Δίωξη για απόπειρα απάτης κατά του δημοσίου στον Παπασταύρου

19:31 15/1/2018 - Πηγή: iApopsi

Για το κακούργημα της απόπειρας απάτης σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου διώκεται ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρος Παπασταύρου, ενώ ο επιχειρηματίας Σάμπι Μυωνή βρίσκεται αντιμέτωπος με το αδίκημα της άμεσης συνέργειας στην απόπειρα. Η υπόθεση πηγαίνει πολύ πίσω στον χρόνο, όταν ήρθε στο φως η λίστα Λαγκάρντ, όπου εντοπίστηκε ένας λογαριασμός ύψους 5,4 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο κ. Παπασταύρου έχει υποστηρίξει

ότι ο λογαριασμός στην τράπεζα HSBC ανήκει στην εταιρεία Stabri Limited της οποίας μόνος ιδιοκτήτης είναι ο επιχειρηματίας, ενώ σύμφωνα με την αναλυτική κίνηση του λογαριασμού, η οποία κατατέθηκε στα αρμόδια ελεγκτικά όργανα από τον ίδιο τον Σάμπι Μυωνή, ήταν αποταμιευτικός χωρίς να πραγματοποιείται καμία ανάληψη από τον κ. Παπασταύρου. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς Παπασταύρου, όταν έκλεισε ο λογαριασμός τον Ιούνιο 2011 όλα τα χρήματα επιστράφηκαν στον επιχειρηματία.

Εάν και τελικά ο κ. Παπασταύρου κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στον οικονομικό εισαγγελέα για τον επίμαχο λογαριασμό, και τελικά κατέβαλε 3,3 ευρώ, με την δίωξη για φοροδιαφυγή να αρχειοθετείται, η επίμαχη κατηγορία συνδέεται με τον αναλογούντα φόρο που έπρεπε να καταβάλλει ο κ. Παπασταύρου το 2007, ύψους 460.000 ευρώ, τον οποίο επιχείρησε να αποφύγει, προσκομίζοντας έγγραφα για την σχέση του με την εταιρία, που απέκρυπταν την αλήθεια.

Καθοριστικά για την εξέλιξη της έρευνας ήταν τα αιτήματα δικαστικής συνδρομής που υποβλήθηκαν και ήρθαν από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και φέρονται να καταγράφουν τις σχέσεις μεταξύ του Σταύρου Παπασταύρου και του Σάμπι Μυωνή.

Πάντως, ο κ. Παπασταύρου, σε παλαιότερη ανακοίνωση του, αναφερόμενος στα στοιχεία από τις Παρθένους Νήσους, απαντούσε ότι ο ίδιος είναι εμπιστευματούχος της εταιρίας και για το λόγο αυτό η αλληλογραφία είναι στο όνομά του, επιμένοντας ότι “οποιαδήποτε αλληλογραφία ή ενέργεια, γινόταν πάντα για λογαριασμό του πραγματικού δικαιούχου της ως άνω εταιρίας επιχειρηματία και κατά τον τρόπο που προβλέπει ο θεσμός της εμπίστευσης (trust)”