Λίγα λόγια από καρδιάς: Παρ' όλα αυτά, σε αγαπώ

17:32 18/2/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Λίγα λόγια από καρδιάς: Παρ' όλα αυτά, σε αγαπώ18.02.2019Πρόσωπα

Οι άγιοι περνούν αθέατα ανάμεσά μας, χωρίς να μας αναγκάζουν. Στην πραγματικότητα, όμως, μας επιβάλλονται με την αγιότητά τους

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Λειτουργική ζωή θα πει να κυλάει η ζωή όμορφα, ώστε να μην μπλοκάρω. Λειτουργική ζωή θα πει δεν φρενάρω, δεν αγκυλώνομαι, δεν τσακίζομαι ούτε βασανίζομαι. Κι όλα αυτά διότι έχω μάθει να δέχομαι κάθε διαφορετικό άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Εσύ βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, εγώ τα βλέπω αλλιώς... Παρ' όλα αυτά, σε αγαπώ. Και σε καταλαβαίνω. Οπου

βλέπεις φανατισμό, πώρωση, εμμονές και πείσμα σημαίνει ότι δεν ήρθαν ακόμη η φώτιση και η Χάρη του Θεού.

Ο φωτισμένος άνθρωπος που γνωρίζει την αλήθεια καταλαβαίνει τη μεγάλη ποικιλία της ζωής. Κι αυτή η κατανόηση τον κάνει να σέβεται κάθε διαφορετικό άνθρωπο. Μου κάνει εντύπωση που ο Χριστός μας δεν υπήρξε φανατικός. Είναι εντυπωσιακό αν σκεφτείς ότι πλησίασαν τον Χριστό άνθρωποι τόσο διαφορετικοί. Κι όμως όλοι ένιωθαν πολύ καλά μαζί Του. Με εντυπωσιάζει που ο Χριστός δεν επέβαλε σε κανέναν τίποτα. Ούτε θέλησε να αλλάξει κανέναν με το ζόρι. Ο Ιδιος ήταν η απόλυτη αλήθεια, η σάρκωση της αλήθειας, η σάρκωση του Θεού.

Ποτέ όμως δεν ζήτησε να Τον ακολουθήσει κάποιος με το ζόρι. Ούτε διόρθωσε με τη βία ούτε πήγε να βγάλει το σκουπιδάκι από το μάτι του άλλου με τρόπο ενοχλητικό ή αδιάκριτο. Πάντα ελεύθερος, και την ελευθερία και την άνεση αυτή καλλιεργούσε και στο περιβάλλον Του. Μάλιστα, μια φορά είπε στους μαθητές Του κάτι τόσο τολμηρά ελεύθερο: «Μήπως θέλετε να φύγετε από κοντά μου;» Αυτή η έλλειψη φανατισμού του Χριστού και η απέραντη ευρυχωρία της καρδιάς Του με συγκινούν. Αγκάλιαζε όλους χωρίς να πιέζει κανέναν. Χάρη στο πρόσωπό Του φανερώθηκαν στον κόσμο μας η αλήθεια, η ζωή και το φως. Κι όλα αυτά με τόση απλότητα.

Μας είπε: «Εγώ είμαι Αυτός που είμαι. Αν αυτό που είμαι δεν σε συγκινεί, αν η λάμψη της αγάπης, η καθαρότητα της διδασκαλίας μου και το φως των ματιών μου δεν σε αγγίζουν, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Αν η αγιότητα και η θεότητά μου, μα κι όλη η ζωή μου, δεν μιλούν στην ψυχή σου, αν ο ήλιος που λάμπει δεν μπορεί να φωτίσει τα μάτια σου, τότε δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνω για σένα. Πάντως, δεν είμαι εδώ για να σε τσακίσω, να σε παιδέψω ή να σε καταναγκάσω. Δεν ήρθα με φανατισμό. Ηρθα με αγάπη».

Ηρθε ο Χριστός μας σαν λιακάδα. Ιησούς Χριστός: Λιακάδα σε παγωμένο τοπίο. Αν οι πάγοι λειτουργούν φυσιολογικά, θα λιώσουν. Αν όμως έχεις καρδιά προβληματική κι αυτή η παγωμάρα είναι η ταυτότητά σου, τίποτα δεν θα αλλάξει. Ο ήλιος δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από το να λάμπει... Μου αρέσει πολύ αυτό το ήθος του Χριστού.

Και στη ζωή των αγίων με συγκινεί πάλι η ελευθερία του ήθους. Οι άγιοι περνούν αθέατα ανάμεσά μας, χωρίς να επιβάλλονται και χωρίς να αναγκάζουν. Στην πραγματικότητα, πάλι επιβάλλονται! Μα επιβάλλονται με τον δικό τους παράδοξο τρόπο: με την αγιότητά τους.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως