Η τραγική ιστορία αγάπης που ενέπνευσε το «Hymne à l'amour» της Εντίθ Πιαφ

09:26 28/7/2024 - Πηγή: Bovary

Το έργο της Εντίθ Πιαφ παραμένει για πάντα η μελωδία του γαλλικού ρομαντισμού. «La Vie en rose», «Non je ne regrette rien», «Sous le ciel de Paris…» και τόσα πολλά τραγούδια που έγιναν θρύλος και την έκαναν την απόλυτη Γαλλίδα καλλιτέχνιδα.

Αλλά αν έπρεπε να διαλέξουμε μόνο ένα, αυτό θα ήταν προφανώς το «L'Hymne à l'amour», το κομμάτι που ερμήνευσε η Σελίν Ντιόν στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων

στο Παρίσι. Εβδομήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, εξακολουθεί να προκαλεί συγκίνηση όσο συγκινητική είναι και η ιστορία του.

Η ιστορία πίσω από το «L'hymne à l'amour» (ο ύμνος στην Αγάπη) της Edith Piaf

Δεν είναι απλά μια μεγάλη επιτυχία. Το L'Hymne à l'amour είναι πάνω απ' όλα μια δήλωση τρυφερότητας από την Édith Piaf στον άνδρα που αγαπούσε. Το 1948 γνώρισε τον Marcel Cerdan σε μια συναυλία στη Νέα Υόρκη, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Les Compagnons de la chanson. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά και γι΄αυτό αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν τη σχέση τους, παρά το γεγονός ότι ο μποξέρ ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά. Μιλώντας για τη σχέση τους, ο Marcel Cerdan δήλωσε: «Υπάρχει μια Edith Piaf και εγώ, ένα φτωχό κτήνος μποξέρ, είμαι τυχερός που την αγαπώ». Από αυτή την ένωση, η La Môme εμπνεύστηκε το L'Hymne à l'amour, ένα τραγούδι απόλυτα αφιερωμένο στον μεγάλο έρωτα της ζωής της.

Πίσω από τις νότες αυτού του θρυλικού κομματιού βρίσκεται η Marguerite Monnot. Η Γαλλίδα πιανίστα και συνθέτρια άρχισε να συνεργάζεται με την Edith Piaf το 1936, όταν η La Môme ήταν ακόμα τραγουδίστρια καμπαρέ. Συνολικά, η πιανίστρια έγραψε τριάντα έξι τραγούδια για εκείνη, αλλά το L'Hymne à l'amour ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της. Όταν η Edith Piaf έγραψε τους στίχους στο σπίτι που είχε αγοράσει με τον Marcel Cerdan, η Marguerite Monnot καταπιάστηκε με τη σύνθεση.

Ένα τραγούδι προμήνυμα

Ο έρωτας της Εντίθ Πιάφ και του Μαρσέλ Σερντάν ήταν ωστόσο άτυχος. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1949, η La Môme ερμήνευσε το L'Hymne à l'amour για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό της Νέας Υόρκης στο καμπαρέ των Βερσαλλιών. Στις 28 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ενώ παρακαλούσε τον πυγμάχο να την ακολουθήσει στη Βόρεια Αμερική, το αεροπλάνο του Marcel Cerdan συνετρίβη στις Αζόρες. Αργότερα, όταν η Edith Piaf ηχογράφησε το τραγούδι στο στούντιο, κράτησε συμβολικά τους στίχους «si un jour la vie t'arrache à moi, si tu meurs, que tu soit loin de moi» («αν μια μέρα η ζωή σε ξεριζώσει από μένα, αν πεθάνεις, μακάρι να είσαι μακριά μου»).

Τραγικά προφητικό, το τραγούδι αναφέρεται επίσης στην αδυναμία της τραγουδίστριας να ξεπεράσει την απώλεια του άντρα της ζωής της. Οι στίχοι «car moi je mourrais aussi» αποκτούν το πλήρες νόημά τους όταν, βασανισμένη από τη θλίψη και τις ενοχές, η Edith Piaf βρήκε καταφύγιο στη μορφίνη και το αλκοόλ. Αυτό σηματοδότησε την αρχή ενός αργού κύκλου μεταξύ αποτοξίνωσης και κατάθλιψης. Η κατάχρηση ουσιών και η θλίψη έμελλε να επιβαρύνουν την τραγουδίστρια, η οποία πέθανε στις 10 Οκτωβρίου 1963 στο Γκρας.

Το L'Hymne à l'amour έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή γαλλικά τραγούδια και έχει επανερμηνευτεί πολλές φορές, τόσο στη Γαλλία όσο και στο εξωτερικό. Δανικά, σερβικά, πορτογαλικά… Συνολικά, το τραγούδι έχει μεταφραστεί σε έντεκα γλώσσες.

Το τραγούδι έχει διασκευαστεί πέντε φορές στην αγγλική γλώσσα - μεταξύ των οποίων μία φορά από τον Phil Collins - και όχι λιγότερες από δεκατρείς φορές στα ιαπωνικά. Η τελευταία είναι από τον τραγουδιστή Hikaru Utada, κυκλοφόρησε το 2010 και έχει τίτλο Ai no Anthem. Έφτασε στο νούμερο 7 του Billboard Japan Hot 100 και χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της Pepsi.

Πιο πρόσφατα, η Céline Dion απέτισε φόρο τιμής στη Γαλλία μετά τις επιθέσεις του Νοεμβρίου του 2015 στα American Music Awards με μια ερμηνεία του L'Hymne à l'amour, συνοδευόμενη από ζωντανή ορχήστρα.

Τέλος, είναι αδύνατο να ξεχάσουμε την ερμηνεία της Marion Cotillard στην ταινία του Olivier Dahan. Η βραβευμένη με Όσκαρ για τον ρόλο της στη βιογραφική ταινία La Môme, είχε χρησιμοποιήσει τη φωνή της τραγουδίστρια Jil Aigrot, η χροιά της οποίας είναι κοντά σε εκείνη της Edith Piaf.

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr