Ναυπηγεία: «Πυρά» Αποστολάκη προς ιδιώτες και πρόταση για έλεγχο ενός ναυπηγείου από το ΠΝ

11:42 4/2/2022 - Πηγή: militaire

Ο Ε.Αποστολάκης με εργαζόμενους των Ναυπηγείων Ελευσίνας

Πυρά προς όλες τις κατευθύνσεις από τον πρώην ΥΕΘΑ και Επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ Ευάγγελο Αποστολάκη που μίλησε στην εκδήλωση της Fincantieri και ONEX, με θέμα “Εγχώριες δυνατότητες ναυπηγικού τομέα – Δημιουργία ναυπηγικού οικοσυστήματος”.

Ο κ.Αποστολάκης είπε ότι για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας «έχουν ευθύνη και οι ιδιώτες που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων». 

Τόνισε ότι «το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να έχει τουλάχιστον

τον έλεγχο σε ένα ναυπηγείο όπου θα πραγματοποιεί τον μεγαλύτερο όγκο των εργασιών του».

Αναφέρθηκε στο πρόγραμμα των νέων  φρεγατών λέγοντας ότι «δεν είναι δυνατόν και μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω ένα ολόκληρο έργο κατασκευής νέων φρεγατών να δίνεται εξ’ολοκλήρου σε ξένα ναυπηγεία». 

Αναφέρθηκε στην προσπάθεια επανεκκίνησης λειτουργίας των Ναυπηγείων που ξεκίνησε όταν «και στα 2 ναυπηγεία το Πολεμικό Ναυτικό μπήκε μπροστά και ανέλαβε  μαζί με τους εργαζόμενους την ολοκλήρωση των έργων του μέσα από μια διαδικασία που όπως αποδείχθηκε ήταν και είναι απολύτως επιτυχημένη».

Όλη η ομιλία του Ε.Αποστολάκη

Μελλοντική προοπτική της Ναυπηγικής Βιομηχανίας

Δε θα μπορούσα όπως καταλαβαίνετε να ισχυριστώ πως οι ανάγκες της χώρας είναι τέτοιες που τα ναυπηγεία, δεν της είναι απαραίτητα. 

Μετά από σχεδόν 40 χρόνια υπηρεσίας στο Πολεμικό Ναυτικό θα με περνούσατε για τρελό. 

Η Ελλάδα μια χώρα με ισχυρή ναυτική παράδοση δεν μπορεί να είναι ουραγός στη ναυπηγική βιομηχανία. 

Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες γίναμε μάρτυρες πολιτικών απαξίωσης με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση και τον μαρασμό των ναυπηγείων της χώρας.  

Και εδώ θέλω να είμαι ειλικρινής και ξεκάθαρος μαζί σας. Έχουν ευθύνη και οι ιδιώτες που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. 

Και στα δυο μεγάλα ναυπηγεία το ζητούμενο κυρίως ήταν τα κρατικά χρήματα μέσω των προγραμμάτων του Πολεμικού Ναυτικού.

Εδώ και δεκαετίες δεν πραγματοποιήθηκε καμία ουσιαστική ιδιωτική επένδυση με στόχο τον εκσυγχρονισμό και την εναρμόνιση με τις σύγχρονες ανάγκες.

Τελευταία σοβαρά έργα εκσυγχρονισμού υποδομών έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στον Σκαραμαγκά στα πλαίσια του προγράμματος των Υποβρύχιων.

Από τη μια στην Ελευσίνα είχαμε μια κατάσταση βαλτωμένη με την κατασκευή των ΤΠΚ να διαιωνίζεται και τους εργαζόμενους όμηρους χωρίς καν να πληρώνονται σε ένα ναυπηγείο που βάδιζε στην χρεοκοπία 

Από την άλλη και στον Σκαραμαγκά είδαμε ιδιώτες να ενδιαφέρονται μόνο για κρατικά χρήματα στο όνομα των υποβρυχίων, να κλείνουν δραστηριότητες, να αφήνουν εγκαταστάσεις στην τύχη τους και να οδηγούν το ναυπηγείο στην πτώχευση. Δεν δίστασαν να αφήσουν ανολοκλήρωτα ακόμα και τα Υποβρυχια κρατώντας όμηρο το Πολεμικό Ναυτικό για πάνω από 4 χρόνια.

