Ed Far: Ο ροκάς οδοντίατρος που φροντίζει παιδιά ΑμεΑ, μιλά για το «Morning After»

13:16 2/7/2020 - Πηγή: Dimokratianews

Ο Ed Far ή αλλιώς Έντυ Φαρμάκης γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωή του στην Αμερική. Από την παιδική του ηλικία, μυήθηκε στον χώρο της μουσικής σε ένα εύρος που εμπεριείχε καλλιτέχνες από τον Tom Jones, τον Doris Day και τον Elvis έως τους Abba και τους Beatles.

Στα εφηβικά του χρόνια, η ροκ μουσική τον ενέπνευσε να γίνει μέλος σε πολλά

συγκροτήματα, τόσο ως μπασίστας αλλά και στην πορεία ως αρχηγός της μπάντας Liquid Luck. Ο Ed Far πλέον γράφει τη δική του μουσική, ενώ παράλληλα είναι επιστηµονικός συνεργάτης και καθηγητής στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, αλλά και παιδοδοντίατρος με ειδίκευση στα παιδιά ΑμεΑ.

Ο ίδιος μιλά στο newsbreak.gr για το έργο του, αλλά και το νέο τραγούδι «Morning After» που έγραψε εμπνευσμένος από τη νέα εποχή που διανύουμε μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19.

Συνέντευξη στην Πωλίνα Χρήστου

Επιστήμονας και καλλιτέχνης. Πως συνυπάρχουν αυτά τα δύο;

Η επιστήμη και οι τέχνη είναι αλληλένδετες και αλληλοσυμπληρούμενες οντότητες κατ’ εμέ. Η οδοντιατρική επιστήμη απαιτεί την τέχνη για να αποδώσει τα μέγιστα, και η τέχνη απαιτεί την επιστήμη για να υλοποιηθεί. Υπάρχει συνέργεια μεταξύ των δύο.

Ως επιστήμονας και παιδοδοντίατρος, ασχολείστε με παιδιά και μάλιστα ΑμεΑ. Είναι μια πρόκληση αυτό για σας;

Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν για το καλύτερο που μπορούν να αποδώσουν (σε όποιο γνωσιακό και επαγγελματικό πεδίο και αν βρίσκονται). Κάποια πεδία ενέχουν ειδικότερες απαιτήσεις, αλλά και πάλι έγκειται στον έκαστο από εμάς να αποδώσει τα μέγιστα με την καλύτερη διάθεση και τον καλύτερο τρόπο. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αξίζουν την καλύτερη μας προσπάθεια και όλη μας την αγάπη. Δεν το θεωρώ πρόκληση (με την αρνητική έννοια) αλλά πρόκληση επιστημονικής και προσωπικής εξέλιξης.

Πώς αντιλαμβάνεστε την κρίση που βιώνει ο κλάδος της τέχνης και την κραυγή αγωνίας των καλλιτεχνών;

Δυστυχώς η τέχνη έχει πληγεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τέχνη χωρίς κοινό, χωρίς επικοινωνία δεν έχει την ίδια βαρύτητα. Ας φανταστούμε τον κόσμο με έναν Παρθενώνα, μια Mona Lisa και ένα σινικό τείχος που ποτέ κανείς δεν είδε (αλλά υφίστανται). Οι μουσικοί έχουν πληγεί τα μάλα, γιατί οι εμφανίσεις και οι περιοδείες έχουν αναβληθεί, και το εισόδημα των ανθρώπων που εμπλέκονται και ασχολούνται σε αυτές τις διοργανώσεις. Και δυστυχώς, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν υπήρξε ποτέ πρόβλεψη για κάτι τέτοιο και δεν υπάρχουν ρεαλιστικές λύσεις. Η χαλάρωση των μέτρων πρόληψης και η τήρηση των μέτρων αποστασιοποίησης απαιτούν συνειδητοποιημένο κοινό ώστε να αρχίσουμε να επιστρέφουμε σε κανονικότητα και εμφανίσεις μουσικών σε χώρους.

Δεν ήταν λίγοι οι καλλιτέχνες που έγραψαν τραγούδια για την καραντίνα. Εσάς τι σας ενέπνευσε να γράψετε το «Morning After» για την επόμενη μέρα;

Ως επιστήμονας είμαι ρεαλιστής (η κατάσταση δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε απλή). Ως άνθρωπος προσπαθώ να είμαι ρεαλιστικά αισιόδοξος. Να βρω την ευκαιρία μέσα από τις δυνατότητες και τις δυσκολίες. Να μαθαίνουμε από το παρελθόν και να προσαρτούμε αβίαστα την γνώση μας στην καθημερινότητα μας (αυτό αποκαλώ ωριμότητα). Οι στίχοι του τραγουδιού αυτού εκεί ακριβώς εστιάζονται, στο μέλλον με ρεαλιστική αισιοδοξία. Έχουμε αποφύγει μεγάλες απώλειες μέχρι στιγμής, έχουμε πάρει μια ανάσα από τα σκληρά αλλά απαραίτητα μέτρα πρόληψης, και έχουμε δρόμο μπροστά μας μέχρι να έχουμε ουσιαστικές λύσεις για το πρόβλημα του Sars-Cov-2 και την πανδημία του Covid-19.

Από την επιστημονική πλευρά, ποια είναι η άποψή σας για την επόμενη μέρα;

Παρακολουθώ τα επιστημονικά δεδομένα και τις καταγραφές και αναλύσεις των στοιχείων στην παγκόσμια κοινότητα (ώστε να είμαι όσο το δυνατόν ενήμερος), τηρώντας τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας στην καθημερινή πρακτική (όπως όλοι οι επαγγελματίες υγείας οφείλουμε να πράττουμε). Θεωρώ ότι εφόσον τηρήσουμε τα μέτρα πρόληψης (τα οποία είναι το μόνο μας όπλο κατά της νόσου, την δεδομένη χρονική στιγμή), μπορούμε να κερδίζουμε χρόνο με ασφάλεια μέχρι να βρεθούν στοχευμένες θεραπείες και εμβόλιο.