ΗΠΑ: Δύο ηλικιωμένοι μάχονται για τις ψήφους των νέων

10:05 27/2/2024 - Πηγή: Reporter

Υποψήφιοι στις αμερικανικές εκλογές θα είναι πιθανότατα ο Τζο Μπάιντεν και ο Ντόναλντ Τραμπ - δύο ηλικιωμένοι πολιτικοί. Θα μπορέσουν να κερδίσουν τους νέους ψηφοφόρους;

Οι προκριματικές εκλογές είναι ακόμη σε εξέλιξη, αλλά αν δεν προκύψει κάποιο συγκλονιστικό απρόοπτο οι εκλογές για τον επόμενο πρόεδρο των Η.Π.Α. θα είναι μία επανάληψη του εκλογικού

αγώνα του 2020: Τζο Μπάιντεν εναντίον Ντόναλντ Τραμπ. Οι ψηφοφόροι θα κληθούν επομένως να διαλέξουν ανάμεσα σε έναν 78χρονο (Τραμπ) και έναν 81χρονο (Μπάιντεν) – πράγμα που σημαίνει ότι όποιος εκ των δύο κερδίσει τις εκλογές, στις 20 Ιανουαρίου 2025 θα γίνει και ο γηραιότερος άνθρωπος που ορκίζεται πρόεδρος των Η.Π.Α.

Η μέση ηλικία των Αμερικανών προέδρων κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους τοποθετείται στα 55 έτη σύμφωνα με το Pew Research Centre. Ο επόμενος πρόεδρος είτε θα μπαίνει είτε θα διάγει ήδη την όγδοη δεκαετία της ζωής του – για να κυβερνήσει έναν λαό με μέση ηλικία 38,9 έτη.

Η ηλικία των υποψηφίων αποτελεί έτσι κεντρικό θέμα της εκλογικής αναμέτρησης – πράγμα που δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. «Υπάρχει μία αντικειμενική ανησυχία σχετικά με την ηλικία. Και αυτό είναι απολύτως θεμιτό», σχολιάζει στην DW ο Λάρι Σαμπάτο, διευθυντής στο Κέντρο Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. «Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι πρέπει να κρίνονται αποκλειστικά βάσει της ηλικίας τους. Ταυτοχρόνως όμως είναι προφανές ότι όσο μεγαλύτερος είναι κανείς, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εμφανίσει σοβαρά προβλήματα υγείας ή ακόμη και να πεθάνει νωρίτερα απ’ ότι θα περίμενε κανείς».

Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει μπερδέψει κατ’ επανάληψη τα ονόματα ξένων ηγετών και διαφόρων celebrities. Προσφάτως, όταν ρωτήθηκε σχετικά με τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, αναφέρθηκε στον Αμπντέλ Φατάχ ελ-Σίσι ως πρόεδρο του Μεξικού, ενώ ο Σίσι είναι πρόεδρος της Αιγύπτου – και φυσικά ενώ το Μεξικό δεν συνορεύει με τη Γάζα. Επιπλέον, στις δημόσιες εμφανίσεις του ο Μπάιντεν φαίνεται κάπως πιο αδύναμος συγκριτικά με το πώς συμπεριφερόταν κατά την προεκλογική του εκστρατεία το 2020.

«Αυτό που ανησυχεί του ανθρώπους δεν είναι η ίδια η ηλικία του», εξηγεί ο φιλελεύθερος αρθρογράφος και συγγραφέας Έζρα Κλάιν. «Αλλά η εντύπωση που δημιουργεί ο Μπάιντεν για τα γηρατειά: η βραδύτητα και η ασθενικότητά του».

«Η ηλικία του Μπάιντεν αποτελεί πρόβλημα»

Η ηλικία του Μπάιντεν συγκεκριμένα ανησυχεί τους νεαρούς ψηφοφόρους. «Δεν είμαι 100% βέβαιος πως κάποιος εκ των δύο υποψηφίων μπορεί να κάνει τη δουλειά άψογα, ωστόσο ο Τραμπ φαίνεται να έχει καλύτερες πιθανότητες, επειδή φαίνεται περισσότερο “παρών”, λέει στην DW ο 26χρονος Ζακ από τις μεσοδυτικές πολιτείες. «Όταν βλέπω τον Μπάιντεν, ορισμένες φορές μου δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν αντιλαμβάνεται τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν γύρω του».

Το ίδιο πιστεύουν και νέοι πολίτες που αντιτίθενται στις θέσεις του Τραμπ και θα προτιμούσαν για πρόεδρο τον Μπάιντεν.