Και στα 2 ναυπηγεία το Πολεμικό Ναυτικό μπήκε μπροστά και ανέλαβε  μαζί με τους εργαζόμενους την ολοκλήρωση των έργων του μέσα από μια διαδικασία που όπως αποδείχθηκε ήταν και είναι απολύτως επιτυχημένη.

Παράλληλα μέσα από αυτή την διαδικασία δόθηκε η δυνατότητα να αποφευχθεί το οριστικό εκείνη την στιγμή κλείσιμο και να διασωθεί η πολύτιμη για το μέλλον τεχνογνωσία  των εργαζομένων.

Δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε πως βασικό σημείο αλλαγής της πορείας για τα ναυπηγεία ήταν η αλλαγή πολιτικής που συντελέστηκε από το 2015 και μετά, όπου έπεσε το βάρος σε πολιτικές επανεκκίνησης των ναυπηγείων της χώρας.

Μετά από χρόνια  «ανοχής» προς τις πρακτικές των ιδιωτών που τα κατείχαν, η Κυβέρνηση ξεκίνησε τότε  όλες εκείνες τις διαδικασίες ώστε οι συγκεκριμένοι ιδιώτες να έρθουν προ των ευθυνών τους.

Ήταν η πρώτη φορά που μετά από δυο τουλάχιστον δεκαετίες άρχισε να υλοποιείται ένα σχέδιο προοπτικής με την απεμπλοκή των ναυπηγείων από αυτούς που τα οδηγούσαν στο κλείσιμο ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την επανεκκίνηση τους.

Είχαμε αρχικά την επανεκκίνηση που συντελέστηκε στην Σύρο.

Μια διαδικασία που δεν ήταν εύκολη αλλά ήταν συνδυασμός της τότε πολιτικής βούλησης  για το μέλλον του ναυπηγείου όσο και του αξιόπιστου επενδυτικού πλάνου που υπήρξε  και υλοποιείται από τότε με όλα τα θετικά αποτελέσματα που έχει τόσο για την τοπική κοινωνία όσο και για τους εργαζόμενους του ναυπηγείου.

Ο μεγάλος αριθμός των πλοίων που εξυπηρετούνται από τότε μέχρι και σήμερα επιβεβαιώνει ότι ανάγκες πάντα υπήρχαν για ναυπηγεία και δικαιώνει αυτούς που επένδυσαν σε αυτή την επανεκκίνηση. 

Παράλληλα κινήθηκαν οι διαδικασίες για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και την επανεκκίνηση τους. Ύστερα από συγκεκριμένες νομικές διαδικασίες και δύσκολες πολιτικές αποφάσεις όπως αυτή της υπαγωγής σε ειδική διαχείριση που κρίθηκε αναγκαία ώστε να απεμπλακεί το ναυπηγείο από μια ιδιοκτησία που το οδηγούσε σε πτώχευση, μπήκαν οι βάσεις για μια νέα εποχή και για τα συγκεκριμένα ναυπηγεία.

Ομοίως και στα ναυπηγεία Ελευσίνας από την στιγμή που υπήρξε αντίστοιχο ενδιαφέρον από τους επενδυτές που επανεκκίνησαν την Σύρο δίνεται η δυνατότητα αναβίωσης τους,  διασώζοντας όχι μόνο τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας αλλά και δίνοντας μια προοπτική ανάπτυξης όλης της ευρύτερης περιοχής.

Την ίδια χρονική στιγμή σχεδιάστηκε και ήταν υπό υλοποίηση ένα άλλο εξίσου πολύ σημαντικό κεφάλαιο για το μέλλον της ναυπηγικής Βιομηχανίας. Αυτό της εκπαίδευσης νέου εργατοτεχνικού προσωπικού. Αφού με βάση της πολιτικές απαξίωσης αυτού του κλάδου είχαν κλείσει οι σχολές που έβγαζαν τους τεχνίτες που δούλευαν στα ναυπηγεία της χωράς, ήταν η πρώτη φορά που σχεδιάστηκε 2 ετους διάρκειας Δημόσιες Σχολές κατάρτισης σε συνεργασία με το Παν. Δυτικής Αττικής. που όμως δεν λειτούργησαν ποτέ εξαιτίας της πολιτικής της παρούσας κυβέρνησης.

