Τι προκάλεσε την εξέγερση για ανατροπή του Μαδούρο

14:51 27/1/2019 - Πηγή: Dimokratianews

Τι προκάλεσε την εξέγερση για ανατροπή του Μαδούρο27.01.2019Ειδήσεις

Η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας με τη βοήθεια των ΗΠΑ και τη στήριξη πολλών κρατών προσπαθεί να ανατρέψει τον πρόεδρο που έχει καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας

Από τη
Θεανώ Καρούτα

Αναβρασμός επικρατεί από τα μέσα της εβδομάδας στο Καράκας, αφότου ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και ηγέτης της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουαϊδό αυτοανακηρύχθηκε προσωρινός πρόεδρος της Βενεζουέλας. Η αγανακτισμένη αντιπολίτευση -και οι πολίτες που τη στηρίζουν- επιχειρεί με

την υποστήριξη των ΗΠΑ να ανατρέψει τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, σκορπώντας χάος στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας. Από την Τετάρτη οι δρόμοι του Καράκας έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης μεταξύ των δύο στρατοπέδων και ήδη έχουν καταγραφεί οι πρώτοι νεκροί.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η αντιπολίτευση είχε κερδίσει στις βουλευτικές εκλογές το 2015, αλλά το 2017 ο Μαδούρο σύστησε ένα ξεχωριστό σώμα, τη Συντακτική Συνέλευση της Βενεζουέλας, η οποία και ανέλαβε νομοθετικές εξουσίες. Τον Μάιο του περασμένου έτους στη χώρα διενεργήθηκαν ξανά εκλογές, τις οποίες μποϊκοτάρισε η αντιπολίτευση και δεν αναγνώρισαν οι ΗΠΑ, η Ε.Ε. και περίπου 12 χώρες της Λατινικής Αμερικής, από τις οποίες ο Μαδούρο κέρδισε ακόμη μία θητεία στον προεδρικό θώκο. Το βράδυ της Τετάρτης ο 35χρονος πρόεδρος του Κοινοβουλίου αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, ορκιζόμενος να αναλάβει όλες τις εξουσίες της προεδρίας για να διασφαλίσει το τέλος του σφετερισμού της εξουσίας.

Ο Μαδούρο κάλεσε τον στρατό της χώρας να διατηρήσει ενότητα και πειθαρχία, εξαπολύοντας ευθέως βέλη προς τις ΗΠΑ ότι στηρίζουν ένα πραξικόπημα εναντίον του. Οι πρώτες αντιδράσεις του στρατού ήταν υπέρ του. Ο υπουργός Αμυνας της χώρας Βλαντίμιρ Παντρίνο δήλωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις αποκηρύσσουν κάθε πρόεδρο ο οποίος αυτοαναγορεύεται ή επιβάλλεται από «σκοτεινά συμφέροντα». Μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις η διεθνής κοινή γνώμη διχάστηκε. Μετά την αναγνώριση του Γκουαϊδό από την Ουάσινγκτον, η Γουατεμάλα, η Αργεντινή, η Βραζιλία και τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ομάδας της Λίμας τον αναγνώρισαν.

Αντιδράσεις

Η Ευρωπαϊκή Ενωση ζήτησε σεβασμό στα πολιτικά δικαιώματα, στην ελευθερία και την ασφάλεια. Παρίσι και Λονδίνο τάχθηκαν στο πλευρό του αυτοανακηρυχθέντας προέδρου, ενώ η Ισπανία ζήτησε εκλογές. Ο Βραζιλιάνος Ζαΐρ Μπολσονάρου στήριξε την αλλαγή, ξεκαθάρισε όμως ότι δεν πρόκειται να επέμβει στρατιωτικά για την ανατροπή του Μαδούρο. Μόσχα, Τεχεράνη, Αγκυρα, Πεκίνο, Λα Πας, Αβάνα και Αθήνα δήλωσαν τη στήριξή τους στον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Βενεζουέλας, αφήνοντας αιχμές για την αμερικανική παρέμβαση στα εσωτερικά τρίτης χώρας.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα οικονομικά στοιχεία πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις. Στο πλευρό του Γκουαϊδό έχουν ταχθεί και οι αγορές, που βλέπουν τα δολαριακά ομόλογα της κυβέρνησης της Βενεζουέλας (τα οποία χαρακτηρίζονταν μέχρι πρότινος «σκουπίδια») και της κρατικής πετρελαϊκής εταιρίας PDVSA να «καλπάζουν», καθώς η στήριξη της Ουάσινγκτον ενίσχυσε τις ελπίδες των επενδυτών για μια αλλαγή κατάστασης στη φτωχοποιημένη χώρα. Αξιο αναφοράς είναι φυσικά το γεγονός ότι η νοτιοαμερικανική χώρα, που είναι μέλος του ΟΠΕΚ, έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα αργού πετρελαίου στον κόσμο, αποτελώντας παράλληλα τον μεγάλο προμηθευτή των διυλιστηρίων των ΗΠΑ, και τα όγδοα μεγαλύτερα σε φυσικό αέριο. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Βενεζουέλας και φυσικά ο τρόπος που αυτές διανέμονται και αξιοποιούνται δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.

