“Η γερμανική στήριξη στην Τουρκία και η αναιμική ελληνική αντίδραση”

06:10 7/6/2021 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Γιώργος Σπ. Τσιτσιλιάνος

Έχει χαθεί ο λογαριασμός των  διασκέψεων  κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θέμα τα Ελληνοτουρκικά,όπου η Γερμανία κάθε φορά παρασύροντας και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους,έβρισκε την κατάλληλη φόρμουλα να μην δυσαρεστήσει τον Ερντογάν. Συνεπικουρούμενη κάθε φορά  από την Ελληνική κυβέρνηση ,που έκλεινε τα μάτια της επιδεκτικά,αδυνατώντας να θέσει veto,σε θέματα που αφορούν την οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας  από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ,και αδιαφορώντας παράλληλα για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται βάναυσα στη Τουρκία

,που έχουν την προσωπική σφραγίδα του Ερντογάν.

Ακόμη και όταν το Oruc Reis  παραβίαζε επανειλημμένα τα  Ελληνικά θαλάσσια κυριαρχικά  δικαιώματα,και είχαμε την κατάληψη της Κυπριακής ΑΟΖ από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό  για πολλούς  μήνες  με το έτσι θέλω,πάλι η Γερμανία  φρόντιζε στις συνόδους κορυφής ,η Τουρκία να πέσει στα μαλακά με αστείες λογικές ως προς τις κυρώσεις,ικανοποιώντας ουσιαστικά τον Ερντογάν.Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση με την αναιμική της συμπεριφορά σε κάθε διάσκεψη,έδινε σωσίβιο σωτηρίας στον Ερντογάν!

Θυμόμαστε την διάσκεψη του Βερολίνου της 19η Ιανουαρίου του 2020  με θέμα την Λιβύη,όπου συμμετείχαν όλες οι Ευρωπαϊκές και Αφρικανικές  Μεσογειακές χώρες εκτός της Ελλάδας ,παρότι είχε προηγηθεί η Τουρκολιβυκή συμφωνία .Τότε η κυβέρνηση είχε διαμαρτυρηθεί στη Γερμανία  για την μη συμμετοχή της,ενώ η απάντηση της Γερμανικής πλευράς ήταν απαράδεκτη ,παρότι το Πολεμικό μας Ναυτικό  θα είχε ενεργή συμμετοχή στην επιχείρηση ” ειρήνη “.

Τώρα,έχουμε επανάληψη του ίδιου έργου. Στις 23 Ιουνίου θα έχουμε επανάληψη στο Βερολίνο τη διάσκεψη με θέμα το Λιβυκό,με την Ελλάδα να έχει αποκλειστεί εξ ορισμού από την Γερμανία.

Σύμφωνα με την δήλωση της  εκπροσώπου του Γερμανικού υπουργείου των εξωτερικών η δικαιολογία είναι: ” Η βάση για τη δεύτερη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη είναι όσοι συμμετείχαν στη διάσκεψη του Ιανουαρίου του 2020 και στη διαδικασία follow up που δημιουργήθηκε μετά ” ,προσθέτοντας:

 ” είναι θέμα που δικαίως ενδιαφέρει πολλούς διεθνείς παράγοντες και χώρες και γι’ αυτό η κυβέρνηση έχει μεγάλο ενδιαφέρον να συνεργαστεί με όλους όσο το δυνατόν και στην ΕΕ και στα Ηνωμένα Έθνη “, και όλα αυτά κατόπιν εορτής,δηλώσεις που απευθύνονται σε ιθαγενείς.

Η κυβέρνηση με δήλωση του Έλληνα υπουργού των Eξωτερικών δεν έκρυψε την δυσαρέσκειά της στη Γερμανική συμπεριφορά,που επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό για δεύτερη φορά.Ο ισχυρισμός της Γερμανίας που αφορά την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από την Λιβύη σε συνδυασμό με την παράνομη Τουρκολιβυκή συμφωνία που παραμένει ενεργή,δεν δικαιολογούν με τίποτα τον αποκλεισμό της Ελλάδας από την επερχόμενη διάσκεψη στο Βερολίνο.Η δυσαρέσκεια του Νίκου Δένδια όπως αντιλαμβάνεστε για ένα τόσο σοβαρό θέμα που συνδέεται άμεσα με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας,δεν ήταν αρκετή.

Η τραγωδία της διάσκεψης της Γενεύης,που αν και άτυπη έδωσε το δικαίωμα στη Τουρκοκυπριακή πλευρά να θέσει γραπτώς το αίτημα για δύο ανεξάρτητα κράτη στη Κύπρο,αν παρακολουθήσουμε όλα τα βήματα διαδοχικά ,θα δούμε πάλι τη Γερμανία να κρύβεται πίσω από την λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Η Ελληνική και η Κυπριακή πλευρά γνωρίζοντας εκ των προτέρων το φιάσκο της διάσκεψης ,έβαλαν σημάδι να χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο,ελπίζοντας στο ενδεχόμενο να σπάσει.Ποιο ήταν  πάλι το αόρατο χέρι που έσπρωξε την Ελληνική – Κυπριακή πλευρά να καθίσει στο τραπέζι της στημένης άτυπης  διάσκεψης ;

Οι  επισκέψεις των υπουργών εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Άγκυρα και στην Αθήνα αντιστοίχως,όπου η μεν πρώτη κατέληξε σε μία ναυμαχία δηλώσεων εκατέρωθεν αναδεικνύοντας η κάθε πλευρά τις διαμετρικά αντίθετες απόψεις,η δε δεύτερη μας υπενθύμισε τα περί τουρκικής μειονότητας στη Θράκη,ενώ για τα υπόλοιπα που ελέγχθηκαν  μεταξύ των δύο πλευρών ,επακολούθησε σιγή ιχθύος συνοδευόμενη με αγκαλίτσες.Ο συνδυασμός όλων αυτών των γεγονότων δημιουργούν εύλογα ερωτήματα τι κρύβεται κάτω από το τραπέζι.Είναι προφανές ότι η αιτιολόγηση της Γερμανίας ως προς τον αποκλεισμό της χώρας από την επερχόμενη διάσκεψη του Βερολίνου δεν ευσταθεί,γιατί η Ελλάδα έχει θαλάσσια  σύνορα με την Λιβύη και συνεπώς την ενδιαφέρει η σταθερότητα στη περιοχή μας ,ενώ υπάρχει σε ισχύ η παράνομη Τουρκολιβυκή συμφωνία,και επιπλέον τα τουρκικά στρατεύματα σε συνδυασμό με τις βάσεις που υφίστανται στην Λιβύη μας ανησυχούν ιδιαίτερα .

Συνεπώς,ο αποκλεισμός της Ελλάδας ,που έχει ουσιαστικό λόγο για τα τεκταινόμενα στη Λιβύη κρίνεται κατ’ εμέ εντελώς αδικαιολόγητος,δημιουργώντας παράλληλα αρνητικές σκέψεις:Γιατί ο πρωθυπουργός κρατεί σιγή ιχθύος για ένα τόσο σοβαρό θέμα που κρίνονται τα εθνικά μας συμφέροντα.Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της Γερμανίας,και πως αντιλαμβάνεται τη σταθερότητα στη περιοχή μας.Μπορεί η ΕΕ να έχει κρίνει παράνομη την Τουρκολιβυκή συμφωνία,ωστόσο η ουσία είναι ότι αδιαφορεί για τη λύση του προβλήματος,που αν αυτό το καθεστώς παραμείνει διακυβεύεται η σταθερότητα στη περιοχή μας.Η τακτική  της Γερμανίας δείχνει στη διεθνή κοινότητα ότι δεν σέβεται την Ελλάδα και την αγνοεί ως πολιτική οντότητα στη περιοχή μας.Αν αυτό το γεγονός το δούμε από άλλη οπτική γωνία, προκύπτει ότι η Ελλάδα είναι το καλό παιδί,είναι δεδομένο ότι υπακούει και δεν πρόκειται να διαμαρτυρηθεί ,την έχουμε του χεριού μας,και επομένως όλα αυτά τα δάκρυα του αγαπητού κυρίου Ν.Δένδια ενδεχομένως εμπίπτουν στον  αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. 

Οι επόμενες συναντήσεις του Τούρκου προέδρου με τον πρόεδρο των ΗΠΑ και με τον  Έλληνα πρωθυπουργό στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, ίσως μας δώσει τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε ακόμη περισσότερο τι κρύβεται πίσω από τις χλιδάτες κουρτίνες,και που μας οδηγούν οι εξελίξεις.

The post “Η γερμανική στήριξη στην Τουρκία και η αναιμική ελληνική αντίδραση” appeared first on Militaire.gr.