Μάθημα κατηχητικού στη νοηματική

19:59 5/3/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Μάθημα κατηχητικού στη νοηματική05.03.2018Πρόσωπα

Πριν από 10 χρόνια ο π. Σπυρίδωνας Καλαϊτζόγλου κλήθηκε να καθιερώσει τη σταθερή τέλεση της θείας λειτουργίας για τους κωφάλαλους στον Αγ. Νικόλαο Θεσσαλονίκης, γεγονός που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο για το πλήθος των συνάξεων που έγιναν θεσμός

Eίναι αδύνατον να βελτιωθεί ο κόσμος εάν δεν βελτιωθεί πρώτα ο άνθρωπος». Λόγια του Πλάτωνα με μεγάλο αντίκτυπο, διαχρονικά για τις ανθρώπινες κοινωνίες ανά τον κόσμο! Πριν από 10 χρόνια ένας

ιερέας, ο π. Σπυρίδωνας Καλαϊτζόγλου, κλήθηκε να καθιερώσει τη σταθερή τέλεση της θείας λειτουργίας για τους κωφάλαλους στον Ναό του Αγίου Νικολάου στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα τολμηρό ξεκίνημα, το οποίο από τότε βρήκε στέγη στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Αχειροποιήτου και αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο για τη σύσταση ενός κατηχητικού.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα σχολείο που λειτουργεί κάθε Δευτέρα απόγευμα στον χώρο εκδηλώσεων που στεγάζεται υπό τον Ιερό Ναό της Αχειροποιήτου. Δεκάδες άτομα με ειδικές ικανότητες προσέρχονται σε σταθερή κλίμακα, προκειμένου να το παρακολουθήσουν. «Ολη αυτή η ιστορία ξεκίνησε πολύ απλά! Επρόκειτο για ένα εντευκτήριο όπου μαζεύονταν οι κωφάλαλοι, στο οποίο είχα παρευρεθεί εκ μέρους της Μητροπόλεως. Εκεί μου ζητήθηκε από έναν κωφό που πίστευε πολύ να κάνουμε μια θεία λειτουργία για το ποίμνιο των κωφών. Ετσι και έγινε» δηλώνει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο π. Σπυρίδωνας. Και εξηγεί: «Από το 2007 άρχισαν οι συνάξεις στον ναό και σιγά σιγά καθιερώθηκαν. Το κοινό μπορώ να πω, δόξα τω Θεώ, ότι είναι σταθερό. Τα πρώτα χρόνια ήταν ως επί το πλείστον άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου βλέπουμε ακόμα περισσότερους νέους ανάμεσά μας. Ο μέσος όρος ηλικιών όλο και μικραίνει, ενώ οι πιστοί έρχονται από διάφορα μέρη των γύρω περιοχών, όχι μόνο από τη Θεσσαλονίκη, γεγονός πολύ ευτυχές!»

ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΟΙ

Σε μια εποχή, λοιπόν, όπου η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη και η αποστασιοποίηση όλο και πιο έντονη μέσα στην ελληνική κοινωνία, η Εκκλησία προσφέρει τη δυνατότητα για μάθηση, κατήχηση αλλά και ψυχαγωγία σε μία από τις πιο ευπαθείς και ίσως αποκλεισμένες ομάδες. Το σημαντικότερο της υπόθεσης αυτής είναι ότι όλο και περισσότερα άτομα όλων των ηλικιών καταφεύγουν σε αυτή την αγκαλιά.

Την αρχή κάνουν οι νέοι, που καταφθάνουν πολλές φορές πλέον με μια πιο συνειδητή και αποφασιστική στάση. Οι συνάξεις του κατηχητικού, για να είναι πιο προσιτές και να καλύπτουν την ποικιλομορφία του ποιμνίου, αποτελούνται τόσο από τις ομιλίες και τα θεία μυστήρια στην ελληνική νοηματική διάλεκτο όσο και από παρουσιάσεις σε προτζέκτορα. Η θεματολογία δεν περιορίζεται μόνο σε μια συγκεκριμένη θεολογική προσέγγιση, αλλά γίνονται ευρύτερη συζήτηση και ανάπτυξη διάφορων σχετικών ζητημάτων.

Πολλά είναι τα αγαθά της νοηματικής γλώσσας και των χρηστών αυτής, σύμφωνα με τον π. Σπυρίδωνα, καθώς, όπως υπογραμμίζει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια», «είναι μια μονοσήμαντη γλώσσα. Οσο πιο συγκεντρωμένος είναι κανείς τόσο καλύτερα μπαίνει στο νόημα αυτής της διαλέκτου. Για καθετί υπάρχει μόνο μία ερμηνεία. Εμείς πολλές φορές άλλα λέμε, άλλα εννοούμε και μπαίνουμε σε μια άλλη διαδικασία. Αντίθετα, σε αυτού του είδους την επικοινωνία δεν χωρούν υπαινιγμοί. Δεν υπάρχουν δεύτερες ερμηνείες, εκφράζεις καθαρά τον πόνο της καρδιάς σου ή την καθαρότητα του προσώπου σου, τίποτα παραπάνω».

Οπως τονίζει ο π. Σπυρίδωνας, δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε κοινό, καθώς αυτές οι χριστιανικές συνάξεις δεν αφορούν απλώς μια πονεμένη, περιθωριοποιημένη και ανήμπορη κοινωνική ομάδα, αλλά ένα ακροατήριο με ένα βασικό χαρακτηριστικό, το οποίο το κάνει να διαφέρει. «Τηρουμένων των αναλογιών, πρόκειται για κοινό με τα ίδια χαρακτηριστικά μεν, αλλά συγχρόνως, πέρα από ακροατές, είναι και απόλυτοι θεατές! Η προσήλωση αυτή είναι η μεγάλη συνέργεια. Μέσα από αυτή την προσήλωση φαίνεται και πόσο το θέλουν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο π. Σπυρίδωνας.

ΦΑΡΟΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗΣ

Την ώρα που ο κόσμος γκρινιάζει και αφοσιώνεται σ' έναν καταιγισμό από υλικά και ευτελή προβλήματα, το κοινό αυτό μπορεί να αποτελέσει έναν φωτεινό φάρο ελπίδας και πίστης. «Δεν ξέρω αν αυτή η αξιοπρέπεια που διέπει αυτούς τους ανθρώπους προέρχεται μόνο από την πίστη, αλλά έχει μέσα της έναν ρεαλισμό που μπορεί να είναι αδιανόητος για έναν ακούοντα» σημειώνει ο π. Σπυρίδωνας Καλαϊτζόγλου. Αξίζει να σημειωθεί πως, στο πλαίσιο διατήρησης όλης αυτής της ανάτασης και της προσπάθειας που άρχισε πριν από δέκα χρόνια στον Ναό του Αγίου Νικολάου στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, αποδοχή και σεβασμός, μέσω των οποίων καλλιεργείται αυτή η μεγάλη συνεργασία.

Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια