Δημήτρης Ήμελλος: Ένας άνθρωπος που αφοσιώθηκε στην τέχνη του

10:01 17/12/2024 - Πηγή: Bovary

Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός Δημήτρης Ήμελλος σε ηλικία 57 χρόνων, μετά από την άνιση μάχη με τον καρκίνο,  αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της θεατρικής τέχνης.

Ακάματος εργάτης του θεάτρου, ο Δημήτρης Ήμελλος, παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε τον τελευταίο χρόνο, δήλωνε παρών στο θεατρικό σανίδι, ερμηνεύοντας  ακόμα και με τις τελευταίες του δυνάμεις τον  ρόλο του αστυνόμου Πορφύρη στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία» σε σκηνοθεσία Δημήτρη

Τάρλοου.

Ποιος ήταν οΔημήτρης Ήμελλος

Ο Δημήτρης  Ήμελλος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε την Κυψέλη, αλλά καταγόταν από τη Νάξο, ένα νησί το οποίο και υπεραγαπούσε. Μετά από το σχολείο, ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική Σχολή Αθηνών, για να κληρονομήσει και το γραφείο του πάτερα του. Όμως, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, άρχισε να μελετάει τα κλασικά κείμενα κι έτσι τον κέρδισε η υποκριτική. 

«Πέρασα τρία χρόνια εσώκλειστος σε οικοτροφείο. Ήταν πολύ ιδιαίτερη συνθήκη για ‘μένα, όντας σε πολύτεκνη οικογένεια. Βέβαια, από μικρός μου άρεσε να φεύγω από το στενό πλαίσιο του σπιτιού. Ήταν σπουδαστικό οικοτροφείο», είχε αποκαλύψει για τα παιδικά του χρόνια.

Όταν ανακοίνωσε στον πατέρα του την απόφασή του να γίνει ηθοποιός, εκείνος δεν φάνηκε να την αποδέχεται. Όμως ο Δημήτρης Ήμελλος ήξερε ως πλέον είχε  βρει ήδη τον δρόμο του. Γράφτηκε λοιπόν  στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε.

Καθοριστική στιγμή στη διαδρομή του στάθηκε η γνωριμία του με τον Στάθη Λιβαθινό ,τον οποίο συνάντησε σε ένα σεμινάριο με Ρώσους δασκάλους του θεάτρου. Ο  Λιβαθινός, που είχε σπουδάσει στη Μόσχα, του άσκησε μεγάλη επιρροή κι έτσι βρέθηκε τελικά το 1996 στη Θεατρική Ακαδημία της Μόσχας, στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.

«Το 1996, πήγα στη Μόσχα για να σπουδάσω στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης (GITIS). Εκείνη την περίοδο, οι Ρώσοι συγκρούονταν με τους Τσετσένους, ενώ πέντε χρόνια πριν είχε πραγματοποιηθεί το Πραξικόπημα του Αυγούστου από μέλη της κυβέρνησης της ΕΣΣΔ προκειμένου να αναλάβουν τον έλεγχο της χώρας από τον Σοβιετικό Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα Mikhail Gorbachev. Δεν υπήρχε κράτος, αλλά ένα τεράστιο χάος με τη μαφία σε πρώτο πλάνο. Τα πράγματα ήταν πολύ ζόρικα, υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ, αλλά εγώ ήμουν προστατευμένος λόγω της σχολής. Θυμάμαι να μου κόβεται η ανάσα με τα αντιαεροπορικά πυρά. Αν με ρωτούσες σήμερα, αν θα πήγαινα θα σου έλεγα όχι. Τότε βέβαια ήμουν 29 χρονών και μπροστά στην καλλιτεχνική μου ζωή και ύπαρξη δεν λογάριαζα από ρίσκα», θα έλεγε αργότερα για εκείνη την περίοδο της ζωής του.

Μέσα όμως από αυτή την πολιτισμική εμπειρία, άρχισε να αντιμετωπίζει το θέατρο με άλλα μάτια, αποκτώντας την πεποίθηση πως δεν μπορεί να υπάρξει πρωτοπορία που δεν βασίζεται στην παράδοση.

Η επιστροφή του Δημήτρη Ήμελλου στην Ελλάδα

Από το 2001 έως το 2007, ο Δημήτρης ‘Ημελλος, επιστρέφοντας από τη Ρωσία, έγινε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο και συνεργάστηκε πολύ στενά. «Αν μπορούσα κάτι να ονειρευτώ, απλώς συνέβη με τον πιο εύκολο τρόπο: να δουλεύουμε για το θέατρο κάποιοι άνθρωποι μαζί και να πληρωνόμαστε γι' αυτό από έναν κρατικό θεσμό» , θα εξομολογούταν  σε συνέντευξή  του στη «LiFO».

 Επίσης, δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας καιΥποκριτικής, καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος.

Συνεργάστηκε,επίσης, με τη Νέα Σκηνή και τον Λευτέρη Βογιατζή σε οχτώ  παραστάσεις, καθώς και με άλλους Έλληνες καιξένους σκηνοθέτες σε θέατρο και κινηματογράφο.

Το 2001 ήταν οπρώτος νέος ηθοποιός, που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη «Φρεναπάτη»του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, ενώ το 2005 τιμήθηκε από τουςαναγνώστες του περιοδικού «Αθηνόραμα» με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τηνερμηνεία του στο έργο του Μπουλγκάκοφ «Μολιέρος». Έχει επίσης αποσπάσει τηντιμητική διάκριση διεθνούς ρεπερτορίου θεάτρου 2010 από την Ένωση ΕλλήνωνΚριτικών και με βραβείο 2ου ανδρικού ρόλου από την Ακαδημία Κινηματογράφου.

Συμμετείχε στις παραστάσεις: «Πέρσες» (1999) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Φρεναπάτη» (2000) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Αντιγόνη» (2006) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» (2008) σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Πέρσες» (2009) του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Ντίμιτερ Γκότσεφ, «Τόκος» (2010) του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Μήδεια» (2011) σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα, «Ο Ηλίθιος» (2012) του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Αμφιτρύων» (2012) του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, «Ιλιάδα» (2013) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Ο γάμος του Φίγκαρο» (2015) σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Ιούλιος Καίσαρας» (2015) του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, «Νεοπτολέμου Μύησις» (2016) σε σκηνοθετική επιμέλεια Στρατή Πανούριου, «Οιδίπους επί Κολωνώ» (2017) σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, «Ο γλάρος» (2017) του Άντον Τσέχοφ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Φθινοπωρινή Σονάτα» (2018) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, «Δούλες» (2018) του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, «Φυλές» (2019) σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, «Βάκχες» (2020) σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, «Τέφρα και Σκιά» (2020) του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα, «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» (2021) του Μ. Καραγάτση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, «Αίας» (2022) σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, «Ο άνθρωπος απ' το Παντόλσκ» (2022) του Ντμίτρι Ντανίλοφ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου (2023).

Η τρέχουσα σεζόνθα τον έβρισκε στην συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνήςκαι του Εθνικού Θεάτρου «Ματαρόα στον ορίζοντα», σε σκηνοθεσία του ΘοδωρήΑμπαζή, από την οποία και αποχώρησε λόγω των προβλημάτων υγείας πουαντιμετώπιζε.

