Οταν τα «Σκαθάρια» κατακτούσαν την Ελλάδα

17:35 4/11/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Οταν τα «Σκαθάρια» κατακτούσαν την Ελλάδα04.11.2018Τέχνες

Γιατί χρειάστηκε περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να φτάσουν στην πρώτη θέση

Από τον
Δημήτρη Καπράνο

Οι Beatles δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση για την Ελλάδα. Καταρχάς, η εταιρία τους η Parlophone δεν ανήκε στο γκρουπ των εταιριών που εκπροσωπούσε στην Ελλάδα

η MusicBox με τον δαιμόνιο Νίκο Μαστοράκη.

Τα μοβ χρώματος μικρά δισκάκια της Parlophone ανήκαν στον όμιλο Odeon, Parlophone, WarnerBros, τις οποίες στο ραδιόφωνο εκπροσωπούσε ο παρουσιαστής Βάκης Πέρρος, που καμία σχέση δεν είχε με την ακτινοβολία και τη σπιρτάδα του Μαστοράκη. Αντίθετα, στη MusicBox ανήκε η εταιρία Decca, στην οποία έγραφαν οι Rolling Stones.

Οι Beatles λοιπόν, για να καθιερωθούν στην Ελλάδα, έπρεπε να αποφύγουν τον σκόπελο «Μαστοράκης».
Χρειάστηκε λοιπόν πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να κατακτήσουν οι Beatles τη νεολαία και την πρώτη θέση τού «τοπ».

Το «Love me do» για παράδειγμα, που είναι η πρώτη ηχογράφηση των Beatles με μάνατζερ τον Μπράιαν Επστάιν, ήρθε στην Ελλάδα αργότερα από το «She loves you»!
Δείγμα ότι υπήρχε καθυστέρηση και προβληματισμός για το πώς θα περάσει στην ελληνική νεολαία το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών.

Χάρη όμως στην ποιότητά τους και κυρίως στον ήχο τους οι Beatles σάρωσαν σε πωλήσεις με την πάροδο του χρόνου, ασχέτως της προβολής που είχαν από το ραδιόφωνο, το μοναδικό τότε επικοινωνιακό όπλο. Υπήρχε βέβαια και το σπουδαίο περιοδικό «Μοντέρνοι ρυθμοί», που αγοραζόταν με φανατισμό από τη νεολαία, αλλά το διηύθυνε ο Νίκος Μαστοράκης.

Από στόμα σε στόμα όμως και από αυτί σε αυτί οι Beatles πέρασαν γρήγορα στην καρδιά της ελληνικής νεολαίας.

Το πρώτο μικρό δισκάκι που αγόρασα, στην α' γυμνασίου, με 25 δραχμές, τις οποίες εξοικονόμησα πηγαίνοντας στο σχολείο με τα πόδια και όχι με το λεωφορείο, ήταν το «Love me do».
Το απέκτησα από το ιστορικό κατάστημα δίσκων των Αδελφών Γεωργιάδη, που έκλεισε πέρυσι, το Νegro, στην οδό Τσαμαδού, στον Πειραιά.

Το Νegro, το Theo του Θοδωρή Μορφέση, πατέρα του σημερινού προπονητή της Εθνικής πόλο, το Allergo του Λάζαρου Κουτούβαλη, το Οrfeo στην οδό Σωτήρος και το Ράδιο Θεοφανίδη ήταν τα δισκάδικά μας στον Πειραιά.
Με τα ακουστικά τους, με τα οποία ακούγαμε τα δισκάκια που -υποτίθεται ότι- θέλαμε να αγοράσουμε, μπολιαστήκαμε με τη ροκ μουσική.

Θυμάμαι επίσης ένα δισκάδικο στην οδό Αναξαγόρα, στην Αθήνα, όπου πηγαίναμε όποτε ανεβαίναμε στο κέντρο, δήθεν για να ακούσουμε δισκάκια, αλλά στην πραγματικότητα για να φλερτάρουμε την πανέμορφη και χυμώδη κοπέλα του μαγαζιού. Ηταν η μετέπειτα «Lady» Αντζελα Δημητρίου.

Χειρουργική ακρίβεια

Υπήρξαν δύο συγκροτήματα εκείνης της εποχής που έπαιζαν με απόλυτη σχεδόν πιστότητα Beatles. Ηταν οι Riddles του Γιάννη Ρενιέρη, διάσημου σήμερα ντράμερ στον Πειραιά, και οι Dragons του Δημήτρη Κατακουζηνού και του Λάκη Παπαδόπουλου (με τα ψηλά ρεβέρ) στην Αθήνα.
Δεν ήταν εύκολο για ένα συγκρότημα να παίξει Beatles. Οσο κι αν οι μελωδίες φαίνονταν απλές, υπήρχαν τα φωνητικά αλλά και τα εγκεφαλικά σόλο του Τζορτζ Χάρισον, που απαιτούσαν χειρουργική ακρίβεια.

Το δικό μου συγκρότημα έπαιζε με το ζόρι δυο κομμάτια των Beatles. Το «I saw her standing there», γιατί μπορούσα να το βγάλω τραγουδώντας από μι ματζόρε, και το «Michelle», που το ευχαριστιόμουν στο πιάνο. Κάθε άλλη απόπειρα απέβη μάταιη. Μέρα με τη μέρα οι Beatles έμπαιναν στη ζωή μας. Και όταν τους έφερε κρυφά στην Ελλάδα ο αείμνηστος συνεργάτης τους Αλέξης Μάρδας δεν μπορέσαμε δυστυχώς να τους δούμε από κοντά. Τους χάρηκαν μόνο λίγοι στην Υδρα και την Αράχοβα. Δεν είχαμε ποτέ την τύχη να απολαύσουμε συναυλία του μεγαλύτερου συγκροτήματος του κόσμου στη χώρα μας. Η Parlophone δεν μας έκανε το χατίρι. Αντίθετα, ο Μαστοράκης έφερε τους Rolling Stones στην Αθήνα τον Απρίλιο του ’67, λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα. Μια συναυλία η οποία διεκόπη βιαίως, με την Αστυνομία να μας κυνηγάει στα στενά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ο Μαστοράκης όμως, που είχε καταλάβει και εκτιμήσει την αξία των «Σκαθαριών», τα φιλοξενούσε συνεχώς σε μια από τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο, η οποία δεν είχε χορηγό τη Music Box, αλλά το ελληνικό αναψυκτικό Ταμ Ταμ.

Μια Κυριακή μεσημέρι, λοιπόν, μάς είχε κρατήσει σε αγωνία έχοντας προαναγγείλει μέρες πριν ότι θα ακουστεί πρώτη φορά στην Ελλάδα το νέο τραγούδι των Beatles. Το θυμάμαι ακόμη και συγκινούμαι. Ξαφνικά από το ραδιόφωνο, γύρω από το οποίο ήμασταν μαζεμένοι καμιά δεκαριά μαντραχαλάδες, ξεπήδησαν οι νότες από το κουαρτέτο εγχόρδων που συνόδευε τον Πολ στο «Yesterday». Από εκείνη την ημέρα κατατάχθηκα στο στρατόπεδο των «Μπιτλικών».