Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός Δημήτρης Ήμελλος: Η ζωή, η οικογένεια και η καριέρα του

14:07 17/12/2024 - Πηγή: Dimosio

Ο βραβευμένος ηθοποιός Δημήτρης Ήμελλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη στον χώρο της υποκριτικής. Ήταν ένας από τους πιο πολυτάλαντους και πολυδιάστατους καλλιτέχνες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης.

Ο Δημήτρης Ήμελλος γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1967 στην Κυψέλη της Αθήνας,

ενώ η καταγωγή του και από τους δύο γονείς του ήταν από τη Νάξο. Μεγάλωσε σε μια πολύτεκνη οικογένεια με έναν αδελφό και δύο αδελφές. Κατά την παιδική του ηλικία, είχε ζήσει για ένα διάστημα σε οικοτροφείο, μια εμπειρία για την οποία είχε αναφερθεί στο παρελθόν.

Συγκεκριμένα είχε αναφέρει:  «Πέρασα τρία χρόνια εσώκλειστος σε οικοτροφείο. Ήταν πολύ ιδιαίτερη συνθήκη για εμένα, όντας σε πολύτεκνη οικογένεια. Βέβαια, από μικρός μου άρεσε να φεύγω από το στενό πλαίσιο του σπιτιού. Ήταν σπουδαστικό οικοτροφείο».

Ο Δημήτρης Ήμελλος είχε έναν γιο, τον Φοίβο, ο οποίος υπήρξε για εκείνον πηγή έμπνευσης και δημιουργικότητας και ήταν δίπλα του μέχρι τις τελευταίες του στιγμές.

Ο Φοίβος, που ακολούθησε την καλλιτεχνική πορεία του πατέρα του, είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης, ενώ είχε εμφανιστεί και στη σειρά Σασμός.

Είναι απόφοιτος του τμήματος Κινηματογραφικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Greenwich, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Σκηνοθεσία από το Πανεπιστήμιο Bolton. Έχει συμμετάσχει σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές μικρού και μεγάλου μήκους.

Σε συνέντευξή του το 2022, ο Δημήτρης Ήμελλος είχε αναφερθεί στον γιο του και στην απόφασή του να ακολουθήσει τον χώρο του θεάματος, λέγοντας: «Ο γιος μου ασχολείται με τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο. Δεν τον συμβουλεύω, γιατί δεν είμαι δάσκαλός του, πατέρας του είμαι».

«Η οικογένεια ήρθε μαζί με όλα τα άλλα στη ζωή μου. Πήγα στη Μόσχα, επέστρεψα και έκανα κατευθείαν παιδί. Έγινα μπαμπάς 30 χρονών. Η δουλειά η δικιά μας έχει κάτι πολύ βάρβαρο για τα παιδιά. Όλα τα παιδιά είναι σαββατοκύριακο με τους γονείς του. Εμάς σαββατοκύριακο είναι η δουλειά μας. Όταν πάνε τα παιδιά στα πάρτι με τους γονείς τους, το δικό σου παιδί δεν σε έχει και νομίζω ότι έλειψα πολύ στον γιο μου. Κι εκείνος μου έλειψε πολύ και προσπαθήσαμε αργότερα να καλύψουμε το κενό με έναν τρόπο», είχε δηλώσει.

Η αγάπη για την υποκριτική

Η αγάπη του για την υποκριτική ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Αργότερα, αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη και συνέχισε την εκπαίδευσή του στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας, δίπλα στον σκηνοθέτη Λεονίντ Χέιφιτς.

Όταν άφησε τη Νομική για την υποκριτική, ο πατέρας του αντέδρασε σε αυτή του την απόφαση. «Ο πατέρας μου δεν το πίστευε και μου έλεγε πως αυτό που κάνω είναι μάταιο. Με την υποκριτική ήταν κάτι ακαριαίο, όπως ένας κεραυνοβόλος έρωτας. Δεν σε νοιάζει το πρακτικό του κομμάτι», είχε πει σε συνέντευξή του.

Ο Δημήτρης Ήμελλος συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες και συμμετείχε σε κορυφαίες θεατρικές παραστάσεις, όπως η «Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων», ο «Οιδίπους επί Κολωνώ», οι «Πέρσες», και ο «Ταρτούφος». Σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας του αποτέλεσε η θητεία του στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (2001-2007) υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο είχε μια στενή καλλιτεχνική συνεργασία.

Το 2001, ο Ήμελλος έγινε ο πρώτος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη «Φρεναπάτη», ενώ το 2005 απέσπασε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας από τους αναγνώστες του περιοδικού «Αθηνόραμα» για τον ρόλο του στο έργο «Μολιέρος».

Το 2022 σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει, ο Δημήτρης Ήμελλος είχε σχολιάσει για το βραβείο Χορν: «Συνέπεσε να είμαι ο πρώτος που πήρα το Βραβείο Χορν. Με βοήθησε γιατί ο πατέρας μου ήταν αντίθετος με αυτή τη δουλειά. Ο πατέρας μου κοντά στο τέλος της ζωής του μου είπε ”καλά έκανες”».

Η πορεία του στην τηλεόραση περιλαμβάνει συμμετοχές σε δημοφιλείς σειρές, όπως «Το 10», «Καρυωτάκης», «Σασμός» και «Άγιος Παΐσιος». Στον κινηματογράφο, συμμετείχε σε ταινίες όπως το «Αλιόσα» του Θανάση Σκρούμπελου (1999), «Beautiful people» του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), «Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα» της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), «Delivery» του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), «Γλυκιά μνήμη» του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), «Bank Bang» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα» (2011), «Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου» (2017), «Η δουλειά της του Νίκου Labot» (2018), «Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν» (2020).

Η καλλιτεχνική του προσφορά άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στον πολιτισμό, με το έργο του να αποτελεί σημείο αναφοράς για το ελληνικό θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες ειδήσεις