Ελενα Αγκρη, η πρώτη ντίβα της όπερας

Ελενα Αγκρη, η πρώτη ντίβα της όπερας31.12.2018Άρθρα

Η θρυλική καλλιτέχνις, η οποία υπήρξε στον 19ο αιώνα ό,τι και η Μαρία Κάλλας στον 20ό

Από τον
Θάνο Πετράκη*

Μια θρυλική Ελληνίδα λυρική καλλιτέχνις, η πρώτη ντίβα της όπερας, η οποία ήταν στον 19ο αιώνα ό,τι και η Μαρία Κάλλας στον 20ό, υπήρξε η Ελενα Αγκρη. Και τούτο δεν είναι υπερβολή, επειδή σε μικρή ηλικία είχε κατακτήσει τα μεγαλύτερα θέατρα. Μακροχρόνιες διατριβές σε θεατρικά αρχεία, βιβλιοθήκες και σπάνια

βιβλία του φίλου Γιώργου Κουσουρή (από το βιβλίο του οποίου άντλησα τα στοιχεία που παραθέτω) έφεραν στο φως έναν άγνωστο θρύλο του Λυρικού Θεάτρου.

Ο Ζακύνθιος ευπατρίδης και διανοούμενος Νικίας Λούντζης βρήκε στις σελίδες της Ιστορίας της Νεοελληνικής Μουσικής του Σ. Μοντσενίγου το όνομα της Ελενας Αγκρη, όπου αναφέρει τις τρεις εμφανίσεις της στην Κέρκυρα τον Μάιο του 1848. Η πρώτη έγινε στην Εταιρεία των Εμπόρων, η δεύτερη στη Φιλαρμονική και η τρίτη στο θέατρο San Giacomo. H Αγκρη γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1824 στην Κέρκυρα. Οταν ο πατέρας της ατύχησε επαγγελματικά, με τη βοήθεια του θείου της έφυγε για την Ιταλία (1844). Στη Νάπολη μελέτησε για έναν χρόνο με τον μαέστρο Antonio Taglioni και ακολούθως στη Φλωρεντία για 18 μήνες με τον Giuseppe Doglia, παίρνοντας παράλληλα και μαθήματα χορού.

Συνθέτες όπως ο Rossini και ο Donizetti την είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Ο Rossini είχε συνθέσει ειδικά μια άρια για την ίδια, η οποία τραγουδιέται στο μάθημα μουσικής της όπερας «Ο κουρέας της Σεβίλλης».
Το 1843, 19 ετών πια, τραγουδάει με μεγάλη επιτυχία στην Brescia. Ακολουθεί το Livorno με τη Lucia. Στα 1844 κάνει το ντεμπούτο της στη Σκάλα του Μιλάνου σαν Bianco, στο έργο του Mercadante. Μέχρι το 1847 τραγουδάει στο θέατρο αυτό σαν contralto coloratura.
Το 1845 κατακτά την Οπερα της Βιένης ως Isabella στο έργο του Rossini «L’ Italiana in Algeri» και ακολουθούν μετακλήσεις και κονσέρτα σε Πράγα, Λιψία, Δρέσδη και Βερολίνο.

Στα 1848 τής απονέμεται ο τίτλος της Kammersangerin και, όπως ήδη προαναφέρθηκε, τραγουδάει στην πατρίδα της την Κέρκυρα, ενώ τον ίδιο χρόνο εμφανίζεται στην Αγία Πετρούπολη, όπου και θριαμβεύει. Εναν χρόνο αργότερα (1849) ντεμπουτάρει στο Λονδίνο, στο Covent Garden, ως Arcase, στη «Semiramide» του Rossini. Την ίδια χρονιά εμφανίζεται στο Παρίσι και την επομένη, 1850, στο Λονδίνο, όπου το κοινό την αποθεώνει στα περίφημα Εθνικά Κονσέρτα. Ο διεθνής Τύπος τη θεωρεί κορυφαία τραγουδίστρια και τη χαρακτηρίζει υπόδειγμα τραγουδίστριας του καθαρού belcanto, αλλά και για την ιδιαίτερη δραματική σκηνική ερμηνεία - παρουσία.

Στα 1853 τη συναντάμε στη βασιλική Οπερα της Μαδρίτης. Εκεί γνώρισε τον συνθέτη και πιανίστα Pedro de Abella, τον οποίο αργότερα παντρεύτηκε. Με τον σύζυγό της φεύγει για την Αμερική και έως το 1862 έχει έντονη καλλιτεχνική παρουσία.

Ολος ο αμερικανικός Τύπος την αποθεώνει για τις φωνητικές ερμηνευτικές ικανότητές της, το ιδανικό belcanto, και τη δραματική σκηνική δεινότητά της. Τραγουδάει σε συναυλίες, όπερες, ορατόρια και με τον μαέστρο και manager Max Maretzek περιοδεύει σε Κούβα και Μεξικό. Η τελευταία -απ’ όσα γνωρίζουμε- εμφάνιση της Diva ήταν στα 1862 στη Νέα Υόρκη. Η Αγκρη έφυγε από τη ζωή τον Νοέμβριο του 1886.

*Τ. πρωταγωνιστής ΕΛΣ

Keywords
Τυχαία Θέματα