Η αγροτική οικονομία της Βενεζουέλας αλλιώς

Μια εις βάθος κατανόηση της παρούσας κατάστασης απαιτεί να ανατρέξει κανείς όχι στην εκλογή Τσάβεζ το 1999, αλλά πολύ νωρίτερα, από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα, την περίοδο της ισπανικής αποικιοκρατίας και της σύλληψης αλληλένδετων σχημάτων κοινωνικής διαφοροποίησης που επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Κατά τη διάρκειά της, μία οικονομία με τροπικές φυτεύσεις που βασιζόταν στην εργασία σκλάβων οδήγησε στην άνοδο ενός δυνατού συστήματος αγροτικών εξαγωγών, μέσω του οποίου το κακάο και αργότερα ο καφές διοχετεύονταν σε Ευρώπη και Μεξικό. Αυτά υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, στο άρθρο τους “Η Πολιτική του Φαγητού”,
η Ana Felicien από το Ινστιτούτο Επιστημονικής Έρευνας της Βενεζουέλας και ιδρυτικό μέλος του κινήματος “Οι σπόροι των ανθρώπων”, η Christina M. Schiavoni, διδακτορική ερευνήτρια στο Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών της Χάγης και η Liccia Romero, καθηγήτρια Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Andes, στη Mérida της Βενεζουέλας - ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας “Αγροτοοικολογική Ανταλλαγή Χέρι με Χέρι” εξηγώντας αναλυτικά γιατί το φαγητό με τις πρόσφατες ελλείψεις και τις ουρές για τρόφιμα πρέπει να κατανοηθεί ως πεδίο-κλειδί στο οποίο αντανακλώνται ευρύτερα ζητήματα πολιτικής της χώρας.
Keywords
Τυχαία Θέματα