείχε τα λείψανα ενός ακόμη «παιδιού βαμπίρ», το οποίο ήταν θαμμένο με το πρόσωπο προς το έδαφος και μια τριγωνική κλειδαριά στο πόδι του.

Ο αρχαιολόγος, Dariusz Poliński από το πανεπιστήμιο Νικόλαος Κοπέρνικος, σημειώνει: «Το λουκέτο κάτω από το πόδι, συμβολίζει το κλείσιμο ενός σταδίου της ζωής και έχει σκοπό να αποτρέψει την επιστροφή του νεκρού, ένας πιθανός φόβος που υπήρχε».

Φωτογραφία: Lublin Provincial Conservator of Monuments«Να μην επιστρέψουν ως βρικόλακες»

«Οι πρακτικές αυτές ανάγονται σε λαϊκές αντιλήψεις και συχνά περιγράφονται ως ‘αντι-βιμπιρικές’, δηλαδή για να καταπολεμηθούν οι βρικόλακες»

Σημειώνει πως, σύμφωνα με τα τελετουργικά της περιόδου, όταν η ταφή γινόταν με το πρόσωπο προς τα κάτω, έκανε τον νεκρό να «τρώει τη γη και να μην μπορεί να βλάψει τους ζωντανούς».

Μια άλλη τοποθεσία, κοντά στο χωριό Luzino, περιείχε έναν ομαδικό τάφο με σχεδόν 400 πτώματα, πολλά από τα οποία ήταν αποκεφαλισμένα και τα κρανία τους ήταν τοποθετημένα ανάμεσα στα πόδια τους, ενώ στο στόμα τους είχαν βάλει ένα νόμισμα.

Η πρακτική, η οποία ήταν διαδεδομένη στην περιοχή θεωρούταν ότι καθάριζε την «κατάρα του βρικόλακα».

Ο αρχαιολόγος, Maciej Stromski παρατηρεί: «Έχουμε ανακαλύψει πεποιθήσεις που λένε ότι, ο αποκεφαλισμός θα εμποδίσει τους νεκρούς να επιστρέψουν απ’ τους τάφους».

«Οι άνθρωποι πίστευαν ότι, αν λίγο μετά από την ταφή, πέθαινε ένα μέλος της οικογένειας του νεκρού, τότε αυτός ή αυτή θα γινόταν βρικόλακας».

«Μετά από την ταφή, σκαβόταν ο τάφος, αποκεφάλιζαν τον νεκρό, και έβαζαν το κεφάλι του στα πόδια του».

«Ανακαλύψαμε επίσης μια περίπτωση γυναίκας, μετά τον αποκεφαλισμό».

«Το κρανίο ενός παιδιού είχε αποτεθεί στον κόρφο της».

Παρατηρεί ότι, σε περίπου 30% των τάφων που αποκαλύφθηκαν, οι ερευνητές εντόπισαν τούβλα δίπλα στα πόδια, τα χέρια και τα κεφάλια των σκελετών.

Φωτογραφία: Lublin Provincial Conservator of MonumentsΜαρτυρίες για βαμπίρ από τον 11ο αιώνα

Οι γραπτές μαρτυρίες για μύθους σχετικά με τους νεκρούς ανάγονται ήδη στον 11ο αιώνα στην Κεντρική Ευρώπη.

Οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι κάποιοι από τους νεκρούς, θα έβγαιναν απ’ τους τάφους με την μορφή αιμοδιψών τεράτων και θα τρομοκρατούσαν τους ζωντανούς.

Στην περιοχή, ένα κοινό εύρημα είναι μια μεταλλική ράβδος – ή πάσσαλος, με τον οποίο πιστεύεται ότι τρυπούσαν το κρανίο του νεκρού.

Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης, πίστευαν ότι αυτός είναι ένας τρόπος ώστε να σιγουρέψουν ότι ο νεκρός, θα παρέμενε πεθαμένος.

enikos.gr