«Μεγάλη Χίμαιρα» στο Μέγαρο

16:47 5/4/2018 - Πηγή: Dimokratianews

«Μεγάλη Χίμαιρα» στο Μέγαρο 05.04.2018Πρόσωπα

Ο Μ. Μουμούρης μιλά στη «δημοκρατία» για την παράσταση και τον εμβληματικό Καραγάτση

Από την
Ελένη Σκάρπου

Καραγάτσης ή κατά κόσμον Δημήτρης Ροδόπουλος: ο πεζογράφος που άφησε το στίγμα του και επηρεάζει ως σήμερα τους νεότερους δημιουργούς και καλλιτέχνες. Τα αριστουργήματά του είναι αρκετά και ευτυχώς για μας θα δούμε σύντομα επί σκηνής ένα εξ αυτών.

Θα μπούμε στην ιστορία της «Μεγάλης Χίμαιρας», που αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι μιας τριλογίας, μετά τα «Γιούγκερμαν» και «Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν».

Η «Μεγάλη Χίμαιρα» καταφτάνει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από τις 12 έως τις 22 Απριλίου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Εδώ η θεματική του «ξένου» που προσπαθεί απεγνωσμένα να αφομοιωθεί από μια υπέροχα αφιλόξενη Ελλάδα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Εδώ η Μαρίνα Μπαρέ, που έλκεται από το εκτυφλωτικό φως, θα μας θυμίσει την ανάγκη μας για ουτοπία με κάθε κόστος και ρίσκο. Ερχόμενη σε επαφή με τη χώρα των ονείρων της, συναντά τις δικές της χίμαιρες... Το δραματικό, τραχύ και αισθησιακό τοπίο την παρασύρει στο πάθος και την οδηγεί τελικά στην αυτοκαταστροφή.
Στο σανίδι θα απολαύσουμε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους την Αλεξάνδρα Αϊδίνη, τον Μάξιμο Μουμούρη και τον Δημήτρη Μοθωναίο. Ο Μάξιμος Μουμούρης είναι αυτός μέσα από τα μάτια του οποίου θα γνωρίσουμε την παράσταση αυτή.

Ενα ένστικτο

«Οταν πρωτοδιάβασα Καραγάτση, σκέφτηκα ότι αγγίζει πολύ το ελληνικό DNA και μετά, διαβάζοντας κι άλλα έργα του, διαπίστωσα ότι μου προκαλούσαν την ίδια αίσθηση. Η “Μεγάλη Χίμαιρα” είναι το πιο πολυδιαβασμένο έργο του και σαν παράσταση έχει ήδη κάνει μεγάλη επιτυχία. Υπήρχε ήδη ένα βάρος ώστε να συνεχίσουμε αυτό που είχε ξεκινήσει. Ημασταν, όμως, πολύ ελεύθεροι και το δουλέψαμε και το ξαναδουλέψαμε. Πέρα από τη δραματουργία του και τη θεατρική εμπειρία, αυτό που κρατώ είναι ότι ήμασταν όλοι πολύ καλά μαζί κι αυτό είναι μέγα ζητούμενο, το οποίο φάνηκε από νωρίς. Υπάρχει καμιά φορά μια αίσθηση, ένα ένστικτο που σε οδηγεί εκεί» αναφέρει ο Μάξιμος Μουμούρης, ο οποίος δεν πιστεύει στη χημεία αλλά στον τρόπο που οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί, ώστε να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν από κοινού. «Αυτή η παράσταση είναι ένας μύθος. Κάθε μέρα που παίζουμε είναι φοβερή. Συνήθως εξαντλούνται τα εισιτήρια. Είναι αυτό που είναι και αυτό σου δίνει φτερά. Θεωρώ ότι είναι μια αστική και λαϊκή παράσταση με καθαρή γραφή, εύληπτη γλώσσα και άμεση στο ευρύ κοινό. Η “Μεγάλη Χίμαιρα” κατάφερε να φέρει για πρώτη φορά κόσμο στο θέατρο και να μην τον απογοητεύσει» επισημαίνει ο γνωστός ηθοποιός και παραδέχεται πως στις συνεργασίες υπάρχουν πάντα διαφωνίες ή και περιπτώσεις στις οποίες η αισθητική δεν είναι η επιθυμητή, αλλά ο ηθοποιός καλείται να υπηρετήσει τον ρόλο του.

Ολα είναι ρίσκο

«Δεν έχω μετανιώσει για καμία παράσταση. Από όλες κάτι έχω πάρει. Πάντα βέβαια πρέπει να επιλέγεις και πάντα πρέπει να ρίχνεις και νερό στο κρασί σου. Ολα είναι ένα ρίσκο. Μόνο έτσι, όμως, μπορείς να είσαι έτοιμος για όμορφα πράγματα που θα έρθουν» λέει και δεν κατηγοριοποιεί τον εαυτό του ως ηθοποιό. Ξεκίνησε από το θέατρο κι ενώ πίστευε ότι αυτό είναι το απόλυτο, συγκλονίστηκε εξίσου όταν έπαιξε στον κινηματογράφο. Αλλά και η τηλεόραση για εκείνον έχει μια ξεχωριστή χαρά.

«Η τηλεόραση είναι σαν βεγγαλικό»

«Ο κινηματογράφος σού δίνει τον χρόνο να δουλέψεις και να λειτουργήσεις. Στην τηλεόραση αυτός ο χρόνος μειώνεται και δεν μπορείς εύκολα να εμβαθύνεις. Η τηλεόραση σου προσφέρει μια αναγνωρισιμότητα. Είναι σαν βεγγαλικό. Ολα, όμως, θέλουν μια συνέχεια» εξηγεί και αυτήν τη συνέχεια και την ολοκλήρωση τις βρίσκει σίγουρα στην οικογένειά του. «Είναι τρομερό πεδίο εξέλιξης η οικογένεια σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Είναι για την ακρίβεια το πεδίο που μπορείς να εξελιχθείς εσύ ο ίδιος. Μπορεί να είναι δύσκολο όταν έχεις μια πολυμελή οικογένεια, αλλά εμένα μου χαρίζει μια ηρεμία και μια ισορροπία. Αγχώνομαι για το οικονομικό, αλλά δεν αγχώνομαι για την καριέρα μου. Πάω βήμα βήμα και ξέρω ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα» εξομολογείται και εστιάζει στους ηθοποιούς τού σήμερα, εντοπίζοντας την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας: «Ενώ έχουμε τρομερά ταλέντα, δεν υπάρχει μεγάλο φάσμα γνώσης στις σχολές υποκριτικής. Υπάρχει μια ευκολία στο να κάνεις θέατρο ή τηλεόραση ή κινηματογράφο σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη».