Είναι αναπόφευκτος ο επερχόμενος Αρμαγεδδών; Δανιήλ Σπαρτιάτης

05:25 2/12/2024 - Πηγή: militaire

Γράφει οΔΑΝΙΗΛ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ;

Είναι η ερώτηση των 8 δισεκατομμυρίων.

Μάλλον εδώ ταιριάζει ο χρησμός της Πυθίας “ήξεις αφήξεις ου εν πολέμω θνήξεις”. Όπως προφορικά διατυπώθηκε χωρίς στίξη κόμματος. Ή θα θνήξεις ή δεν θα θνήξεις.

Αντικειμενικά όμως αν υποθέσουμε ότι η Ανθρωπότητα έχει λόγο για τον επαπειλούμενο πόλεμο, είναι σαν να αποδέχεται την αυτοκτονική μοίρα της.

Η Ανθρωπότητα αποφασίζει;

Προφανώς και όχι

Σχεδόν 160 χρόνια πριν κάποιος έγραψε: ο καπιταλιστής θα κυνηγάει το κέρδος μέχρι τελευταία στιγμή. Ακόμη

και αν γνώριζε ότι η Σελήνη θα πέσει στη Γη θα συνέχιζε να κυνηγά το κέρδος. Σύνθημα του είναι “ apres moi le deluge” (μετά από μένα ο κατακλυσμός)

Ήταν ο Κ. Μάρξ στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ που επανέλαβε το γαλλικό ρητό που μάλλον η χαριτόβρυτος Μαντάμ ντε Πομπαντού διατύπωσε πρώτη.

Και όμως πριν λίγες εβδομάδες ακούστηκε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ότι αν είναι να καταρρεύσει το θαυμάσιο σύστημα που επέβαλλαν οι καταρρέοντες Επικυρίαρχοι, επιλέγουν τον πόλεμο. Και αμέσως επανεκκίνησαν τις υπόγειες κιβωτούς γιατί δεν είναι τόσο γενναίοι για να θέλουν να αυτοκτονήσουν.

Γιατί όμως έφτασαν σε αυτή την ακραία απόφαση;

Αυτά είναι τα δεδομένα που τους οδήγησαν στην απόφαση.

Α. Μετά την κατάργηση στις 15/8/1971 της συμφωνίας Bretton Woods ξεκίνησε βαθμιαία στην παγκόσμια οικονομία η κυριαρχία του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου. Από τη δεκαετία 1990 κυριάρχησε ωθώντας σε δεύτερη μοίρα το Κεφάλαιο που παράγει κέρδη από την παραγωγή και τις υπηρεσίες. Σε συνδυασμό με την τεχνολογική εξέλιξη που διευκολύνει και επεκτείνει τις συναλλαγές στις κεφαλαιαγορές και τις χρηματαγορές 24 ώρες 365 μέρες διαπίστωσαν γρήγορα ότι το κεφάλαιο χωρίς ουσιαστική σύνδεση με τα θεμελιώδη στοιχεία της οικονομίας παράγει κέρδη.

Αρκούν οι αγοραπωλησίες στις μετοχές, στα παράγωγα, στα ομόλογα και κάθε κινητή αξία που μπορούν να εφεύρουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η σχέση παγκόσμιου ΑΕΠ προς αξίες κινητών αξιών να αυξάνεται με σχέση 1 προς 16 ή και παραπάνω. Αυτό σημαίνει ότι αν σε μία μέρα όλοι ρευστοποιούσαν τις κινητές αξίες που κατέχουν θα λάμβαναν το 1/16 της αξίας θεωρητικά, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση το κραχ θα μηδένιζε τις αξίες.

Αυτός ο μηδενισμός θα οδηγούσε σε κατάρρευση- πτώχευση όλων των επιχειρήσεων.   

Β. Παράλληλα τα παιχνίδια με τα ομόλογα που εκδίδουν τα κράτη και η άμετρη έκδοση χρήματος από την FED κ.α. κεντρικές τράπεζες αύξησαν τα δημόσια χρέη με αποτέλεσμα να προστεθεί και η κερδοσκοπία σε βάρος των δημόσιων χρεών.

Η πρόβλεψη είναι ότι το παγκόσμιο χρέος ως προς το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2030 θα είναι 140% όσο δηλαδή έφτασε στην κορύφωση των καταστροφών το 1945.

