«Είναι ο Τραμπ μια άλλη προσέγγιση της δυτικότροπης δυστοπίας»; Νίκος Σίμος

05:45 11/1/2025 - Πηγή: militaire

Η «δύσκολη κληρονομιά» του 2024 μεταβιβάστηκε ήδη στην νέα χρονιά – Ο πόλεμος συνεχίζεται παντού και σε κάθε επίπεδο – Η Δυτικότροπη δυστοπία ηττάται στα σημεία, αλλά δεν έχει χάσει τον πόλεμο .

Γράφει ο

Νίκος Σίμος

Από τους τελευταίους μήνες του 2024 έρχεται η «κληρονομιά» του δύσκολου και παγκόσμια επικίνδυνου 2025 και όσοι έχουν ελπίδες ότι κάτι θα αλλάξει στον νέο χρόνο, προς την κατεύθυνση της συνεννόησης και της ειρήνης

φοβάμαι θα απογοητευτούν.

Τρίζει συθέμελα το πολιτικό προκάλυμμα της δυτικότροπης δυστοπίας των «ευγονιστών» κροίσων του άλλοτε δυτικού κόσμου, που εξακολουθούν να απολαμβάνουν τις σκανδαλώδεις φοροελαφρύνσεις - στις ΗΠΑ κυρίως  - στην βάση των οποίων οφείλουν την αμύθητη περιουσία τους

Ένα - ένα τα «πουλέν» του δυστοπικού φόρουμ του Νταβός και των οιωνεί νεοφεουδαρχών του κόσμου χάνουν τα διφορούμενα πολιτικά ερείσματά τους, τόσο μέσα στο ίδιο το σύστημα που τους στήριζε όσο - και πολύ περισσότερο – στην κοινωνία που τους ανέχτηκε στα δυστοπικά πειράματά τους

Ο Μακρόν έχει την χαμηλότερη κοινωνική και πολιτική αποδοχή σαν πρόεδρος της Γαλλίας.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Η κυβέρνηση του δυστοπικού Σόλτς είναι σε απόλυτη αποδρομή με βέβαιη την ήττα στις επερχόμενες Γερμανικές εκλογές (εκτός αν συμβεί η, δυστοπικά λελογισμένη, εκτροπή τύπου Ρουμανίας, αν και το «αναμενόμενα πλειοψηφικά» διάδοχο CDU δεν διαφέρει ουσιαστικά σε πολλά)

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Τούσκ βλέπει μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις κόντρα στις δυστοπικές πολιτικές που έχουν στόχο τον πολίτη της Πολωνίας

Η κυβέρνηση του Έλληνα Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αντιμέτωπη με κάθετη και διαρκή δημοσκοπική κάθοδο και μάλιστα  χωρίς πολιτικό αντίπαλο ουσιαστικά και είναι πιθανότατο πλέον να έχει την τύχη του δυστοπιστή Καναδού πρωθυπουργού Τρουντώ μέσα από πιέσεις του ίδιου του κόμματός του, με τον ίδιο να αναζητά πολιτική «σανίδα σωτηρίας» από το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ  του κ Ανδρουλάκη, που θα πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά, αφού μια νέα μελλοντική συγκυβέρνηση αυτού του τύπου, θα σημάνει το ιστορικό τέλος και του μεταμορφισμένου - από την περίοδο του αλήστου μνήμης Σημίτη - ΠΑΣΟΚ

Στον Καναδά έπειτα από εννέα χρόνια στην εξουσία, και εν μέσω πίεσης μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελευθέρων, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα κινδυνεύει να υποστεί βαριά ήττα στις επόμενες εκλογές, ο Τρουντώ υπέβαλε την παραίτηση του. «Προτίθεμαι να παραιτηθώ από την ηγεσία του κόμματος, καθώς και από τη θέση του πρωθυπουργού, μετά την επιλογή του νέου ηγέτη από το κόμμα» δήλωσε ο 53χρονος σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου στην Οτάβα. Ο Τρουντώ θα παραμείνει προσωρινά πρωθυπουργός μέχρι να επιλεγεί ο νέος επικεφαλής των Φιλελευθέρων .

Βέβαια ο… διάδοχος υποψήφιος πρωθυπουργός, όπως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν και  ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος, Πιερ Πουλιέβρ, δεν είναι κάτι το πολύ διαφορετικό, αλλά αυτό δεν αναιρεί το εξευτελιστικό πολιτικό τέλος του Καναδού δυστοπιστή πολιτικού Τρουντώ

Από την «άλλη πλευρά» τώρα  έχουμε τον νέο Αμερικανό πρόεδρο να συνεχίζει την πολιτική  των επικίνδυνων μεγαλοστομιών με αποκορύφωμα την «αγορά» της Γροιλανδίας – περιοχή πλούσια σε αποθέματα πρώτων υλών – την «προσάρτηση» του Καναδά στις ΗΠΑ, την εξαγγελλόμενη μετονομασία του κόλπου του Μεξικού σε κόλπο της Αμερικής και την επάνοδο της σε αποδρομή αυτοκρατορίας στην κυριαρχία της διώρυγας του Παναμά!

Τραμπικές ανοησίες; Μεγαλοστομίες στα όρια της φαιδρότητας; Επισημοποίηση, εκ μέρους της νέας Αμερικανικής διοίκησης, της αγνόησης της θεμελιώδους χάρτας του Διεθνούς δικαίου;

Μπορεί όλα αυτά μαζί ή μπορεί να είναι και απλά πολιτικοί κομπασμοί του πομφολιολάγνου Τράμπ…

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Με όπλο τους δασμούς οι υπερχρεωμένες ΗΠΑ «κουνάνε το δάχτυλο» στον υπόλοιπο κόσμο, μέσα από τις μεγαλοστομίες του υπερφίαλου Τράμπ και του συνεργάτη του – μήπως και συγκυβερνήτη; - ανθρώπου που ανέδειξε η δυτικότροπη δυστοπία Μάσκ, που παρεμβαίνει  απροκάλυπτα στα εσωτερικά χωρών, εκφράζοντας «γνώμη»  για την πολιτική τους προοπτική,  υπό τις ιαχές του κοινωνικοπολιτικού συνονθυλεύματος των απανταχού υποστηρικτών του ιδιόρρυθμου όσο και επικίνδυνου για την παγκόσμια ειρήνη Ντόναλντ Τράμπ.

Στην «πολιτική του φαρέτρα» ο νέος Αμερικανός πρόεδρος έχει, μεταξύ άλλων, την επιβολή δασμών στις εισαγωγές προϊόντων μιας σειράς χωρών με προεξάρχουσα  – ποια άλλη; - την Κίνα

Η δυτικότροπη δυστοπία  μέσα από τον νεοαγγλοσαξονισμό - που αποτελεί το πολιτικό ,οικονομικό και στρατιωτικό εργαλείο της – φαίνεται να αλλάζει την κατεύθυνση της προσέγγισης του ίδιου όμως στόχου, που δεν είναι άλλος από την επιβολή της νεοφεουδαλιστικής κυριαρχίας και του παγκόσμιου ελέγχου.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ σχετικά με την επιβολή δασμών στις χώρες BRICS αντανακλούν μια ευρύτερη τάση οικονομικής αντιπαράθεσης, που στόχο έχουν κυρίως τον Σινορωσικό άξονα ο οποίος αποτελεί μια  θεμελιακή βάση για τις χώρες των BRICS.

Αυτή η αναμενόμενη επιστροφή του οικονομικού πολέμου σηματοδοτεί μια εποχή προκλήσεων για τα αναπτυσσόμενα έθνη και τις νέες υπερδυνάμεις, που δεν χρησιμοποιούν το νόμισμα σαν μέσο γεωπολιτικής και γεωοικονομικής επιβολής, ιδίως για την συμμαχία των  BRICS.

Το ιστορικό πλαίσιο της νεοαγγλοσαξονικής πολιτικής του «δολαρίου ως όπλου»  είναι κρίσιμο

  Τα αναπτυσσόμενα έθνη έχουν επανειλημμένα υποφέρει από τις Αμερικανικές νομισματικές πολιτικές, όπως ήταν - η εν πολλοίς και κατά καιρούς -  μοχλευμένη άνοδος των επιτοκίων που προκάλεσε φυγή κεφαλαίων, επιδεινώνοντας τις οικονομικές  πιέσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες και χρησιμοποιήθηκε σαν μέσο για την επίτευξη των νεοαποικιακών στρατηγικών των ΗΠΑ .

Οι προσπάθειες των χωρών BRICS να καθιερώσουν ένα εναλλακτικό νόμισμα για την εμπορική συνεργασία απορρέουν από την πραγματική επιθυμία να αμβλύνουν αυτού του τύπου τις οικονομικές πιέσεις.

Παρόλα αυτά ο δρόμος για την επίτευξη αυτού του στόχου φαίνεται δύσκολος και μακρύς, αφού η συμμαχία αυτή δεν έχει συνομολογήσει σε έναν ενιαίο γεωπολιτικό στόχο και μια κοινά συμφωνημένη γεωοικονομική στρατηγική και ο κίνδυνος κατακερματισμού της, από μια επιθετική γεωοικονομική αγγλοσαξονική τακτική – εδώ φαίνεται χρήσιμος ο Τράμπ - είναι ορατός, όσο δεν αποφασίζεται ο ευκρινής στόχος της συμμαχίας των BRICS, που δεν μπορεί να είναι άλλος από το τέλος της αγγλοσαξονικής ηγεμονίας στον πλανήτη.

Ο Τράμπ απειλεί με δασμούς και αυτό θα δημιουργήσει μια ακόμα αστάθεια στην νέα και αναντίρρητη γεωπολιτική και γεωοικονομική  ισορροπία των παγκόσμιων δυνάμεων, που μπορεί δυνητικά να προκαλέσει τελικά  έναν πόλεμο – όλεθρο

Ακόμα όμως και εάν οι απειλές του Τράμπ  μπορούσαν να υλοποιηθούν σταδιακά, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η πολιτική αυτή θα επικρατήσει. Η οικονομική σταθερότητα έχει καταστεί απόλυτη προτεραιότητα για τις αναπτυσσόμενες χώρες και οι ΗΠΑ κινδυνεύουν με μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες καθώς η εμπιστοσύνη θα αμβλυνθεί καίρια .

Η Αμερικανική στροφή οικονομικής απελπισίας προς προστατευτικές πολιτικές, θα μπορούσε να οδηγήσει άλλες χώρες να αντισταθούν στα αμερικανικά προϊόντα, υπονομεύοντας τα οικονομικά συμφέροντα και επιτείνοντας την δραματική δημοσιονομική κατάσταση των ΗΠΑ .

Έως τώρα βέβαια δεν έχω ακούσει δηλώσεις του μεγαλόστομου Τράμπ για την εσωτερική κατάσταση των ΗΠΑ.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Θα επιχειρηθεί νέα αυθαίρετη αύξηση  στο «ταβάνι» του δυσθεώρητου Αμερικανικού χρέους - του πρώτου στον κόσμο - ώστε να μην οδηγηθούν οι ΗΠΑ στην παραδοχή της χρεωκοπίας;

Θα ζητήσει για παράδειγμα από τους φοροαποφεύγοντες κροίσους να καταβάλλουν τους φόρους που οφείλουν;

Στην κατεύθυνση της δυστοπίας «κόβιντ 19» τι θα πράξει σαν πρόεδρος;

Μετά τις δηλώσεις του «συνεργάτη» του νέου προέδρου των ΗΠΑ Μάσκ που ζήτησε τη σύλληψη του Δρ Άντονι Φάουτσι, αφού αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρηματοδότησε μια επικίνδυνη έρευνα στο εργαστήριο της Γουχάν, τι θα πράξει ο κ Τράμπ;

Ο «φιλάνθρωπος» Μπιλ Γκέιτς και οι χρηματοδοτήσεις των φαρμακευτικών  σκευασμάτων όχι μόνο για τον κόβιντ, καθώς και οι νέες χρηματοδοτήσεις για την δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, στις οποίες επιδίδεται ο δυστοπιστής Γκέιτς  θα μείνουν στο αδιερεύνητο;

Πολύ θα ήθελα να τον ακούσω λοιπόν, αντί να απειλεί  χώρες και συμμαχίες, να δώσει το στίγμα του διαφορετικού στην κατεύθυνση ενός δικαιότερου πολιτικού σχεδίου για το εσωτερικό των ΗΠΑ και για την μεγάλη κοινωνικοοικονομική  κρίση διάρκειας που διέρχεται η Αμερικανική συνομοσπονδία.

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι ανακοινωμένες προθέσεις  του Τράμπ, σε σχέση με τον επικείμενο οικονομικό πόλεμο που ετοιμάζει, εγείρουν και νομικές ανησυχίες, καθώς δεν ευθυγραμμίζονται με τους κανονισμούς και τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).

Ταυτόχρονα δημιουργείται ένα ακόμη ερώτημα:

Σε ποιο βαθμό οι ΗΠΑ θα μπορούν προκλητικά και ανενδοίαστα  να αγνοούν το διεθνές δίκαιο;

Οι απειλές του Τράμπ μπορεί βέβαια να αποτελούν απλώς  πολιτική μεγαλοστομία ενός ιδιόρρυθμου ανθρώπου,  αλλά μπορεί και να αποτελούν  τον πρόλογο πραγματικών πολιτικών που αν πραγματοποιηθούν, θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν το τέλος μιας σταθερής διεθνούς τάξης ικανής να διαχειριστεί τον παγκόσμιο ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών.

Ο Τράμπ δείχνει «αδύναμος»  να κατανοήσει ότι οι απερίσκεπτες τακτικές εμπορικού πολέμου θα επηρεάσουν όχι μόνο τις χώρες-στόχους, αλλά πιθανότατα θα ενισχύσουν την συμμαχία των BRICS και θα τις αναγκάσουν  να αποκτήσουν πολιτική στόχευση και να ενθαρρύνουν περισσότερα έθνη να αντιμετωπίσουν την αμερικανική μονομέρεια.

ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΞΑΓΓΕΛΟΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ  ή ΑΠΛΑ  ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ  ΔΡΟΜΟΥ ΠΟΥ ΟΜΩΣ  ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΥΤΙΚΟΤΡΟΠΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΕΞΑΡΣΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ;

Η νέα Αμερικανική διοίκηση δεν μπορεί να αποφύγει μια αλήθεια:

Το δολάριο δεν  έχει το ίδιο «βάρος»  όπως τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτή η οικονομική μετατόπιση - με γεωπολιτικές και οικονομικές  προεκτάσεις - δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της επιθυμίας των αναπτυσσόμενων χωρών στο να περιθωριοποιήσουν το δολάριο, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα  της κατάχρησης αυτής της κυριαρχίας  και της μετατροπής του σε γεωπολιτικό όπλο από διαδοχικές αμερικανικές διοικήσεις.

Η Παγκόσμια τάξη πραγμάτων όμως έχει οριστικά αλλάξει

Οι ΗΠΑ είναι δύναμη μεγάλη, αλλά δεν είναι πια μόνη της στον παγκόσμιο χάρτη ισχύος του πλανήτη

  Η εξελισσόμενη δυναμική ισχύος στον πλανήτη και οι μεταβολές που επιβάλλουν οι συνεχιζόμενες παγκόσμιες διαμάχες, έχει ωθήσει πολλά έθνη του  αναπτυσσόμενου κόσμου να υιοθετήσουν πιο ρεαλιστικές και υπεύθυνες διπλωματικές σχέσεις.

Οι οιωνεί νεοφεουδάρχες – παγκοσμιοποιητές  με αιχμή του δόρατος τον νεοαγγλοσαξονισμό (ΗΠΑ) και τους υποτακτικούς του στον άλλοτε δυτικό κόσμο, πειραματίζεται διάφορους δρόμους επιβολής της νεοφεουδαρχικής δυστοπίας και η νέα Αμερικανική διοίκηση φαίνεται να αποτελεί έναν εναλλακτικό δρόμο προς την ίδια όμως - δυσμορφική για τον πλανήτη και την παγκόσμια κοινωνία – κατεύθυνση.

Μπορεί η «δυστοπία Νταβός» και ο εκκολαπτόμενος νεοφεουδαλισμός  να χάνει πολιτικά ερείσματα - στο ήδη μοχλευμένο σύστημα εξουσιών στον άλλοτε δυτικό κόσμο - αλλά δεν έχασε τον «πόλεμο».

Το «χαρτί» Τράμπ, που «έπαιξαν» οι παγκοσμιοποιητές στο «τραπέζι της εξουσίας» των ΗΠΑ, αποτελεί μια οιωνεί διαφορετική προσέγγιση της παγκόσμιας δυστοπίας για την επιβολή της στον πλανήτη και μπορεί, πριν αυτό το «χαρτί» καεί, να βρεθούμε μπροστά στο αναπότρεπτο ενός πολέμου, που θα αποτελεί τον «πατέρα»  όλων των ενδιάμεσων κάθε μορφής και είδους πολέμων, που οι δηλώσεις του νέου ένοικου του Λευκού οίκου αναμένεται να φέρουν.

Πάντοτε ευπειθής

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

The post «Είναι ο Τραμπ μια άλλη προσέγγιση της δυτικότροπης δυστοπίας»; Νίκος Σίμος appeared first on Militaire.gr.