Ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως στον Μητροπολιτικό Ναό της Ναούσης

10:25 7/3/2022 - Πηγή: dogma

Στο τέλος του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, διάβασε την ειδική συγχωρητική ευχή εν όψει της εισόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και στο τέλος ζήτησε ο ίδιος τη συγχώρηση από το εκκλησίασμα και έδωσε την πατρική του ευχή και συγχώρηση σε όλους, ευχόμενος να εισέλθουμε με χαρά στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή και να αγω­νισθούμε, ώστε να καθα­ρίσουμε την ψυχή μας διά της νη­στεί­ας και να προσεγγίσουμε τον Θεό διά της προσευχής και των ιε­ρών μυστηρίων της Εκκλησίας μας.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Τόν τῆς νηστείας

καιρόν φαι­δρῶς ἀπαρξώμεθα». Μία ξεχωριστή πρόσκληση μᾶς ἀπευθύνει ἀπόψε ἡ Ἐκκλησία μας διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου της. Μᾶς καλεῖ νά ἀρχίσουμε τήν περίο­δο τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας καί Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς μέ χαρά.

Ποιά ὅμως εἶναι ἡ αἰτία τῆς χαρᾶς καί γιά ποιόν λόγο χρειάζεται νά τήν αἰσθανόμεθα εἰσερχόμενοι στήν ­περίοδο αὐτή;

Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίδει ὁ ἅγι­ος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγοντας. «Νη­στείας τό κατόρθω­μα τοῦτο». Ἡ νηστεία εἶναι αὐτή πού τό ἐπιτυγχάνει. Ἡ νηστεία εἶναι αὐτή πού μᾶς δίδει τή χαρά, γιατί μᾶς ἀπελευ­θε­ρώνει ἀπό ὅ,τι μᾶς κρατᾶ δεσμίους καί ἀπό ὅ,τι μᾶς καταδυναστεύει, εἴτε αὐτά εἶ­ναι ὑλικά ἀγαθά εἴτε εἶναι πάθη καί κακίες. Διότι ὅποιος νηστεύει, δέν μεριμνᾶ τί θά φάγει ἤ τί θά πιεῖ· ὅποιος νηστεύει δέν αἰ­σθάνεται τήν ἀδυναμία, τήν ὁποία ἐνδεχο­μέ­νως ἔχει, γιά νά ἀποκτή­σει αὐτά πού τόν εὐχαριστοῦν καί τόν τέρ­πουν. Ὅποιος νηστεύει δέν ἔχει ἀνά­γκη ἀπό πολλά καί πλού­σια ἐδέσματα, ἀρκεῖται στά λίγα καί τά ταπεινά, καί ἔτσι δέν αἰσθά­νεται ὅτι ἐξαρτᾶται ἀπό κάτι, διότι ἡ ὀλι­γάρ­κεια εἶναι ταυτόσημη μέ τήν ἐλευθερία.

Καί ἀκόμη, ὅποιος δέν ἀσκεῖ μόνο τή σαρκική νηστεία, ἀλλά ἀσκεῖ καί τήν πνευματική καί ἀγωνίζε­ται νά περιορίσει τόν θυμό, τή φλυ­α­ρία, τήν κατάκριση, τή συκοφα­ντία, αὐτός αἰσθάνεται χαρά, γιατί κατορθώνει νά ὑπερισχύσει τῶν ἀδυναμιῶν καί τῶν παθῶν του καί δέν ἐξαρ­τᾶ­ται ἀπό αὐτά, τά ὁποῖα τραυματί­ζουν τήν ψυχή του μέ τίς συνέπειές τους.

Ἡ νηστεία, λοιπόν, μᾶς χαρίζει τήν αἴσθηση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία εἶναι πηγή χαρᾶς γιά κάθε ἄνθρωπο καί πολύ περισσότερο γιά κάθε πιστό, ὁ ὁποῖος γνωρίζει ὅτι ἡ ἐλευθερία αὐτή δέν εἶναι μία ψεύ­τικη ἐλευθερία, δέν εἶναι σάν αὐτή πού προσ­φέρει ὁ κόσμος, ἀλλά εἶναι ἡ ἐλευ­θερία «ἥν Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρω­σε».

Ἡ νηστεία ὅμως εἶναι αἰτία χαρᾶς καί γιά ἕναν δεύτερο λόγο· διότι μᾶς δίνει τή δυνατότητα νά πλη­σιά­­σουμε πρός τόν Θεό καί νά ἀπο­καταστήσουμε τή σχέση μας μαζί του, τή σχέση ἡ ὁποία διαταρά­χθη­κε μέ τήν παρακοή τῶν πρωτοπλά­στων. Καί καθώς ἡ ἐντολή πού πα­ρήκουσαν οἱ πρωτόπλαστοι ἦταν ἡ ἐντολή τῆς νηστείας, ἦταν ἡ ἐντο­λή τοῦ Θεοῦ νά μήν δοκιμάσουν τόν καρπό τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, ἡ δική μας νηστεία ἀποτελεῖ ἔκφραση τῆς μετανοίας μας γιά τή δική μας παρακοή στό θέλημα καί στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνας ἀκόμη λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ νηστεία θεω­ρεῖται αἰτία χαρᾶς. Καί αὐτός εἶναι τό γε­γονός ὅτι ἡ νηστεία εἶναι, κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, ἀδελφή καί ὁμό­ζυγος τῆς προσευχῆς. Διευ­κολύ­νει τήν ἐπικοινωνία μας μέ τόν Θεό, γιατί ἀπαλλάσσει τήν ψυ­χή μας ἀπό τά βαρίδια τῶν βιωτι­κῶν μερι­μνῶν, τά ὁποῖα μᾶς καθι­στοῦν ἀνάξιους νά προσεγγίζουμε τόν Θεό καί ἀπασχολοῦν τόν νοῦ μας κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, ἀλλά καί συγχρόνως διότι καθαί­ρει τήν ψυχή μας ἀπό τά πάθη καί τίς κα­κίες, ἀπό τίς ἀντιδικίες καί τίς ἀντι­παραθέσεις μέ τούς ἀδελ­φούς μας, πού μᾶς ἐμποδίζουν νά στα­θοῦ­με κατενώπιον τοῦ Θεοῦ καί νά προσευχηθοῦμε.

Κατανοώντας, λοιπόν, αὐτούς τούς λό­γους, γιά τούς ὁποίους ἡ νηστεία ἀποτελεῖ αἰτία χαρᾶς, κα­τανοοῦμε τόσο τόν λόγο τοῦ Κυ­ρίου μας, πού ἀκούσαμε σήμερα τό πρωί στό εὐαγ­γελικό ἀνάγνωσμα, καί μέ τόν ὁποῖο μᾶς προέτρεψε, ὅταν νη­στεύουμε, νά μήν εἴμεθα σκυθρω­ποί, ὅσο καί τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά ἀρχί­σουμε τήν περίο­δο τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας καί Με­γά­λης Τεσσαρα­κο­στῆς «φαιδρῶς», μέ χαρά.

Αὐτή ἡ χαρά ἀρχίζει ἀπό τόν ἀπο­ψινό Ἑσπερινό τῆς συγχωρήσεως, τήν ὁποία ζη­τοῦ­με καί προσφέ­ρου­με ὅλοι ἀπό τούς ἀδελφούς μας ἀλλά πρωτί­στως ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά εἰσέλθουμε ἐν χαρᾷ στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας θά μᾶς προσφέρει καί πάλι πολ­λές εὐκαιρίες γιά νά τήν διατηρή­σουμε καθ᾽ ὅλη τήν εὐλογημένη αὐ­τή περίοδο τῆς προετοιμασίας μας γιά τά Ἅγια Πάθη καί τήν Ἀνά­σταση τοῦ Κυρίου μας καί νά ἀγω­νισθοῦ­με μέ ὅλη μας τή δύναμη νά καθά­ρουμε τήν ψυχή μας διά τῆς νη­στεί­ας καί νά προσεγγίσουμε τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς καί τῶν ἱε­ρῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἄς ἀκούσουμε τήν προτροπή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, ἄς ἀκούσουμε τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἄς ἀρχίσουμε καί ἐμεῖς τή περίοδο τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «μή ἐκ λύπης ἤ ἐξ ἀνάγκης», ἀλλά μέ χαρά καί δοξάζοντας τόν Θεό, γιά τήν εὐκαι­ρία πού μᾶς δίνει νά ἀγωνισθοῦμε καί νά καθάρουμε τόν ἑαυτό μας, ὥστε νά μπορέσουμε νά συμπορευ­θοῦμε μαζί του καί στό Πάθος καί στήν ἔνδοξη Ἀνάστασή του καί νά ἀπολαύσουμε τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς.

The post Ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως στον Μητροπολιτικό Ναό της Ναούσης appeared first on Dogma.