Στην γραφική παράσταση της σχέσης παγκόσμιο Δημόσιο χρέος/παγκόσμιο ΑΕΠ που παραθέτω φαίνεται παραστατικά η κατακόρυφη κίνηση της καμπύλης στους 2 ΠΠ όπως και από το 2010 και μετά. Με μια διαφορά, στους 2 ΠΠ η ανοδική κίνηση ξεκινούσε από το σημείο καμπής με κάθετη άνοδο περίπου 5 χρόνια πριν από την έναρξη του πολέμου και κορυφώνονταν σε άλλη μια περίπου πενταετία ως το τέλος. Στις μέρες μας το σημείο καμπής ήταν στα μέσα της δεκαετίας ΄70, η άνοδος δεν ήταν έντονα ανοδική ως το 2008 και επιταχύνει με κάθετη άνοδο από το 2010.

Γιατί αυτή η καθυστέρηση “ επίλυσης διαφορών”;

Γ. Μα διότι είναι η αμερικανοκρατία που την τιτλοφόρησαν “παγκοσμιότητα” ουσία PAX AMERICANA και δεν υπήρχαν διαφορές. Δηλ. δεν υπήρχαν αντίπαλοι που να αμφισβητούν την κυριαρχία. Μέχρι που το 2009 ιδρύονται οι BRICS ως αποτέλεσμα της ξέφρενης ανοδικής πορείας του ΑΕΠ κυρίως Κίνας και Ινδίας. Σύμπτωση; Η ίδρυση των BRICS να ακολουθεί αμέσως την παγκόσμια κρίση 2008; Δεν νομίζω.

Αρχίζει να αγριεύει η κατάσταση. Όχι όμως στο βαθμό όσων προηγήθηκαν των 2 ΠΠ. Βλέπεις η καταρρέουσα “παγκοσμιοποίηση” έχει αφήσει ουρές οικονομικών “εμπλοκών”.

Κοντολογίς η καμπύλη καθετοποιείται από το 2020 και μετά.

Συμπέρασμα είμαστε προς το τέλος (2025 -2026) της “πενταετίας”.

Όπερ έδει δείξαι από οικονομική άποψη ο ΓΠΠ είναι αναπόφευκτος.     

Αλλά ποιοι συγκρούονται;

Φαινομενικά ο καταρρέον χρηματοοικονομικός καπιταλισμός της Δύσης με τον ανερχόμενο “ιδιότυπο καπιταλισμό” της Ανατολής.

Σχηματικά το ΝΑΤΟ και λοιποί συγγενείς και από την άλλη οι BRICS+ και λοιποί συγγενείς.

Αυτή τη σύγκρουση είναι σε εξέλιξη να σχηματοποιηθεί ως προς τους δύο πόλους. Κυρίως η σχηματοποίηση αφορά τον πόλο των BRICS+ Ο πόλος του ΝΑΤΟ είναι εν πολλοίς σχηματοποιημένος. Οι BRICS+ έχουν να σχηματίσουν εκτός από την οικονομική συνεργασία, τα ιδεολογικά, πολιτικά στοιχεία ταυτότητας. Υπάρχει ένας κοινός τόπος. Η εκμετάλλευση, η καταπίεση, οι γενοκτονίες αιώνων της Δύσης απέναντι στην Ανατολή και το Νότο είναι παράγοντες που τους συνδέουν. Έχουν όμως να συνομολογήσουν κοινά στοιχεία στις Αξίες,τις Αρχές, το πολιτικό όραμα. Όχι εύκολο ζήτημα.               Όμως η δράση φέρνει αντίδραση εξ ανάγκης δηλ. οι ήδη εξελισσόμενες συγκρούσεις που συμμετέχουν αντιπαρατασσόμενοι με το ΝΑΤΟ μπορεί να αποτελέσουν αφορμή ολικής σύγκρουσης έχουν δεν έχουν συνομολογήσει κοινή ταυτότητα. Όπως παράλληλα και ο νομισματικός πόλεμος που άρχισε, θα οξυνθεί με την αποδολαριοποίηση των BRICS + και την γέννηση σε λίγους μήνες του κρυπτονομίσματος των BRICS+.

Ίσως όμως υπάρχει μια χαραμάδα ελπίδας αποτροπής της καταστροφής.

Με δεδομένα ότι ο ΟΗΕ δεν δικαιολογεί τον τίτλο και τη διακήρυξη του ως οργανισμός Ηνωμένων Εθνών με αποστολή την διατήρηση της Ειρήνης, την προστασία της Ελευθερίας ατόμων, εθνών, κρατών, τη συνεργασία μεταξύ κρατών, οι δε “αμυντικοί” οργανισμοί όπως κυρίως το ΝΑΤΟ στην ουσία και την πρακτική τους είναι επιθετικοί προφανώς δεν αποτελούν οχήματα αποτροπής πολέμου.

Επομένως;

Κάποιοι πρέπει να πάρουν πρωτοβουλία ίδρυσης νέων οργανισμών με σκοπούς την Ειρήνη, την προαγωγή της συνεργασίας μεταξύ κρατών, εθνών, λαών. Παράλληλα οι οργανισμοί οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας όπως η ΕΕ έχουν καταλήξει όργανα επιβολής δυσβάσταχτων πολιτικών στους λαούς και τα κράτη με ατελέσφορες πολιτικές, ενώ ακολουθούν ως εντολοδόχοι σε γεωπολιτικά ζητήματα το ΝΑΤΟ. Για τους BRICS+ και το Σύμφωνο Σαγκάης δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο ή το αντίθετο.

Είναι υπό διαμόρφωση.

Ποιοι μπορούν να προτείνουν νέα συμφωνία για Ειρήνη,Συνεργασία, Αδελφοσύνη;

Αυτοί που αποδέχονται το κληροδότημα των θεμελιωτών Αξιών, Αρχών, το Όραμα της συνεργασίας της ανταλλαγής για αμοιβαία οφέλη. Αυτοί που θέσμισαν την Πολιτεία και ξεκίνησαν την κοινωνική θέσμιση στο περιβάλλον της Δημοκρατίας των ίσων πολιτών που εκλέγουν, εκλέγονται και ΕΛΕΓΧΟΥΝ την εξουσία.

Είναι ο παγκόσμιος Ελληνισμός που συναθροίζει κάθε πολίτη του κόσμου που αποδέχεται και υποστηρίζει το κληροδότημα.

Ουτοπία;

Ναι.

Αλλά όταν όλα τα ενδεχόμενα είναι στο τραπέζι της επιβίωσης, μόνον η Ουτοπία που αν μελετηθεί, οργανωθεί και προταθεί τεκμηριωμένα ανοίγει  παράθυρο της ελπίδας.

Μα ποιοι μπορούν να το κάνουν πράξη;

Αυτό είναι το ζητούμενο.

Κάποιοι πρέπει να πρωτοπορήσουν, αρχής γενομένης από την πολιτειακή επαναθέσμιση στην Ελλάδα. Και αυτό είναι ζήτημα που οι Ελλαδίτες πρέπει να λύσουμε για να έχει σοβαρότητα και κύρος η πρόταση προς την Ανθρωπότητα.  Με ένα Σύνταγμα σε νεκροφάνεια, με αυταρχισμό ακραίας μορφής, κατάργηση πυλώνων εξουσίας, ακόμη και Διοίκησης και  συγκέντρωση όλων των εξουσιών σε μια Κυβέρνηση, δεν δικαιούμαστε δια να ομιλούμε ούτε να κάνουμε μαθήματα σε άλλους λαούς, έθνη, κράτη.

Πρωτεύον θέμα η πολιτειακή ρύθμιση με σκοπό τη Δημοκρατία των Πολιτών.

Αυτό είναι ιστορικό χρέος αλλά δεν μας εμποδίζει να ξεκινήσουμε παράλληλα το σχέδιο του οραματικού στόχου για την Ανθρωπότητα.

Με έδρα τρεις εμβληματικές περιοχές Ολυμπία, Δελφοί, Δίον μπορεί να ξεκινήσει θεματικά σε κάθε περιοχή η ζύμωση για την επίλυση διαφορών, για την Ειρήνη, τη Συνεργασία, τις παντοειδείς ανταλλαγές (οικονομικές, πολιτιστικές, πνευματικές) με αμοιβαία οφέλη, για την καταπολέμηση της φτώχειας.

Αν το περιορίσουμε εθνικά έχουμε να απαντήσουμε στο δίλημμα.                                

  Ή πρωτοπορούμε ή σερνόμαστε στην λάθος πλευρά της Ιστορίας.

The post Είναι αναπόφευκτος ο επερχόμενος Αρμαγεδδών; Δανιήλ Σπαρτιάτης appeared first on Militaire.gr.