Η παλινόρθωση του Ελληνισμού

12:42 13/5/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Η παλινόρθωση του Ελληνισμού12.05.2019Άρθρα

Τα ελληνικά ιερά θα αναστηλωθούν. Θα γίνουν όπως στην ακμή τους. Είτε το θέλουν οι αντίνοες είτε όχι. Κι όταν σηκωθούν πάλι ακέραια τα δημιουργήματα της ευλάβειας και της αριστοτεχνίας μας, τότε θα ξανασηκωθεί το γένος

Ως μια “συνεδρίαση πολύ μεγάλης σημασίας” χαρακτηρίστηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) η χτεσινή, καθώς, όπως επισημάνθηκε, βαίνει προς ολοκλήρωση μια προσπάθεια που κρατά πάνω από τρεις δεκαετίες: Η αποκατάσταση του βόρειου τoίχου του σηκού του Παρθενώνα. Στους αρχαίους ελληνικούς ναούς, σηκός ονομαζόταν ο κύριος εσωτερικός

χώρος όπου φυλασσόταν το άγαλμα του θεού (ή της θεάς) στον οποίο ήταν αφιερωμένος. Στην περίπτωση του Παρθενώνα, στο μέρος αυτό φυλασσόταν το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου, που φιλοτέχνησε ο Φειδίας και είχε κολοσσιαίες διαστάσεις».

Τετάρτη 8 Μαΐου 2019. Απόσπασμα από άρθρο του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Ο Ελληνισμός επανέρχεται στη θέση του. Αυτό γίνεται αργά, βασανιστικά αργά για εμάς τους θνητούς που βιαζόμαστε να δούμε την αρχή και το τέλος του «έργου» στις ημέρες μας. Ομως, κάθε ημέρα που περνά οι μύλοι των θεών αλέθουν τέλεια τις εξελίξεις.

Η μικρότητά μας μάς εμποδίζει να δούμε το θείο σχέδιο στο σύνολό του. Οποιος το προσπαθεί αντιλαμβάνεται τα πράγματα όπως ένα μυρμήγκι που βρίσκεται μπροστά σ' ένα κολοσσιαίο άγαλμα κι αναρωτιέται τι είδους μονοκόμματο βουνό έχει μπροστά του.

Η είδηση, ωστόσο, που παρατέθηκε στην αρχή του κειμένου είναι εύγλωττη. Μιλάει και τη γλώσσα της συγκυρίας αλλά και εκείνην των χιλιετιών. Τα ελληνικά ιερά θα αναστηλωθούν. Θα γίνουν όπως στην ακμή τους. Είτε το θέλουν οι αντίνοες είτε όχι. Κι όταν σηκωθούν πάλι ακέραια τα δημιουργήματα της ευλάβειας και της αριστοτεχνίας μας, τότε θα ξανασηκωθεί το γένος.

Το άρθρο του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων αναφέρει ότι «μετά την ολοκλήρωση του έργου (δηλαδή, όταν αναστηλωθούν και οι δύο μακριές πλευρές του σηκού, δηλαδή η βόρεια και η νότια), η γεωμετρία του κτιρίου θα αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό, “θα φανεί η ταυτότητα και η ιστορία του μνημείου, ενώ ο μέσος επισκέπτης θα έχει αντίληψη της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του”, όπως ειπώθηκε από μέλος του ΚΑΣ».

Πριν από περίπου έναν χρόνο (Μεγάλο Σάββατο - 07 Απριλίου 2018), στην παρούσα στήλη είχε δημοσιευτεί άρθρο με τίτλο «Η νεκρανάσταση του Ελληνισμού». Εκεί εξηγείτο η άρρηκτη σχέση που έχει η ουσία του πολιτισμού μας με την αποκατάσταση των αρχαίων μνημείων και ειδικότερα των ναών. Ουσιαστικά, αναφερόταν ότι όσο οι περικαλείς ελληνικοί ναοί παραμένουν θλιβεροί ερειπιώνες το έθνος μας θα φυτοζωεί και θα οδεύει προς την οριστική «δύση» του.

Αξίζει από αυτό το κάλεσμα για αποκατάσταση των ιερών των Ελλήνων να υπενθυμιστεί το απόσπασμα που ακολουθεί: «Η πατρίδα μας αυτή την περίοδο δεν ζει. Δεν είναι ελληνικός ο βίος που διάγουμε. Είναι κάτι άλλο, εξόφθαλμα αταίριαστο με εμάς. Το γνωρίζουμε. Η συνείδηση δεν πλανάται ποτέ. Αυτή η μικρή αλλά ασίγαστη φωνή, που γνωρίζει πάντα την αλήθεια, εκφράζεται. Ποτέ δεν σιωπά. Υπηρετεί μόνο ένα συμφέρον, το μοναδικό που είναι αληθινό: την αρετή.

Ολα κραυγάζουν εντός μας για την ασυμβατότητα, την πτώση, την παράδοση στο μοιραίο, τη σήψη των κρατικών δομών που συμπαρασύρουν το έθνος. Και όλα υποδεικνύουν τη μοναδική οδό που είναι διαθέσιμη, ορθή, σωτήρια: την επιστροφή στη φύση μας, την εγκαθίδρυση του αρμόζοντος και ελληνικού στον ατομικό και συλλογικό βίο μας.

Μια καλή αρχή για την ανάσταση του έθνους θα είναι η αναστήλωση των ερειπίων των αρχαίων ναών. Η πλήρης αποκατάστασή τους. Σχέδια υπάρχουν και οι απαραίτητες τεχνικές γνώσεις για αυτό το συμβολικά, ιστορικά αλλά και πρακτικά απαραίτητο εγχείρημα. Δεν είναι δείγμα σεβασμού στους προγόνους και στην ουσία του πολιτισμού μας να καμαρώνουμε για “τα αρχαία μας” όταν δαχτυλοδείχνουμε ρημαγμένους ναούς που ερειπώθηκαν από την επέλαση των αιώνων και τη μοχθηρία της βαρβαρότητας.

Πόσοι άραγε δεν έχουν οραματιστεί ή ευχηθεί την πλήρη αποκατάσταση των ναών στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, των θησαυρών και των ιερών στους Δελφούς και στη Δήλο; Πόσο θετικό αντίκτυπο θα είχε η έναρξη της υλοποίησης αυτού του σχεδίου στο ηθικό του λαού μας; Η υποχρέωσή μας δεν είναι να σεμνυνόμεθα επί πατραγαθίαν αλλά να ανταποκρινόμεθα στο χρέος της δικής μας ανδραγαθίας. Οσα παραλάβαμε να τα διατηρήσουμε, να τα αποκαταστήσουμε, να τα αυξήσουμε.
Σεβόμενοι το παρελθόν θα χαράξουμε ένα φωτεινό μέλλον».
Γένοιτο!