Λίγα λόγια από καρδιάς: Αγγιγμα ψυχών - σωμάτων

17:29 5/2/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Αγγιγμα ψυχών - σωμάτων05.02.2019Πρόσωπα

Αν η διδαχή και η αγάπη σου για τον Θεό δεν φέρνουν ενότητα, τότε κάτι δεν πάει καλά

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Ακόμη και το «Πιστεύω» να λες τέλεια, «Πιστεύω εις έναν Θεό, Πατέρα Παντοκράτορα…», και να ομολογείς ότι «Ναι, πιστεύω στον Τριαδικό Θεό, στον ορθόδοξο Θεό, στον Θεό των Οικουμενικών Συνόδων κ.λπ., κ.λπ.» θα σου απαντήσω ότι όλα αυτά που ομολογούν τα χείλη σου είναι τέλεια. Αλλά οι άγιοι που τα έλεγαν με ζήλο και ακρίβεια δεν τα έλεγαν μόνο ως λόγια ούτε τα ομολογούσαν

τυπικά!

Γι' αυτούς ήταν κάτι που έβγαινε ως πράξη ζωής και ακτινοβολία, ως εγγύτητα και άγγιγμα ψυχών. Κι όταν πρόκειται για ζευγάρι, μιλάμε για άγγιγμα ψυχών, αλλά και σωμάτων. Κι αν θες να εκφράσεις την αγάπη σου σε αυτόν τον Θεό, θα το κάνεις και μέσα από αυτήν τη μορφή σχέσης, την ερωτική. Μην ξεχνάς κάτι βασικό: Είστε ζευγάρι!

Απόδειξε, λοιπόν, ότι ο Θεός, όντως, σε έκανε αληθινά άνθρωπο! Ανθρωπο αγαπητό, μεταμορφωμένο, ζεστό, με νοιάξιμο για τον άλλον. Διότι πίσω από την έννοια «Θεός» κρύβουμε άπειρες φορές την ψυχοπαθολογία, την παθογένεια και την αρρώστια μας. Μπορεί μπροστά να μπαίνει η λέξη «Θεός», μα είναι μόνο για να καλύψει πολλά σκοτεινά θέματα της ψυχής μας. Είναι πολλοί συγγενείς εκκλησιαστικών ανθρώπων -αυτών που είναι «πολύ της Εκκλησίας»- που όταν βρουν έναν ιερέα, βγάζουν την πίκρα και την απογοήτευσή τους: «Μα, πάτερ, τι μαθαίνουν επιτέλους κοντά σου οι δικοί μου άνθρωποι; Η γυναίκα μου, ο άντρας μου, το παιδί μου; Τι παίρνει από σένα; Τι Θεό διδάσκεις; Τι Θεό βγάζεις, πάτερ μου;» Αν η διδαχή και η αγάπη σου για τον Θεό δεν φέρνουν χαρά και ενότητα, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Το περιεχόμενο της θερμότατης προσευχής του Χριστού, λίγο πριν σταυρωθεί, ήταν ακριβώς αυτό: Προσευχήθηκε με αιμάτινο ιδρώτα και για την ενότητά μας! Εσύ ίσως πεις «εκεί εννοούσε ενότητα πίστεως»! Ναι, σίγουρα, αναφέρθηκε και στην πίστη. Μήπως, όμως, η ενότητα δεν χρειάζεται και σε ένα σπίτι; Ενότητα γονέων - παιδιών.

Ενότητα του ζευγαριού μεταξύ του. Ενότητα των αδελφών στο σπίτι. Ενωμένα αδέρφια. Γονείς. Συγγενείς. Ολοι. Αλλιώς, τι νόημα έχει να λέμε ότι πιστεύουμε; Πώς αποδεικνύεται η μεταμορφωτική δύναμη της πίστης μας; Πώς μπορείς να λες ότι αγγίζεις τον Θεό αν δεν είσαι πρώτα ανθρώπινος; Πώς μπορείς να λες ότι αγαπάς τον Χριστό αν δεν είσαι ζεστός στον άνθρωπό σου και επιτρέπεις να δημιουργείται μέσα του ένας απίστευτος εκνευρισμός με τέτοια ψυχρότητα και απόσταση που κρατάς; Για σκέψου τι κάνεις.

Κρατάς απόσταση από τον άνθρωπό σου και μάλιστα στο όνομα του Θεού! Και ποτέ δεν παραδέχεσαι ούτε λες ότι «το πρόβλημα είναι δικό μου! Διότι είμαι γεμάτος ή γεμάτη ενοχές. Γιατί πίσω απ' όλη αυτή τη συμπεριφορά μου κρύβεται κάτι άρρωστο δικό μου».

Πίσω απ' όλη αυτή τη συμπεριφορά κρύβεται μια λανθασμένη θεολογία. Και μια λανθασμένη ανθρωπολογία. Και μια λανθασμένη κοσμολογία.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα» των εκδόσεων Αθως