Ο 35άρης πολιτικός με την πανέμορφη σύζυγο

«Είμαι επιζών, δεν είμαι θύμα». «Ξέρω τι σημαίνει πείνα». Αυτές είναι δύο από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του ανθρώπου που αποτελεί τον κυριότερο πολιτικό εχθρό του Νικολάς Μαδούρο, Χουάν Γκουαϊδό. Του πολιτικού που πρωτοστατεί στην απόπειρα ανατροπής του, έχοντας στο πλευρό του χιλιάδες πεινασμένους, φτωχοποιημένους πολίτες.

Η πορεία του επικεφαλής της -ελεγχόμενης από την αντιπολίτευση- Βουλής της Βενεζουέλας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν ήταν ανέκαθεν πολιτικός πρώτης γραμμής και δεν ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του με σύνθημα και δέσμευση την απομάκρυνση του σοσιαλιστή Μαδούρο.
Η ώρα του ήρθε όταν, μέσα στην περίοδο αυξανόμενης πολιτικής και οικονομικής κρίσης που διάγει η χώρα, παλαιότερα στελέχη του κόμματός του, της Λαϊκής Θέλησης, απομακρύνθηκαν από το προσκήνιο αφήνοντας κενό που έπρεπε να αναπληρωθεί προκειμένου να μη σιωπήσει το κόμμα. Πίσω από τον 35χρονο Γκουαϊδό, που δεν τον χαρακτηρίζει καμία ρητορική δεινότητα, αυτοπεποίθηση ή ιδιαίτερο πολιτικό σθένος, είναι κοινή παραδοχή ότι βρίσκεται ο Λεοπόλδο Λόπες.

Ιστορική προσωπικότητα της αντιπολίτευσης που βρίσκεται σε κατ' οίκον περιορισμό θεωρείται ο «αρχιτέκτονας» της στάσης του Γκουαϊδό, ο οποίος ήταν πολιτικοποιημένος από τα φοιτητικά του χρόνια, διαδηλώνοντας εναντίον του Ούγκο Τσάβες. Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος που έμελλε να γίνει ο νεαρότερος πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης δεν συγκεντρώνει πολιτικά χαρακτηριστικά ηγέτη και λογαριάζεται ως «μετριοπαθής» και «μέτριος», άνθρωποι που τον γνωρίζουν λένε ότι το μεγαλύτερο ταλέντο του είναι η συσπείρωση ανθρώπων με διαφορετικές θέσεις.

Αντιλαμβάνεται τις «διαιρέσεις» και σπεύδει να δράσει ως συγκολλητική ουσία, ενώ «άσος» στο μανίκι του θεωρείται και η όμορφη και συμπαθής σύζυγός του. Ετσι, κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας του στη Βουλή, πέτυχε να πείσει την αντιπολίτευση να κηρύξει επισήμως τον Μαδούρο «σφετεριστή» και την επανεκλογή του «απάτη», υποσχόμενος αμνηστία για όλους τους στρατιωτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους που θα αποκηρύξουν τον πρόεδρο.

Παρά τη μεθοδικότητα που έχει επιδείξει έως τώρα, πάντως, φαίνεται ότι δυσκολεύεται να οργανώσει το επόμενο βήμα του έναντι μιας κυβέρνησης που εξακολουθεί να έχει τη στήριξη του στρατού και του Ανώτατου Δικαστηρίου, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι στο εγχείρημά του θα αντιμετωπίσει ουκ ολίγα εμπόδια, καθώς η Βενεζουέλα έχει συνηθίσει στην αυταρχική διακυβέρνηση που περιστρέφεται γύρω από την εξουσία ενός προσώπου. Και αυτό είναι ένα μεγάλο βάρος για τον Χουάν, καθώς η αλλαγή δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιο, αλλά από όλους.