 Ορκισμένος εργάτης του θεάτρου έλεγε: «Θέλω να θυμούνται τις παραστάσεις που είμαι, το ένα γεγονός, όχι έναν άνθρωπο, γιατί αυτό οδηγεί σε κάτι προσωποπαγές, μια προσωπολατρεία. Ενώ όταν θυμάται την παράσταση αποκλείεται να μην θυμάται κι εσένα. Είναι πολύ μεγαλύτερη η διάρκεια μιας παράστασης από τη δική σου. Και δεν το λέω επειδή είμαι αλτρουιστής, ματαιόδοξος είμαι και από ματαιοδοξία το λέω. Θέλω να μένω στη μνήμη των ανθρώπων όσο περισσότερο γίνεται, αλλά δεν πιστεύω ότι μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Μόνο μέσα από τη συνθήκη και την εποχή σου».



Στον κινηματογράφο, ο Δημήτρης Ήμελλος έπαιξε στις ταινίες: « Αλιόσα» του Θανάση Σκρούμπελου (1999), «Beautiful people» του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), «Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα» της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), «Delivery»  του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), «Γλυκιά μνήμη» του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), « Bank Bang» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), «Χρόνια Πολλά» του Χρήστου Γεωργίου (2017), «Η δουλειά της» του Νίκου Labot (2018), «Ράφτης» της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).

Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές  «Το 10», «Καρυωτάκης»,» Με λένε Βαγγέλη», «Ου Φονεύσεις», «Συγνώμη», «Η ζωή εν τάφω», «Άγιος Παΐσιος- Από τα Φάρασα στον Ουρανό. Το ευρύ κοινό τον αγάπησε από την τηλεόραση, μέσα από τη συμμετοχή του σε δημοφιλείς σειρές,  όπως ο «Σασμός», όπου η ερμηνεία του ως αστυνομικός Αντώνης Φραγκιαδάκης συγκίνησε και καθήλωσε τους τηλεθεατές.

Η αθόρυβη προσωπική ζωή του Δημήτρη Ήμελλου

Ο Δημήτρης Ήμελλος έχει έναν γιο από τον πρώτο του γάμο, τον Φοίβο, «το μεγαλύτερο δώρο της ζωή του», όπως έλεγε, που είναι πτυχιούχος του τμήματος Κινηματογραφικών Σπουδών του Greenwich University, έχει κάνει μεταπτυχιακό στο τμήμα Σκηνοθεσίας του πανεπιστημίου Bolton και έχει δουλέψει σε πολλές ταινίες μικρού μήκους, αλλά και σε μία μεγάλου μήκους ταινία.

Ο Φοίβος Ήμελλος, 27 ετών, είχε συμμετάσχει σε μικρό ρόλο στη σειρά «Σασμός» στον Alpha.

«Ο γιος μου δουλεύει στην παραγωγή του Σασμού. Επειδή καμιά φορά χρειαζόμαστε πρόσωπα στο γύρισμα, μπορεί να μπει κάποιος από την παραγωγή να κάνει ένα πέρασμα. Δεν είναι ηθοποιός ο γιος μου, σκηνοθέτης είναι... Δεν έχουμε συνεργαστεί ακόμα. Τώρα κάνει τη δεύτερη ταινία του, εύχομαι στο μέλλον να συνεργαστούμε» είχε αποκαλύψει για τη συμμετοχή του Φοίβου Ήμελλου στη δημοφιλή σειρά του Alpha.

«Η οικογένεια ήρθε μαζί με όλα τα άλλα στη ζωή μου. Πήγα στη Μόσχα, επέστρεψα και έκανα κατευθείαν παιδί. Έγινα μπαμπάς 30 χρονών. Η δουλειά η δικιά μας έχει κάτι πολύ βάρβαρο για τα παιδιά. Όλα τα παιδιά είναι σαββατοκύριακο με τους γονείς του. Εμάς σαββατοκύριακο είναι η δουλειά μας. Όταν πάνε τα παιδιά στα πάρτι με τους γονείς τους, το δικό σου παιδί δεν σε έχει και νομίζω ότι έλειψα πολύ στον γιο μου. Κι εκείνος μου έλειψε πολύ και προσπαθήσαμε αργότερα να καλύψουμε το κενό με έναν τρόπο», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο Δημήτρης Ήμελλος.

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr