Μνημείο αδιαφορίας

13:33 10/12/2024 - Πηγή: FlashNews

Μάλιστα έχει κληθεί να πληρώσει με διάφορους τρόπους για αυτήν την αντίληψη και πολύ περισσότερο την στάση της.

Ένα τρανό δείγμα είναι η περίπτωση του ιστορικού πλάτανου που έχει μεγάλη ιστορία, συμβολισμούς και ομορφιά.

Ο πλάτανος έχει τις ρίζες του βαθειά στην Κρητική γη, αλλά όχι για πολύ ακόμα, αφού οι άνθρωποι της ελληνικής πολιτείας,δεν κατανόησαν τις υποχρεώσεις τους ούτε έπραξαν αυτό που έπρεπε για να συνεχίσει να υπάρχει μετά τις φυτικές “βλάβες” που έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια από “εισβολές”

Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά δυστυχώς.

Το μικρό χωριό

Κράσι είναι ένας γνωστός προορισμός και βρίσκεται μόλις 40 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 600 μέτρων στους πρόποδες του όρους Σελένα και μετρά ελάχιστους μόνιμους κατοίκους.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκονται τρεις αιωνόβιοι πλάτανοι, όμως αυτός που κλέβει την παράσταση είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος, τον οποίον οι ντόπιοι αποκαλούν χαϊδευτικά «γερο-πλάτανο», καθώς θεωρείται το γηραιότερο πλατάνι σε όλον τον κόσμο.

Πολλοί εκτιμούν ότι μπορεί να είναι από 1800 έως και 2400 ετών, αν και δεν υπάρχουν ασφαλή επιστημονικά τεκμήρια για να το πιστοποιήσουν.

Σίγουρα πάντως είναι πάνω από 1000 χρονών, ενώ με περίμετρο ριζικού κορμού τα 24 μέτρα είναι ένα τα 5 μεγαλύτερα δέντρα της Ευρώπης –όπως έχει επιβεβαιώσει και ο Ολλανδός δασολόγος Jeroen Pater.

Ένας από τους επιφανέστερους θαυμαστές του ήταν και ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος μεταξύ 1910 και 1920 συνήθιζε να παραθερίζει στο Κράσι, καθώς ήταν το χωριό της συζύγου του Γαλάτειας. Μάλιστα, ο ξακουστός πλάτανος φιγουράρει σε κάμποσες σκηνές του βιβλίου «Καπετάν Μιχάλης»

Σύμφωνα με μαρτυρίες των παλιότερων, στον σπουδαίο μας λογοτέχνη άρεσε να μελετά και να γράφει στη σκιά του, ενώ κατά καιρούς κάλεσε εκεί κι άλλους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, συγκροτώντας τη λεγόμενη «λογοτεχνική συντροφιά του Κρασίου».

Αν μη τι άλλο, η πολιτεία θα έπρεπε να φροντίσει την συντήρηση του ως ελάχιστο δείγμα ευθύνης.

Κι όμως η πολιτεία απουσίασε επιδεικτικά με αποτέλεσμα την σημερινή του εικόνα που ουσιαστικά μπορεί να σημαίνει και το τέλος του.

Ο πλάτανος δεν θα αποτελεί πλέον μνημείο που θα μας κάνει υπερήφανους αλλά μνημείο που θα μας ντροπιάζει για την επιδεικτικά ανεπανόρθωτη αδιαφορία μας.