«Μικρά εγκλήματα» που προετοιμάζουν μεγάλα διαιωνίζοντας τις διεκδικήσεις των Τούρκων

06:25 10/8/2022 - Πηγή: militaire

Ο αγώνας των ιδεολογιών στη δημοκρατία (αγώνας σε επίπεδο κοινής γνώμης και πολιτικής σκηνής που προϋποθέτει το  δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση) ήταν πάντα θεμιτός στη διεκδίκηση του αυτονόητου.

Γράφει η

Κρινιώ Καλογερίδου

   Και το αυτονόητο  έχει να κάνει με τη διαχείριση υποθέσεων δημοσίου συμφέροντος, κοινωνικοπολιτικών φαινομένων, εσωκομματικών και διακομματικών αντιπαραθέσεων, αλλά και τη στήριξη ή έμπρακτη αμφισβήτηση του αρχηγισμού στα κόμματα εξουσίας.

 Με δεδομένο αυτό, γίνεται αντιληπτό ότι η διεξαγωγή ιδεολογικών αγώνων σε καθεστώς δημοκρατίας

προκαλεί αναπόφευκτα ανακίνηση συναισθημάτων στους πολίτες λόγω των συγκρουσιακών καταστάσεων που δημιουργούνται, της ιδεολογικής ταύτισης ή διάστασής τους με τους πολιτικούς και της αναζήτηση λύσης για την κάλυψη του κενού το οποίο άφησε ενδεχομένως η κατάρρευση της ιδεολογικής τους ταυτότητας.

   Στο σημείο αυτό χρειάζεται προσοχή, γιατί οι ιδεολογικοί αγώνες στη δημοκρατία είναι μεν θεμιτοί, αλλά δεν πρέπει να ξεφεύγουν από το πλαίσιο της εθνικής οικογένειας. Δεν πρέπει να μεταβάλλονται σε μικρόβιο διχασμού των Ελλήνων.

   Ο αγώνας για επικράτηση των ιδεών του ενός ή του άλλου δεν πρέπει να επιτρέψει σ’ αυτές να δηλητηριάσουν τα ενοποιητικά στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, γιατί ο εχθρός είναι εκτός των τειχών και καραδοκεί να εκμεταλλευτεί τα λάθη, τις αδυναμίες και τις έριδές μας.

   Αυτό που έκανε πριν από 48 χρόνια με την εισβολή του στην Κύπρο το ’74 επιχείρησε να το κάνει και στο Αιγαίο το ’76 (βλ. ”Βυθίσατε το ”Χόρα”), το ’87 (βλ. έξοδο τουρκικού ερευνητικού ”Πίρι Ρέις”, πρώην ”Σισμίκ”) και το 2020 (βλ. τρίμηνη ερευνητική επιχείρηση του Ορούτς Ρέις 7 μίλια απ’ το Καστελόριζο).

   Όλα αυτά τα χρόνια η εθνική μας ”κόκκινη γραμμή” έναντι της Τουρκίας ορίζει ως εθνική κυριαρχία τα εθνικά χωρικά ύδατα, προσδιορισμένα στα 6νμ. Ωστόσο απ’ το ’96 και εντεύθεν ο προκλητικός γείτονας εξ Ανατολών, επωφελούμενος — της κατευναστικής Εξωτερικής πολιτικής μας, — έφτασε στην ”κόκκινη γραμμή” της ελληνικής Άμυνας και την προσπέρασε με απαρχή το αιματηρά γεγονότα στα Ίμια.

   Έτσι, τον Φεβρουάριο του ’17 το τουρκικό  περιπολικό σκάφος TCG Kuşadası παραβίασε ανεμπόδιστα τα ελληνικά χωρικά ύδατα στο Φαρμακονήσι με βολές λίγο έξω από τις ακτές του νησιού, για να αποχωρήσει στη συνέχεια προς τα τουρκικά παράλια όταν στην περιοχή έφτασε η κανονιοφόρος του ΠΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ (Ρ 267).

   Το 2018 είχαμε άλλη μια αναπάντητη πρόκληση των Τούρκων εντός ελληνικών χωρικών υδάτων, όταν η τουρκική ακταιωρός UMUT εμβόλισε στην περιοχή των Ιμίων το πλοίο του Λιμενικού ”Γαύδος”. Το περιστατικό έληξε, τελικά, με τα ”συγχαρητήρια” του Αλέξη Τσίπρα στο πλήρωμά του για την… μη αντίδραση του, την οποία έκρινε ο τότε πρωθυπουργός ως επίδειξη ψυχραιμίας ισοδύναμη με γενναιότητα!!!

 — Χάνουν οι λέξεις το νόημά τους και οι αξίες απαξιώνονται στο λεξικό του κατευνασμού…, σας ακούω να λέτε με δυσφορία.

   Κι εγώ συμφωνώ μαζί σας φυλλομετρώντας τις σελίδες του που αυξάνονται συνεχώς, γιατί — μετά την υπογραφή της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιαής συμφωνίας, τον Αύγουστο του ’20 (που άφησε εκτός ελληνικής επήρειας [κυριαρχίας] τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ του 28ου-32ου Μεσημβρινού) — έχουν κλιμακώσει οι Τούρκοι τις προκλήσεις τους στον εν λόγω θαλάσσιο χώρο, όπου ανήκουν η μισή Ρόδος και το Καστελόριζο.

  Έτσι το εγκληματικό λάθος του ’19 (αποδοχή ότι η θαλάσσια ζώνη ανατολικά της Ρόδου και του Καστελόριζου κείται στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο, κάτι που επέτρεψε στην Τουρκία να διεκδικεί την ελληνική ΑΟΖ έκτοτε) ολοκληρώθηκε με την μερική (και όχι ολική, παρά την υπόσχεση Δένδια να την αποκαταστήσει) ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (Αύγουστος 2020).

 ”Μικρά εγκλήματα” που προετοιμάζουν μεγάλα διαιωνίζοντας τις διεκδικήσεις των Τούρκων, καθώς η Άγκυρα — με τα μπες-βγες- των ερευνητικών και των γεωτρυπάνων της — επιχειρεί να αξιοποιήσει την εμμονή στον κατευνασμό της ελληνικής κυβέρνησης, εξαιτίας του οποίου αυτή δεν απαντά στις προκλήσεις με τη δικαιολογία ότι θέλει να αποφύγει την ένταση.

 Η τουρκική επιχείρηση στην παρούσα συγκυρία ακούει στο όνομα ”Αμπντουλχαμίντ Χαν” (το οποίο θα διαδεχθεί σε ένα μήνα το τουρκικό ελικοπτεροφόρο πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων TCG Anadolu).

 Το αναβαθμισμένο τεχνολογικά 4ο (πλωτό) γεωτρύπανο της Τουρκίας (μετά τα Φατίχ, Κανουνί και Γιαβούζ) απέπλευσε ήδη, με τις ευλογίες του Ερντογάν, απ’ το λιμάνι Taşucu της Μερσίνας προς το πεδίο κοιτάσματος Yörükler–1, 55 χιλιόμετρα έξω από τον Gazi Paşa της Νότιας Τουρκίας μεταξύ των κόλπων Αττάλειας και Αλεξανδρέττας στην Ανατολική Μεσόγειο (όπως είχε προαναγγείλει ο Τούρκος Πρόεδρος στην τελετή πριν τον απόπλου), αν και τίποτα δεν αποκλείει να καταλήξει στη Βόρεια Κύπρο, αν πιστέψουμε τους Ρώσους οι οποίοι με χάρτες  ”καρφώνουν” τα πραγματικά σχέδια των Τούρκων.

  Το γάντι της πρόκλησης έχει προφανείς αποδέκτες την Ελλάδα και — εξ αντανακλάσεως — την Κύπρο. Κι αυτό προοιωνίζεται απόπειρα του Τούρκου Προέδρου να οικειοποιηθεί την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού και της θαλάσσιας ζώνης η οποία εκτείνεται απ’ την ανατολική Ρόδο και το Καστελόριζο (”γας ομφαλό” των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων του Αιγαίου που επεκτείνει τα ελληνικά σύνορα κατά 72 ναυτικά μίλια) μέχρι τις δυτικές ακτές της Μεγαλονήσου .

  Ήδη έχουν προηγηθεί εντωμεταξύ, κορυφώνοντας την ένταση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, οι δηλώσεις του Χουλουσί Ακάρ για  την… ειρηνική εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το ’74, όπως τη χαρακτήρισε ο Τούρκος ΥΠΑΜ, για να προχωρήσει αργότερα σε υπαινικτικές απειλές για το Καστελόριζο με πρόσχημα τις Συνθήκες  Λωζάνης και Παρισίων τις οποίες θέλει η Τουρκία να αναθεωρήσει.

  Έχουν προηγηθεί, επίσης, και οι δηλώσεις του Ιμπραχίμ Καλίν για το ενδεχόμενο να κάνει έρευνες το ”Αμπντουλχαμίντ Χαν” σε ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου που καλύπτονται από το τουρκολιβυκό μνημόνιο (όπως άφησε να εννοηθεί ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου επικαλούμενος ως αποδεικτικά εγκυρότητας τις επιστολές της χώρας του στον ΟΗΕ και τις άδειες απ’ την ΤΔΒΚ).

  Φευ!.. Φτάσαμε, δυστυχώς, στο σημείο — μιας και η πρωτοβουλία υπεράσπισης των κεκτημένων  του Ελληνισμού κατέστη σπάνιο είδος — να επιτρέπουμε (Ελλάδα και Κύπρος) την εκπροσώπηση των Κατεχομένων και των συμφερόντων του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους από την Τουρκία.

  Την Τουρκία την οποία παρακολουθούν αμφότεροι οι εκπρόσωποι του Ελληνισμού στην Μεσόγειο άπραγοι, σαν υπνωτισμένοι, να προαναγγέλλει γεωτρήσεις σε ελληνικά και ελληνοκυπριακά νερά από την Ρόδο μέχρι την Κύπρο (στην ΑΟΖ/ΥΦ της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ 28ου και 32ου Μεσημβρινού, την οποία αφήσαμε ”αδιάθετη” προς άγραν των Τούρκων).

  Έτσι η μόνη ελπίδα για την Ελλάδα έφτασε να είναι η μη επανάληψη του σκηνικού του ’20 στο Αιγαίο  και για την Κύπρο η μη δημοσιοποίηση από τον ΟΗΕ της συμφωνίας ΑΟΖ/ΥΦ μεταξύ Τουρκίας–Κατεχομένων, την οποία υπαινίχθηκε ο Ιμπραχίμ Καλίν πρόσφατα. Συμφωνίας που, αν αναρτηθεί δημόσια από τον Διεθνή Οργανισμό, θα ισοδυναμεί με ”κλείσιμο του ματιού” των Η.Ε στο σχέδιο της Τουρκίας για de facto διχοτόμηση της Κύπρου.

The post «Μικρά εγκλήματα» που προετοιμάζουν μεγάλα διαιωνίζοντας τις διεκδικήσεις των Τούρκων appeared first on Militaire.gr.