Απόβλητα τόσο «καθαρά», που ξαναπέφτουν στο χωράφι

09:49 16/1/2018 - Πηγή: Green agenda

Ένα έργο που θα συµβάλει τόσο στη µείωση του κόστους µεταποίησης όσο και του κόστους µεταφοράς αποβλήτων, παράγοντες δηλαδή που επιβαρύνουν τη δραστηριότητα των συσκευαστηρίων φρούτων, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2017, στο πλαίσιο του προγράµµατος «Horizon 2020».

Το Emigrate, όπως ονοµάζεται το έργο, ύψους 160.000 ευρώ, το οποίο συντονίζει το Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, έχει στόχο τη βιολογική αποδόµηση των µυκητοκτόνων που χρησιµοποιούν τα συσκευαστήρια κυρίως στα εσπεριδοειδή και στα µηλοειδή. Με τη διαδικασία αυτήν, µπορούν να παραχθούν έως και 100% «καθαρά» υγρά απόβλητα,

τα οποία είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθούν ξανά στην άρδευση των παρακείµενων οπωρώνων.

Υψηλής ποιότητας απόβλητα µε βιολογικό τρόπο

«Το αντικείµενο του έργου είναι η µελέτη µιας µικροβιακής κοινότητας, η οποία έχει τη δυνατότητα να αποδοµεί ένα ιδιαίτερα έµµονο µυκητοκτόνο, το Θιαπενταζόλ, το οποίο χρησιµοποιείται στα φρούτα στα συσκευαστήρια», αναφέρει στην εφημερίδα «Ύπαιθρος Χώρα» ο Δρ. Δηµήτριος Καρπούζας, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Μικροβιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Τµήµα Βιοχηµείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστήµιου Θεσσαλίας και συντονιστής του έργου.

Η ιδέα πίσω από το όλο εγχείρηµα βασίζεται στο γεγονός ότι «η συγκεκριµένη βακτηριακή κοινότητα έχει τη δυνατότητα να διασπά το µυκητοκτόνο σε διάστηµα 2-3 ηµερών, ενώ, εάν αυτό καταλήξει στο περιβάλλον µέσα από τα απόβλητα, αποδηµείται το 50% σε διάστηµα ενός χρόνου», συµπληρώνει ο Δρ. Καρπούζας. Η διαδικασία αποδόµησης θα πραγµατοποιείται σε έναν ειδικό αντιδραστήρα, που θα κατασκευάζεται µέσα στα συσκευαστήρια φρούτων και θα αποτοξικοποιεί τα απόβλητα µε ένα ειδικό µικροβιακό εµβόλιο.

Όπως επισηµαίνει ο συντονιστής του Emigrate, «τα µυκητοκτόνα, όπως το Θιαπενταζόλ, έχουν έγκριση χρήσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση µόνο υπό την προϋπόθεση επεξεργασίας των αποβλήτων. Αυτό δεν γίνεται όµως, όχι µόνο στην Ελλάδα, αλλά στις περισσότερες χώρες της Μεσογείου, όπου καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή και τα µήλα, διότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα συστήµατα».

Από την παραγωγή, για την παραγωγή

«Λόγω της αερόβιας διαδικασίας επεξεργασίας στον αντιδραστήρα, το υγρό απόβλητο που θα εξαχθεί έχει πολλές πιθανότητες να είναι τόσο υψηλής ποιότητας που µπορεί να καταλήξει µέσω του αρδευτικού συστήµατος στην αγροτική παραγωγή», τονίζει ο Δρ. Καρπούζας. «Δηλαδή, στην άρδευση των παρακείµενων οπωρώνων», προσθέτει. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να κατασκευαστεί ένα κατάλληλο βιολογικό σύστηµα, που θα αποµακρύνει το µυκητοκτόνο από τα απόβλητα στο 100%. «Για παράδειγµα, το τελικό παράγωγο να µην είναι υψηλής αλατότητας», συµπληρώνει ο καθηγητής.

Τα απόβλητα θα προσδίδουν µικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωµα των συσκευαστηρίων φρούτων, µε τα τελευταία να είναι «πολύ πιο ανταγωνιστικά από οικονοµικής άποψης, καθώς, σήµερα, για να απαλλαγούν από τα απόβλητά τους, καλούν ειδικές εταιρείες µεταφοράς και αυτό αυξάνει το κόστος. Κατασκευάζοντας αυτές τις µικρές µονάδες, θα εξοικονοµούν µεγάλα ποσά από το κόστος µεταφοράς και συνολικά της µεταποίησης, καθώς αυτά τα απόβλητα θα επεξεργάζονται στον ίδιο χώρο όπου παράγονται», αναφέρει ο Δρ. Καρπούζας. Επίσης, θα συµβάλει και στην αποκατάσταση εδαφών, τα οποία επιβαρύνονται και επιφορτίζονται από τις ρίψεις αποβλήτων.

Για την επίτευξη των στόχων του προγράµµατος, το Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας συνεργάζεται µε έναν νέο επιστήµονα, που επέστρεψε πρόσφατα από το εξωτερικό, τον Δρ. Σωτήριο Βασιλειάδη, µε το Δηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης, το ερευνητικό ινστιτούτο UFZ από τη Λειψία της Γερµανίας και µία εταιρεία τεχνοβλαστών από την Ιταλία µε την ονοµασία «Αειφορία». Στο πρόγραµµα συµµετέχουν, επίσης, η Γερµανία και η Ιταλία.