«Διαφωνώ με τις περισσότερες θέσεις του Τραμπ, επομένως η ηλικία του Μπάιντεν είναι πρόβλημα, καθώς φαίνεται πιο αδύναμος συγκριτικά με τον Τραμπ», δηλώνει ο 29χρονος Τζέιμς Γ., κάτοικος Νέας Υόρκης.

«Δυστυχώς νομίζω ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά καλύτερα απ’ τον Μπάιντεν», λέει η 23χρονη Έμμα Λένγκελ από την Ουάσινγκτον. «Όμως κανείς από τους δύο δεν είναι ιδανικός υποψήφιος και επιπλέον το να κάνει καλά τη δουλειά του ο Τραμπ δεν θα φέρει θετικά αποτελέσματα για τη χώρα».

Οι νεότεροι υποψήφιοι δεν σημείωσαν επιτυχία

Νεότεροι υποψήφιοι υπήρχαν και στο Ρεπουμπλικανικό και στο Δημοκρατικό Κόμμα, κανείς τους όμως δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα μεγάλα ονόματα.

Στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων τόσο ο 45χρονος κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντις, όσο και η 52χρονη πρώην κυβερνήτρια της Νότιας Καρολίνας, Νίκι Χέιλι, θεωρούνταν πολλά υποσχόμενοι. Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να διατηρήσει την κυριαρχία του στο κόμμα.

Όσον αφορά τους Δημοκρατικούς, θα ήταν ιδιαιτέρως ασυνήθιστο να θέσει υποψηφιότητα κάποιος άλλος πέραν του Μπάιντεν, ο οποίος είναι εν ενεργεία πρόεδρος. Στις προκριματικές εκλογές του 2020 κατέβηκαν διάφοροι νεότεροι υποψήφιοι, όπως η νυν αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις (59 ετών) και ο νυν υπουργός Μεταφορών Πιτ Μπούτιτζετζ (42 ετών). Όταν η Χάρις ανακοινώθηκε ως running mate του Μπάιντεν, πολλοί θεώρησαν πως ο Μπάιντεν δεν θα επιδιώξει να επανεκλεγεί – και θα τον διαδεχθεί η Χάρις. Η τελευταία όμως δεν κατάφερε να ενισχύσει το προφίλ της κατά την τελευταία τετραετία, ούτε και έχει προκαλέσει τέτοιο ενθουσιασμό στις τάξεις των Δημοκρατικών, ώστε να διαλέξει το κόμμα αυτήν στις εκλογές έναντι του Μπάιντεν.

Κουρασμένοι από τους αδιάφορους πολιτικούς

Η μεγάλη ηλικία δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως ο εν λόγω υποψήφιος δεν θα μπορέσει να προσελκύσει νεαρούς ψηφοφόρους. Ο γερουσιαστής του Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: αν και είναι 82 χρονών, έχει μεγάλη απήχηση στους φοιτητές.

Η Έμμα Λένγκελ δεν θεωρεί πως η μεγάλη ηλικία είναι οπωσδήποτε πρόβλημα – αλλά η έλλειψη δράσης επί θεμάτων που αφορούν τους νεαρούς Αμερικανούς είναι. «Πρέπει όντως να ενδιαφερθούν για τις ανησυχίες μας», λέει. «Έχω κουραστεί πολύ με όλους αυτούς τους μεγάλης ηλικίας πολιτικούς που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και θέλουν και τα εύσημα, ενώ σε νομοθετικό επίπεδο δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα».

«Θα μπορούσαν να είναι παππούδες μου»

Στο παρελθόν πάντως υπήρξαν και πρόεδροι που, αν και μεγαλύτερης ηλικίας, είχαν μπορέσει να συνδεθούν με τους νεαρούς ψηφοφόρους.

«Ο Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν σχεδόν 78 χρονών όταν έφυγε από την προεδρία», υπενθυμίζει ο Λάρι Σαμπάτο. «Όμως οι νεαροί πολίτες τον υποστήριζαν σε μεγάλο βαθμό. Τους θύμιζε ως φιγούρα τον παππού τους».

Στην περίπτωση του Ρίγκαν αυτό ήταν κάτι το θετικό. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. «Νομίζω πως συμφωνώ με κάποιες από τις θέσεις τους, όμως είναι τόσο ηλικιωμένοι που θα μπορούσαν να είναι παππούδες μου», λέει ο Ζακ. «Και πόσοι έχουν τις ίδιες απόψεις με τους παππούδες τους;»

Αντίστοιχη είναι και η άποψη του Τζέιμς: «Κάθε φορά που τους βλέπω να μιλάνε, νιώθω σαν να βλέπω τους παππούδες μου να καταπιάνονται με κάτι», εξηγεί. «Απλώς γνέφω και λέω “βεβαίως”, διότι έχω την αίσθηση πως, όποια αντίσταση και να προβάλω, δεν θα την καταλάβουν».