Dreyfus για ΟΛΘ: Επιθετική εξαγορά με έντονα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά

Ως προσπάθεια επιθετικής εξαγοράς με έντονα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά εκλαμβάνουν στην Θεσσαλονίκη την δημόσια πρόταση της Ολλανδικής εταιρίας LeonidsPort που ελέγχεται απο την οικογένεια Louis Dreyfus, για την απόκτηση του 21% του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τις πηγές του Reporter

από την συμπρωτεύουσα, η εν λόγω δημόσια πρόταση είναι ιδιαίτερα ελκυστική καθώς συνοδεύεται από ένα σημαντικό premium της τάξης του 26,6% κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι θα βρει γόνιμο έδαφος μεταξύ των μετόχων του ΟΛΘ που λογικά θα σπεύσουν να επωφεληθούν.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΟΛΘ, εφόσον έχει θετική κατάληξη η πρόταση της LeonidsPort, θα κληθεί να συνεργαστεί με Γάλλους.

Ήδη από την αρχή της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης οι Γάλλοι συμμετείχαν μέσο της «Terminal Link» στην «South Europe Gateway Thessaloniki (SEGT)», βασικό μέτοχο του ΟΛΘ, ελέγχοντας το 33%, ενώ το υπόλοιπο 67% ελέγχει η Belterra Investments, συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη. Η SEGT ελέγχει το 67% του συνόλου των μετοχών του λιμένα.

Μέτοχοι στην Terminal Link είναι η γαλλική CMA CGM κατά 51% και η κινεζική CM Port κατά 49%.

Πέραν του 67% που ελέγχει η SEGT στον ΟΛΘ, υπάρχει ένα 25.73% που βρίσκεται στα χέρια διάφορων επενδυτών και ένα 7.27% που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ (ΤΑΙΠΕΔ).

Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές «οι σχέσεις της Balterra με την Terminal Link από πολύ νωρίς χαρακτηρίζονταν από μια «νευρικότητα» με συνέπεια οι δύο πλευρές να μην έχουν σχεδόν καμία σχέση και καμία επαφή».

Αυτή η απουσία επικοινωνίας ωστόσο δεν προκαλεί προβλήματα στο λιμάνι το οποίο καταγράφει σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης παρά τις δυσκολίες που συναντά στην ταχεία ανάπτυξη του επενδυτικού πλάνου που έχει καταρτίσει εξαιτίας εγγενών προβλημάτων που συνδέονται με το Δημόσιο.

Αξίζει να αναφερθεί ενδεικτικά ότι ο Οργανισμός Λιμένα Θεσσαλονίκης έχει αυξήσει την απόδοση του στον τομέα της κρουαζιέρας κατά 1.153 % (!) μεταξύ των ετών 2019 – 2023.

Συνεπώς οι υψηλές αποδόσεις του λιμένα σε όλα σχεδόν τα επίπεδα μοιραία προκαλούν το ενδιαφέρον πιθανών επενδυτών.

Η εμφάνιση Γάλλων επενδυτών και μάλιστα της οικογένειας Dreyfus θα μπορούσε να συνδέεται με την ύπαρξη ήδη Γάλλων επενδυτών στο λιμάνι και εν προκειμένου της CMA CGM η οποία σαφώς και γνωρίζει τόσο την δουλειά που ήδη έχει γίνει στον ΟΛΘ, όσο και τις προοπτικές του.

Ταυτόχρονα, η οικογένεια Dreyfus δεν θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια κίνηση χωρίς να έχει ενημερώσει και να έχει λάβει το πράσινο φως της κυβέρνησης δεδομένου ότι μιλάμε για ένα λιμάνι υψηλής γεωπολιτικής αξίας που συνδέει την Ανατολική Μεσόγειο με τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.

Η Γαλλική ιστορία στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Η εμφάνιση της CMA-CGM αρχικά και τώρα της οικογένειας Dreyfus δεν κρατούν τα σκήπτρα της παρουσίας των Γάλλων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Ο πρώτος Γάλλος που πάτησε το πόδι του στο λιμάνι ήταν ο μηχανικός Edmont Bartissol ο οποίος το 1896 υπέγραψε σύμβαση με το Οθωμανικό Δημόσιο για την κατασκευή νέων λιμενικών εγκαταστάσεων στην Θεσσαλονίκη.

Το 1897, ο Bartissol ίδρυσε την Société de construction ottomane du port de Thessalonique (Ανώνυμη Οθωμανική Εταιρεία Κατασκευής του Λιμένος Θεσσαλονίκης) η οποία ανέλαβε την υλοποίηση των έργων. Τα λιμενικά έργα ξεκίνησαν το 1900.

Το 1902 η κατασκευή δύο προβλητών, μία μικρή κοντά στον Λευκό Πύργο και μία μεγαλύτερη, τον σημερινό 1ο προβλήτα, καθώς και τμήμα του σημερινού κυματοθραύστη, είχαν ολοκληρωθεί.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1904, το Οθωμανικό Κράτος και η Γαλλική Εταιρεία υπέγραψαν νέα συμφωνία για την κατασκευή και την εκμετάλλευση νέων έργων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης με τα δικαιώματα εκμετάλλευσης να παραχωρούνται στην Γαλλική εταιρία μέχρι το 1944.

Το 1905 η Γαλλική Εταιρεία μετονομάστηκε σε Société ottomane d’exploitation du port de Salonique (Ανώνυμος Οθωμανική Εταιρεία Εκμεταλλεύσεως του Λιμένος Θεσσαλονίκης). Κατασκευάζεται το κρηπίδωμα μεταξύ του 1ου και του 2ου προβλήτα, το ανατολικό κρηπίδωμα του 2ου προβλήτα, σιδηροδρομικό δίκτυο, δίκτυα ύδρευσης, φωταερίου και υπονόμων καθώς και αποθήκες επί του 1ου προβλήτα. Επίσης, αγοράστηκαν οι πρώτοι γερανοί για τη φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων από τα πλοία.

Έως το 1912 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του Τελωνειακού Μεγάρου (σημερινός Επιβατικός Σταθμός), έργο σχεδιασμένο από τον λεβαντίνο αρχιτέκτονα Alexandre Vallaury και κατασκευασμένο από τον αρχιτέκτονα Ελί Μοδιάνο.

Στις 26 Οκτωβρίου 1912 η Θεσσαλονίκη και το λιμάνι της απελευθερώθηκαν από τον Ελληνικό Στρατό.

Με τη λήξη των Βαλκανικών πολέμων το 1913 και τον καθορισμό των συνόρων των Βαλκανικών κρατών, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που έως τότε εξυπηρετούσε μεγάλη έκταση της Βαλκανικής χερσονήσου, περιόρισε την ενδοχώρα του στα 80 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της πόλης, εντός δηλαδή της Ελληνικής επικράτειας.

Τον Ιανουάριο του 1930 το προνόμιο της Société franco-hellènes d’économie du port de Salonika (Γαλλο-Ελληνικής Εταιρείας Εκμεταλλεύσεως του Λιμένα της Θεσσαλονίκης), όπως μετονομάστηκε το 1928, εκμισθώθηκε από το Λιμενικό Ταμείο Θεσσαλονίκης (ΛΤΘ) που ιδρύθηκε τον ίδιο μήνα.

Ο νέος οργανισμός ανέλαβε την εκμετάλλευση του τελωνειακού λιμένα (δηλαδή του 1ου προβλήτα και του χώρου του Τελωνειακού Μεγάρου) και η Γαλλική Εταιρία αποχώρησε από τον λιμένα της Θεσσαλονίκης.

Γιώργος Σκορδίλης

#ΟΛΘ #DREYFUS #Θεσσαλονίκη #LEONIDSPORT
Keywords
Αναζητήσεις
dreyfus-gia-olth-epithetiki-exagora-me-entona-geopolitika-charaktiristika.htm
Τυχαία Θέματα