Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

09:06 3/5/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ 03.05.2018Άρθρα

Η συμμαχία ενάντια σε εκείνους που θέλουν την πολτοποίηση των λαών στον μύλο της παγκοσμιοποίησης

Από τη
δρα Ελένη Παπαδοπούλου*

Οποιος παρακολουθεί από κοντά τις πολιτικές εξελίξεις ευρωπαϊκώς αντιλαμβάνεται ότι η δράση της Ε.Ε. κατά των λαών της έχει φέρει αντίδραση. Αυτή την υγιή αντίδραση που είχαν πάντα οι ευρωπαϊκοί λαοί μέσα στους αιώνες για να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους και τα αδιέξοδά

τους. Αν αυτός ο πολιτισμός τελικά επικράτησε στον κόσμο, ήταν γιατί ακριβώς είχε τη δυνατότητα να ελίσσεται, να αντιδρά στο στρεβλό, να μετατρέπει το λάθος σε δημιουργία. Οποιος διαβάσει ευρωπαϊκή Ιστορία είναι εύκολο να αντιληφθεί πώς η οργάνωση της κοινωνίας της σε έθνη, σε κοινωνίες δηλαδή, όπου ίσχυαν το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και οι κοινές ιστορικές αναφορές, λειτούργησε ως ισχυρός συνεκτικός κρίκος για να νικήσει τους εχθρούς της και για να δημιουργήσει.

Είναι αυτή η εθνική ταυτότητα που οδήγησε σε έθνη-κράτη, σε δημοκρατίες, που στηρίχθηκαν στην εθνική κυριαρχία και την αυτοδιάθεση των λαών, στην πρόοδο στις τέχνες και στα γράμματα. Από την αρχαιότητα με την οργάνωση της πόλης-κράτους έως τις μέρες μας. Και αυτόν τον συνεκτικό κρίκο είναι που θέλουν να σπάσουν τα τελευταία χρόνια όσοι ελπίζουν σε μια πολτοποίηση των λαών, σε μια συντριβή τους μέσα στον μύλο της παγκοσμιοποίησης.

Πανευρωπαϊκά δημιουργείται πλέον μία συμμαχία πατριωτικών δυνάμεων, η οποία μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο δυνατή. Απέναντί της, βέβαια, έχει όλο το φασιστικό κατεστημένο της πολιτικής ορθότητας, της πολυπολιτισμικής ανοησίας και της κατάλυσης των εθνών της Ευρώπης, των δυνάμεων δηλαδή που αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμή της, τη βάση του πολιτισμού της και την αιτία της προόδου της. Οι δυνάμεις αυτές συσπειρώνονται, συνεργάζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πολλές συγκυβερνούν ή έχουν ισχυρές δυνάμεις στα Κοινοβούλια.

Σκοπός τους, η προστασία των ευρωπαϊκών κεκτημένων μέσα στους αιώνες, η προστασία του πολιτισμού και της ταυτότητας κάθε ευρωπαϊκού λαού ξεχωριστά. Γιατί αυτά συνιστούν αυτόν τον πανέμορφο και θαυμαστό ευρωπαϊκό πολιτισμό, που έγινε οικουμενικός. Φαίνεται ότι μια ελπίδα γεννιέται.

Ελπίζω ότι σε αυτόν τον πόλεμο ανάμεσα σε ευρωπαϊκά έθνη και υπερεθνικά κέντρα εξουσίας, ανάμεσα σε ευρωπαϊκούς λαούς και απρόσωπους μηχανισμούς, ανάμεσα στην ουσία της Ευρώπης και στο multi culti παγκοσμιοποιημένο μπλέντερ, νικητής θα βγει ακόμη μία φορά η πραγματική Ευρώπη, η Ευρώπη των Εθνών, και όχι η δήθεν «Ευρώπη» των Διεθνών.

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle