«Δοκιμές ειρήνης στο ρωσο-ουκρανικό έλος, να ελπίσουμε επιτυχώς αυτή τη φορά;»

05:26 31/10/2024 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

   Όσο περισσότερο πλησιάζουμε στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, τόσο περισσότερη κινητικότητα παρατηρείται στις ενέργειες του Ζελένσκι, αλλά και στους ευρωπαίους συμμάχους του.

   Είναι ακριβώς αυτό το βασικό γεγονός: οι σύμμαχοι της Ουκρανίας αρχίζουν να δείχνουν πως δεν ανέχονται πλέον όπως πρώτα τις «προοπτικές» του Κίεβου και ακόμη με περισσότερη δυσανοχή, ήτοι μεγαλύτερη δυσαρέσκεια την έλλειψη

συγκατάθεσής του στην δυνατότητα διπλωματικών λύσεων της σύρραξης.

   Το πρακτορείο Intellinews αποκάλυψε ότι ήδη από καιρό πραγματοποιούνται συναντήσεις για μια παύση των εχθροπραξιών στις σημερινές θέσεις του μετώπου. Στις αρχές του περασμένου Αυγούστου η Ουκρανία είχε πλησιάσει σε μια συμφωνία παύσης του πυρός και είχε συμφωνήσει και για μια συνάντηση στο Κατάρ ώστε αμφότερα τα μέρη να δεχθούν να μη πληγούν οι ενεργειακές υποδομές.

   Δυστυχώς, η ίδια αυτή Ουκρανία έγινε και η αιτία ακύρωσης της συνάντησης εισβάλλοντας στη περιοχή του Κουρσκ. Σχετικά, ο Ρώσος ΥΠΕΞ είχε προβεί στη δήλωση ότι «το χαρτί της διαπραγμάτευσης είχε αφαιρεθεί από το τραπέζι».

   Και τότε αιωρείται η ερώτηση:  μα αφού η ίδια η Ουκρανία είχε τη βούληση να περιέλθουν τα πολεμικά γεγονότα σε σημείο στάσης, τί είχε συμβεί και πάλι η ίδια ενέκρινε την επίθεση στο Κουρσκ για άλλη μια φορά ματαιώνοντας ό, τι προηγουμένως φαίνεται πως  προωθούσε με σκοπό την απώτερη ειρήνη;

   Αν αληθεύει πως το «Σχέδιο Νίκης» που ο Ζελένσκι περιέφερε  γύρω στο κόσμο για να ζητήσει υποστήριξη και συνεργασία μαζί με ακόμη πιο άφθονα όπλα και άλλα 50 δις δολάρια (δεν του φτάνουν ακόμη οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες του τόσο που κανένας Ουκρανός δεν θέλει πια να πάει να πολεμήσει και να πεθάνει! γι’ αυτόν),

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

   ώστε φτάνοντας κάποτε στη φάση των διαπραγματεύσεων να μπορεί, κατά την (εσφαλμένη) γνώμη του να διαθέτει  ευνοϊκούς όρους για τον ίδιο, τότε θα πρέπει να πούμε πως η ενέργεια του Κουρσκ υπήρξε αλλοπρόσαλλη, με την καταφάνερη αντίφαση της    δείχνει έναν Ζελένσκι αναξιόπιστο, άστατο και ευμετάβλητο σε βαθμό μέγιστης επικινδυνότητας για την σταθερότητα της περιοχής.

   Είναι φανερό (και φυσικό) πως ο Ουκρανός πρόεδρος δεν θέλει να διαπραγματευτεί  με όρους Ρωσίας. Γι’ αυτό είχε την «φαεινή ιδέα» να εισβάλλει στη Ρωσία πιστεύοντας πως αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ισχυρό χαρτί υπέρ του. Μεγάλο λάθος, απ’ ό, τι φαίνεται, ανεπίτρεπτο και μάλλον ανεπανόρθωτο. Μια ενέργεια με προγεγραμμένο αρνητικό τέλος, ο βαθμός του οποίου είναι τελείως στα χέρια των Ρώσων.

   Και σίγουρα μια ενέργεια άκρως απογοητευτική για τους Δυτικούς, αν επιπλέον κι αυτοί «έβαλαν το χεράκι τους» στην «επιχείρηση».

   Βέβαια, ίσως αυτή η αδιανόητη πράξη να οφείλεται στην ιδέα που ο Ζελένσκι μπορεί να έχει σχηματίσει υποπτευόμενος κάποιο σχέδιο των Δυτικών να διαπραγματευτούν με τη Μόσχα χωρίς τη συμβολή της ουκρανικής πλευράς ή και να ορίσουν το τέλος του πολέμου δίχως την άποψη των Ουκρανών.

   Και έτσι, εισβάλλοντας στο Κουρσκ σκέφτηκε να τους προλάβει με το δήθεν «ισχυρό χαρτί» στα χέρια του της κατάληψης ρωσικού εδάφους.

   Κατά τα άλλα, είναι πολύ πιθανόν ο Ζελένσκι κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών πολέμου να έχει κατακλυστεί από αρκετές υποσχέσεις εκ μέρους των διαφόρων Δυτικών για να συνεχίσει να πολεμάει «αντ’ αυτών»(!) και τώρα που εμφανίζονται περιπτώσεις δυσανασχέτησης ουκ ολίγων «φίλων και συμμάχων» φοβάται μήπως και εγκαταλειφθεί «στα κρύα του λουτρού» στο «σχέδιο νίκης» που επινόησε, στο οποίο η αλήθεια είναι πως ναι μεν έπαψε να αναφέρεται σε κάποια μελλοντική νίκη, αλλά σχεδόν αποκλειστικά αποσκοπεί σε κάτι μεγαλύτερο και πιο περιεκτικό, δηλαδή σε μια «ευρω-ατλαντική ενσωμάτωση» (της Ουκρανίας)    με επιπλέον κατοχή μιας δύναμης ικανής αποτροπής προς τη Ρωσία, ώστε αυτή να μην μπορεί να προβεί πάλι σε άλλες κατακτητικές ενέργειες σε άλλα συνοριακά εδάφη.

     Το θέμα είναι πως έτσι όπως «πηγαίνουν τα πράγματα», ο Ουκρανός  leader  μάλλον δύσκολα θα βρει ευήκοα ώτα,  ακροατές πρόθυμους και δεκτικούς.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

     Ήδη ο Μπάιντεν – εν αναμονή των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών αρχές Νοέμβρη – αποφάσισε να κρατήσει το ΝΑΤΟ εκτός του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, με αναλλοίωτη ωστόσο την «αποφασιστικότητα» στη συνέχεια της υποστήριξης της Ουκρανίας (της υποσχέθηκε άλλα 200 εκ. δολάρια, μια άλλη δύσκολη υπόθεση) στις ενέργειες της εξασφάλισης μιας «δίκαιης ειρήνης» και διαρκής, βασισμένης στο διεθνές δίκαιο.

    Μαζί με τον Μπάιντεν και ο Γάλλος Μακρόν και ο Γερμανός Σολτς και ο Άγγλος Στάρμερ συμφώνησαν ομοφώνως.

    Με αυτόν τον τρόπο και οι τέσσερις αποφάσισαν να αγνοήσουν τα νατοϊκά σχέδια και τις βαλλιστικές προσδοκίες του «Σχεδίου Νίκης», που μόνο νίκη δεν θα ήταν, αλλά πλήρης όλεθρος.

    Υποτίθεται επίσης πως ο Μπάιντεν «έβαλε στον πάγο» και τα αγγλικά πρόθυμα προγράμματα αποστολής στον Ζελένσκι βαλλιστικών πυραύλων για πλήξει σε βάθος εδάφους τη Ρωσία.

    Πιο εμφανές και άμεσο υπήρξε το όχι του Σολτς στη χορήγηση στην Ουκρανία των πυραύλων  Taurus: «Δεν την θεωρώ ενδεδειγμένη αυτή τη προμήθεια. Και έτσι τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν», ήταν οι δηλώσεις του Γερμανού Καγκελάριου, επιβεβαιώνοντας πάλι και την αντίθεσή του για μια «σύντομη πρόσκληση» στην Ουκρανία ένταξης στο ΝΑΤΟ, ακριβώς ακολουθώντας τις αποφάσεις του Μπάιντεν.

    Επ’ αυτού φανερή είναι και η σημερινή «σύνεση» του Αμερικανού προέδρου στο να μην οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα αποφεύγοντας επικίνδυνα τετελεσμένα στην Ουκρανία για τη περίπτωση που ο διάδοχός του  θα είναι ο Τραμπ, ανέκαθεν εχθρός του πολέμου σε αυτή τη χώρα.

    Παράλληλα και ο Σολτς δείχνει με έμφαση ποιοι είναι οι προσανατολισμοί του αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. και επιβεβαιώνοντας την ενεργό ανάμειξη της Γερμανίας, δηλώνει απερίφραστα πως «είναι ευθύνη της Γερμανίας να εμποδίσει ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος να μεταλλαχθεί σε πόλεμο Ρωσίας – ΝΑΤΟ».

    Η εμπλοκή της Γερμανίας όμως  δεν τελειώνει εδώ. Και το ερώτημα είναι: - μήπως υπάρχουν δοκιμές διαλόγου Ρωσίας-Γερμανίας δήθεν για διμερείς σχέσεις τους αλλά με ουκρανο-ρωσικό περιεχόμενο;

    Τα γερμανικά μίντια προεξόφλούν  κάποια συνάντηση μεταξύ πολιτικών ανδρών Ρώσων και Γερμανών σε ξενοδοχείο στο Μπακού, μετά απ’ την οποίαν πρόκειται να αρχίσουν «διαπραγματεύσεις» για το ενδεχόμενο μιας διμερούς συνεργασίας.

     Tην σχεδιαζόμενη ρωσο-γερμανική συνάντηση ο τηλεοπτικός σταθμός Ard έκρινε ως «πολιτικά εκρηκτική» σε  σχέση με τις δυνητικές επιπτώσεις που θα μπορεί να έχει στην εξωτερική πολιτική του Βερολίνου, έχοντας υπόψη ότι σήμερα η επίσημη γραμμή της γερμανικής διεθνούς πολιτικής που συνέχεια διαλαλείται είναι η απομόνωση της Ρωσίας.

     Απ’ ό, τι διέρρευσε, θα πρόκειται για μια συνάντηση υψηλού επιπέδου.

     Το εβδομαδιαίο περιοδικό  Zeit αναφέρει πως η «μυστική» συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του «Διαλόγου της Αγίας Πετρούπολης» που είχε αρχίσει το 2001 με ώθηση του Καγκελάριου  Gerhard Schroeder  και του Προέδρου  Vladimir Putin  με σκοπό την «αλληλογνωριμία και κατανόηση των δύο κοινωνιών»(γερμανική και ρωσική), ένας διάλογος που επισήμως είχε κλείσει το 2021.

     Ωστόσο, απ’ ό, τι φαίνεται, ακόμη και τώρα αντιπρόσωποι υψηλού προφίλ του Κρεμλίνου συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με Γερμανούς πολιτικούς μεγάλου προσωπικού εύρους, όπως επιμένει να δηλώνει το Ard.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

    Έχουν κιόλας ανακοινωθεί, κατά τα λεγόμενα του ιστότοπου  EurAsia Daily, τα ονόματα των συμμετεχόντων στη συνάντηση.

    Από μεριά Γερμανίας, είναι ο πρώην πρόεδρος του Spd  και πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου  Mathias Platzeck, ο πρώην επικεφαλής της ομοσπονδιακής καγκελαρίας  Ronald Pofalla   του  Cdu και ο πρώην πρόεδρος του «Διαλόγου της Αγίας Πετρούπολης»  Martin Hoffmann.

     Εκτός αυτών, θα πρέπει να λαμβάνουν μέρος στη συνάντηση και ο πρώην Ελβετός πρέσβης στο Βερολίνο  Tim Guldimann  και ο πρώην γενικός γραμματεύς του  OCSE και νυν διευθυντής του  Center for Security Policy  στη Γενεύη  Thomas Greminger.

     Αυτοί οι δύο κατά κάποιο τρόπο ως ουδέτεροι παρατηρητές/εκτιμητές.

     Εκ μέρους της Ρωσίας, εμφανίζονται τα ονόματα του πρώην υπουργού  Viktor Zubkov,  του προέδρου του Προεδρικού Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα  Valery Fadeev  και του ειδικού αντιπροσώπου του Ρώσου προέδρου για την πολιτιστική συνεργασία με τις ξένες χώρες  Mikhail Shvydkoi.

     Βέβαια κανείς από τους συμμετέχοντες Γερμανούς δεν επιβεβαίωσε την ρωσο-γερμανική συνάντηση. «Κάποιος δεν απάντησε στην ερώτηση, κάποιος άλλος απάντησε με τρόπο αποφευκτικό», διευκρίνισε πάλι το  EurAsia Daily,  αναφερόμενο σε κάποια γερμανικά μίντια μη ακριβώς προσδιορισμένα.

     Όλες αυτές οι κινήσεις γερμανικών πρωτοβουλιών δεν μπορούν να είναι τυχαίες. Η υποψία είναι πως αποδέκτη έχουν τον μελλοντικό πρόεδρο των ΗΠΑ, πολύ πιθανόν ως γραμμές κατεύθυνσης των κοινοτικών προσδοκιών.

    Στη περίπτωση που ο εκλεγμένος πρόεδρος είναι υπέρ της παύσης του πολέμου στην Ουκρανία, οι γερμανικές ενέργειες είναι δυνατόν να φανούν άκρως χρήσιμες σε μια αμερικανική «ενισχυτική «επέμβαση» που θα δώσει πρόσθετη ώθηση στην επικράτηση της ειρήνης στη περιοχή.

    Στη περίπτωση που ο εκλεγμένος πρόεδρος είναι υπέρ της συνέχισης του πολέμου κι «όπου μας βγάλει», μάλλον ακολουθώντας τα βήματα του παρελθόντος Μπάιντεν, οι ρωσο-γερμανικές επαφές θα έχουν ορίσει ορισμένα τετελεσμένα για τη λήξη του πολέμου τα οποία οι Αμερικανοί δεν θα είναι τόσο εύκολο να αγνοήσουν, αναγκαζόμενοι να «βάλουν άφθονο νερό στο κρασί τους», μιας και απέναντί τους δεν θα βρίσκεται μια οποιαδήποτε ασήμαντη χώρα, αλλά η Γερμανία για το συνολικό συμφέρον όλης της Ευρώπης.

    Γιατί, όπως και να ‘ναι τα οικονομικά «πράγματα» σήμερα στη Γερμανία, μη ξεχνάμε πως η θέση της Γερμανίας κατά ή υπέρ του πολέμου στην Ουκρανία μπορεί πάντα να έχει καταλυτική επιρροή σε όλες τις κοινοτικές χώρες πάνω στις οποίες, όπως γνωρίζουμε, έχει την δυνατότητα να ασκήσει μια υπολογίσιμη πολιτικο-οικονομική πίεση.

    Εξάλλου, σήμερα φαίνεται πως στην ΕΕ ένα δεδομένο είναι αναμφισβήτητο: η κούραση για έναν πόλεμο που «κάποιοι» δεν θέλουν να τελειώσει και η γνώση των τεράστιων οικονομικο/στρατιωτικών δαπανών που όλο και περισσότερο βαραίνουν προϋπολογισμούς και κοινωνίες χωρίς απολύτως κανένα κέρδος!

     Ο Πούτιν στο Καζάν σε μια συνέντευξη του αποκάλυψε ότι ήδη δύο φορές τα δύο μέρη είχαν πλησιάσει, με τουρκική επιδιαιτησία, τη λύση του πολέμου, αλλά και τις δύο φορές οι Ουκρανοί για άγνωστους λόγους ξαφνικά αποσύρθηκαν ματαιώνοντας την επιτυχή έκβαση των συναντήσεων.

    Η ελπίδα τώρα είναι οι ρωσο-γερμανικές επαφές να καταλήξουν σε μια τελική ουκρανική θετική ανταπόκριση για έναν τερματισμό των πολεμικών αντιπαραθέσεων που μόνο καλό θα φέρει όχι μόνο στις αντιμαχόμενες χώρες, αλλά και τα μέγιστα σε ολόκληρη την δεινοπαθούσα Ευρωπαϊκή Ένωση, έστω κι αν αυτή η λύση δεν αρέσει στους Αμερικανούς που δεν υπόκεινται σε καμία οδυνηρή συνέπεια και γι’ αυτούς η συνέχιση του πολέμου μόνο κέρδος είναι!

    Οι πολίτες της ΕΕ όμως, μετά από έναν πόλεμο που τους έχει επιβληθεί χωρίς να τους έχει ρωτήσει κανείς εάν τον ήθελαν ή όχι, έχουν ευρέως το δικαίωμα στην ειρήνη!

                                                                                    

The post «Δοκιμές ειρήνης στο ρωσο-ουκρανικό έλος, να ελπίσουμε επιτυχώς αυτή τη φορά;» appeared first on Militaire.gr.