«Η Ευρώπη πρέπει να άρει άμεσα το πληρεξούσιο που έδωσε στην Ουάσιγκτον»

Γράφει ο

Γεώργιος Βενέτης

Εκπαιδευτικός-πτυχ.Πολιτικών Επιστημών

 «Δεινόν τους χείρους των βελτιόνων άρχειν και τους ανοητοτέρους τους φρονιμοτέρους προστάζειν».

                                                                        Ισοκράτης

Το ευρωπαϊκό εμπόριο και οι επενδύσεις πριν από τον πόλεμο σηματοδοτούσαν, μία αυξανόμενη αμοιβαία ευημερία μεταξύ της Γερμανίας, της  Γαλλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και την Κίνα. Η

Ρωσία παρείχε άφθονη ενέργεια σε ανταγωνιστική τιμή, και αυτός ο ενεργειακός εφοδιασμός επρόκειτο να κάνει ένα κβαντικό άλμα με τον Αγωγό Nord Stream 2. Η Ευρώπη επρόκειτο να κερδίσει το απαιτούμενο συνάλλαγμα  στην εμπορική της σχέση με τη Ρωσία, με ένα συνδυασμό εξαγωγών περισσότερων βιομηχανικών κατασκευών στη Ρωσία και επενδύσεων κεφαλαίου για την ανοικοδόμηση της ρωσικής οικονομίας. Όλα ανατράπηκαν με την επιβολή των κυρώσεων.

 

Ως αποτέλεσμα η ενότητα της Δύσης δοκιμάζεται και αυτό θα ενταθεί εν όψει του επόμενου χειμώνα. Το ενεργειακό πρόβλημα πλήττει την Ουάσιγκτον, πολύ περισσότερο όμως  την Ευρώπη, Αποκρύπτεται επιμελώς από τους δυτικούς αξιωματούχους, αλλά και τα ΜΜΕ της Δύσης  ότι το ρωσικό αέριο είναι ασφαλώς  η πλέον  λογική επιλογή για την Ευρώπη τόσο από τη σκοπιά της κλιματικής επιβάρυνσης, όσο και της ενεργειακής ασφάλειας. Όλες οι εναλλακτικές λύσεις, ενώ είναι πολύ πιο δαπανηρές παράλληλα δεν επιτρέπουν στην  Ευρώπη  να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία. Οι αναλυτές αναφέρουν  ως ημερομηνία απεξάρτησης… το 2027. Το φυσικό αέριο της Ρωσίας είναι το φθηνότερο και θα παραμείνει το φθηνότερο γιατί διοχετεύεται μέσω αγωγών, αυτό το πλεονέκτημα δεν θα το χάσει σε σχέση με το υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG.

Αυτό το πλεονέκτημα τείνει να απολεστεί με τις αποφάσεις του Δυτικού Ιερατείου. Με προκλητική παρέμβαση ο πρόεδρος Μπάιντεν πάγωσε  τον αγωγό Nordstream 2, κόστους 11 δισ. παρουσία του καγκελαρίου Σολτς, ο οποίος παρέμεινε άφωνος…  Η Ευρώπη στήριζε μεταπολεμικά την ενεργειακή της ασφάλεια στη Ρωσία, αξιόπιστα, δίχως προβλήματα, σε ανταγωνιστικές τιμές, χωρίς ποτέ κανέναν εκβιασμό.  Με την αβελτηρία της, ακυρώνεται ένας βασικός πυλώνας της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας  και ευημερίας.

Ουκρανία: Η Ουάσιγκτον σπέρνει ανέμους  και η Ευρώπη θερίζει…. ανεμοστρόβιλους

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, θυσιάζει την ενεργειακή  της ασφάλεια με σκοπό να βλάψει τη ρωσική οικονομία και τη ρωσική πολεμική μηχανή. Οι αναλυτές της Goldman Sachs όμως  προειδοποιούν, ότι υπάρχει μικρή δυνατότητα αύξησης των εξαγωγών LNG των ΗΠΑ από τώρα έως το 2025. Η αναγκαστική επιλογή εισαγωγής LNG απαιτεί επίσης τεράστιες επενδύσεις σε νέες εγκαταστάσεις, πλωτές και σταθερές. Αυτό  είναι ένα πολύ μεγάλο -κρυφό κόστος που αποκρύπτεται εντελώς. Ο οικονομικός πόλεμος είναι απίθανο να επηρεάσει την έκβαση του πολέμου της Ουκρανίας, στον αντίποδα παράγει αποτελέσματα που θα πλήξουν  την παγκόσμια οικονομία και περισσότερο τους φτωχούς του κόσμου.

Άραγε οι ηγέτες της Δύσης τα έχουν αναλογισθεί όλα αυτά; Οι εισηγητές των  κυρώσεων αναρωτήθηκαν ποιες θα είναι οι επιπτώσεις,  εάν η Ρωσία  δεν επέτρεπε την εξαγωγή των σιτηρών; Υπάρχει  μία απάντηση στο πως θα αναπληρωθούν τα προϊόντα που πλήττουν οι κυρώσεις; Ή υπήρξε πρόνοια  για το αν  θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε επαρκώς σε μια παγκόσμια κρίση πείνας; Το επισιτιστικό πρόβλημα δεν λύνεται, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην εισβολή της Ρωσίας, αποσιωπώντας παράλληλα ποιος την προκάλεσε, εξυπηρετώντας ίδια γεωπολιτικά συμφέροντα…

Επιδιώκοντας η Δύση  την αποδυνάμωση της ρωσικής οικονομίας, στην πραγματικότητα επιβάλλει έναν στασιμοπληθωριστικό  φόρο σε ολόκληρο τον κόσμο. Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος, τόσο πιο σοβαρή είναι η απειλή του στασιμοπληθωρισμού (υψηλός πληθωρισμός αλλά με αρνητική, χαμηλή,  ή μηδενική οικονομική ανάπτυξη).

Αυτό το πρόβλημα θα είναι πιο σοβαρό σε χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην Ουκρανία και τη Ρωσία όχι μόνο για ενέργεια και σιτηρά, αλλά και για λιπάσματα, οι τιμές των οποίων έχουν διπλασιαστεί περίπου, ως αποτέλεσμα του πολέμου. Όποιος πιστεύει ότι αυτό δεν θα έχει αρνητικές κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες  πλανάται και αγνοεί την ιστορία.

Ο  πρώην αρθρογράφος των Financial Times Wolfgang Münchau παραδέχεται ότι αυτός και η “Δύση” έχουν υποτιμήσει πλήρως τον οικονομικό ρόλο της Ρωσίας στην παγκόσμια αγορά: «Οι δυτικές κυρώσεις βασίζονταν σε μια επίσημα σωστή αλλά παραπλανητική προϋπόθεση, την οποία εγώ ο ίδιος πίστευα, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό: ΄Ότι  η Ρωσία εξαρτάται περισσότερο από εμάς παρά από εμείς από αυτήν. Η Ρωσία έχει περισσότερο σιτάρι από ό,τι μπορεί να φάει, και περισσότερο πετρέλαιο από  ό,τι μπορεί να κάψει. Η Ρωσία είναι προμηθευτής πρωτογενών και δευτερογενών προϊόντων, από τα οποία εξαρτάται ο κόσμος. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι οι κύριες πηγές εσόδων από τις ρωσικές εξαγωγές. Αλλά η εξάρτησή μας είναι πιο οξεία σε άλλους τομείς: Τρόφιμα, αλλά και μέταλλα και σπάνιες γαίες. Η Ρωσία δεν είναι μονοπώλιο σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Αλλά όταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αυτών των προϊόντων εξαφανίζεται, ο υπόλοιπος κόσμος βιώνει φυσικές ελλείψεις και αυξανόμενες τιμές».

Οι οικονομικές επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης άφησαν αποτύπωμα στην καθημερινότητά μας, δεδομένου ότι η αύξηση της τιμής των ενεργειακών προϊόντων, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και η ηλεκτρική ενέργεια, συνέβαλαν στην άνοδο τιμών στα αγαθά πρώτης ανάγκης, πλήττοντας άμεσα την αγοραστική δύναμη και τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών και προκαλώντας πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία.  Κανείς από τους Ευρωπαίους ηγέτες- νάνους που μας διαφεντεύουν δεν τόλμησε να ορθώσει, το όποιο πολιτικό ανάστημα διαθέτει  και  να απαιτήσει από την Ουάσιγκτον- που μας έβαλε σ’ αυτήν την ατραπό -να καλύψει ένα μέρος από τη συνολική επιβάρυνση που επιφορτίζεται η Ευρώπη. Η χρηματοδότηση   θα μπορούσε  γίνει από τα υπερκέρδη των πωλήσεων του αμερικανικού LNG.

Το οξύμωρο είναι ότι όλος αυτός ο ορυμαγδός προκλήθηκε   από αλλότρια προς την Ευρώπη συμφέροντα. Στον πόλεμο  δια αντιπροσώπου, οι ευρωπαϊκές χώρες υπό το κράτος του έντονου συναισθηματισμού που δημιούργησαν οι συγκλονιστικές εικόνες του πολέμου,  συντάχθηκαν άκριτα  με μια χώρα, στην οποία  κυριαρχεί η διαφθορά. Η Ουκρανία εξελίχθηκε μέσα σε μια νύκτα, σε χώρα ήρωας που αντιστέκεται στον επεκτατισμό  της Ρωσίας, παρ’ όλο που είναι υπόλογη  καθώς  δε εφάρμοσε όπως είχε υποχρέωση, τις συμφωνίες του Μινσκ, διαταράσσοντας  την παγκόσμια ειρήνη.  Ακόμη και ο  Πάπας κρατώντας αποστάσεις από το δυτικό αφήγημα, δήλωσε: «Το γαύγισμα του ΝΑΤΟ στις πύλες της Ρωσίας  είναι πιθανότατα αυτό που ώθησε τον Πούτιν να επιτεθεί στην Ουκρανία». «Δεν μπορώ να πω αν προκλήθηκε, αλλά ίσως, ναι». «Και τώρα όσοι ενδιαφέρονται για την ειρήνη αντιμετωπίζουν το μεγάλο ζήτημα της προμήθειας όπλων από τα δυτικά έθνη στην ουκρανική αντίσταση». Παραδέχθηκε ότι αυτό είναι ένα  ερώτημα που  διχάζει ακόμα και τον καθολικό κόσμο. «Δεν μπορώ να απαντήσω, είμαι πολύ μακριά, στο ερώτημα εάν είναι σωστό να προμηθεύουμε με όπλα  τους Ουκρανούς».

Οι αναλυτές αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν, παντί τρόπω, να εξασφαλίσουν την πρόσδεση της Ευρώπης στο αμερικανικό άρμα, αλλά χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία θα επιδιώξουν εν ευθέτω χρόνω  τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης – καθώς μάλιστα έχουν διαφορετικές απόψεις από τις ΗΠΑ για την παγκόσμια οικονομική τάξη και ασφάλεια.
Επιπρόσθετα, αντιμέτωποι με το αυξημένο ενεργειακό κόστος, τις βαθιές αυξήσεις στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών και με την προοπτική της ύφεσης, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι -ιδιαίτερα εκείνοι σε χώρες μακριά από τη Ρωσία και την Ουκρανία- θα μπορούσαν σύντομα να είναι ακόμη πιο διατεθειμένοι να ευνοήσουν την ειρήνη έναντι της δικαιοσύνης. Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν συχνά (και αναπάντεχα) κρατήσει σκληρή γραμμή απέναντι στον Πούτιν, ίσως να αρχίσουν να κλίνουν σε αυτή την άποψη…

The post «Η Ευρώπη πρέπει να άρει άμεσα το πληρεξούσιο που έδωσε στην Ουάσιγκτον» appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Η Ευρώπη, Ουάσιγκτον,i evropi, ouasigkton