ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ

11:58 9/12/2017 - Πηγή: Dimokratianews

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ09.12.2017Άρθρα

Ανασφάλεια δείχνει η ένταξη της Ντόρας στις προτεινόμενες «ανθρωποθυσίες»!

Από τον
Αντώνη Αντωνάκο*

Τη Χίλαρι την πνίγει το παράπονο. Η γυναικεία φιλοδοξία, λέει, παρουσιάζεται πάντα ως μανία για εξουσία. Η γυναικεία μαχητικότητα παρουσιάζεται ως υστερία…»
Μιχάλης Τσίντσινης, «Καθημερινή» 2/10/2017

Δύο μήνες προτού ο πρόεδρος της Ν.Δ. εξαγγείλει την περιθωριοποίηση της Ντόρας, έτσι άρχιζε το άρθρο του, με τίτλο «Η Ντόρα, ο Κυριάκος και η… κατάρα των Μίλιμπαντ», στην «Καθημερινή» ο Τσίντσινης. Είναι προφανές ότι

τα βέλη του δημοσιεύματος δεν είχαν στόχο τη Χίλαρι.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, αυτό που απασχολεί «μια μερίδα στελεχών που πιστεύουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι πώς αντανακλά η παρουσία της Ντόρας στη δική του εικόνα. Πόσο πειστικός, λένε για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένας αρχηγός που στέλνει μήνυμα κατά της οικογενειοκρατίας καρατομώντας τον υιό Τραγάκη…». Είναι προφανές ότι κάθε προσπάθεια αιτιολόγησης της συγκεκριμένης απόφασης ως μήνυμα κατά της οικογενειοκρατίας μόνο ως «αμερικάνικο ανέκδοτο» μπορεί να εκληφθεί. Επομένως, αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια και η αναγκαιότητα της «προαναγγελίας» μιας απόφασης, η οποία θα μπορούσε να υλοποιηθεί δίχως τυμπανοκρουσίες.

Σύμφωνα πάντα με τον αρθρογράφο, οι «συμβολικές ανθρωποθυσίες που κάποιοι του προτείνουν» […] θα ήταν πάντως λιγότερο πειστικές, αν δεν τις δικαιολογούσε μια σχεδόν αθέατη κινητικότητα στο παρασκήνιο…». Η ένταξη της Ντόρας στις προτεινόμενες «ανθρωποθυσίες» αποκαλύπτει το εύρος της ανασφάλειας που διακατέχει τους κύκλους που περιβάλλουν την ηγεσία της Ν.Δ. Αν και επιχειρείται να αιτιολογηθεί με την προσπάθεια επηρεασμού των επιλογών για τις «αυτοδιοικητικές εκλογές και όχι μόνο…», είναι προφανές ότι η αιτίαση δεν είναι σοβαρή, αφού, στις εσωκομματικές διαδικασίες, αυτή ήταν και θα είναι πάντα μια αυτονόητη λειτουργία. Η ενδεχόμενη υποψηφιότητα Μπακογιάννη στην Αθήνα -στον βαθμό που «τρεις ξένοι στην ίδια πόλη» θεωρούνται πολλοί- θα μπορούσε να αποτραπεί ευθέως από μια ισχυρή και με αυτοπεποίθηση ηγεσία.

Πολύ πιο πιθανή φαίνεται η προσέγγιση που θέλει το ηγετικό προφίλ να πλήττεται καίρια από τη σύγκριση μεταξύ των αδελφών. Αυτό ίσως εξηγεί και πρόσφατο δημοσίευμα που επιχειρεί να παρουσιάσει την «προτίμηση» του πατρός ως «συναισθηματική επιλογή» και όχι ως αναγκαστική συστράτευση μπροστά στο «τετελεσμένο».

Ομως η επιδιωκόμενη και υποδεικνυόμενη από το άρθρο «αυτοθυσία» της Ντόρας θα ήταν ανώφελη, αφού, όπως αποδεικνύει και η «κατάρα των Μίλιμπαντ», όσες ανθρωποθυσίες και να γίνουν είναι τελικά ατελέσφορες αν «δεν το έχεις».

* Μαθηματικός, πρώην πρόεδρος ΟΛΜΕ