Είναι σημαντικό και δεν πρέπει να το προσπερνούμε και εγώ δεν θέλω να κρύβομαι πίσω από το δάκτυλο μου. Υπήρξε απαξίωση του τεχνικού προσωπικού όλα τα προηγούμενα χρόνια. Έχουμε εξαιρετικά στελέχη, μηχανικούς, εργοδηγούς, τεχνίτες…όμως δεν είναι δυνατόν στις εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας να έχουμε περισσότερα διοικητικά στελέχη από τεχνικό προσωπικό και εδώ έχουμε όλοι ευθύνη.  

Σήμερα λοιπόν έχουμε:

Μια Ναυπηγική Βιομηχανία που κατά τη γνώμη μου έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για επανεκκίνηση της.

Ανάγκες υπάρχουν, τόσο στα πλαίσια της ακτοπλοΐας,  όσο του εμπορικού στόλου αλλά και του Πολεμικού Ναυτικού.

Οι ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας είναι μεγάλες. Το παράδειγμα της ομηρίας που ζήσαμε των πολεμικών μας πλοίων στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων καλό είναι να μας προβληματίσει. 

Παράλληλα το επιτυχημένο τα τελευταία χρόνια εγχείρημα μέσω της απευθείας συνεργασίας Πολεμικού Ναυτικού & Εργαζομένων στα 2 μεγάλα ναυπηγεία όπου τα «εγκλωβισμένα» πλοία  ολοκληρώνονται πολύ πιο φθηνά, αλλά και με πολύ μικρότερο κόστος γίνονται μια σειρά από έργα συντήρησης και επισκευής πλοίων του στόλου, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτούς που υποστηρίζουν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απεμπλοκή των έργων του Πολεμικού Ναυτικού από τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να έχει τουλάχιστον τον έλεγχο σε ένα ναυπηγείο όπου θα πραγματοποιεί τον μεγαλύτερο όγκο των εργασιών του.

Δεν είναι δυνατόν και μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω ένα ολόκληρο έργο κατασκευής νέων φρεγατών να δίνεται εξ’ολοκλήρου σε ξένα ναυπηγεία. 

Γνωρίζεται πως και εγώ προσωπικά είτε ως αρχηγός ΓΕΕΘΑ είτε ως Υπουργός πίεσα και είχαμε ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες για την ναυπήγηση φρεγατών το 2019. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή τρέχει ένα πολύ σημαντικό εξοπλιστικό πρόγραμμα που έχει όμως ένα μελανό σημείο. Δεν έχει καμία συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής και προφανώς για τις φρεγάτες ναυπηγικής βιομηχανίας.

Αυτό αποκαλύπτει πλήρως την απαξίωση που διακατέχει την σημερινή κυβέρνηση σε σχέση με της δυνατότητες της εγχώριας ναυπηγικής Βιομηχανίας.

Περά όμως από τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού υπάρχουν και άλλες ανάγκες που δημιουργούν προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον για τον τομέα.

Η εναρμόνιση των πλοίων στα νέα στάνταρ που επιβάλλουν νέοι διεθνείς κανονισμοί δημιουργεί τεράστιο όγκο εργασιών που θα μπορούσαν να καλύπτονται στα Ελληνικά Ναυπηγεία.

Ο νησιωτικός χαρακτήρας της χωράς με τις αντίστοιχες ακτοπλοϊκές γραμμές, από μόνος του, δημιουργεί ανάγκες συντήρησης πλοίων που θα μπορούσαν να καλύπτονται από ελληνικά χέρια. 

Το παράδειγμα της Σύρου πρέπει να αποτελέσει οδηγό και απόδειξη, ότι ανάγκες υπάρχουν και όταν βρεθούν οι κατάλληλοι και πράξουν τα δέοντα, τα ναυπηγεία μας είναι σε θέση να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον που τα ναυπηγεία των γειτονικών χωρών έχουν δημιουργήσει.

Βλέπουμε σήμερα λοιπόν, 

Μια Σύρο που έχει μπει για τα καλά στην νέα εποχή με θετικά μηνύματα σχετικά με την προοπτική της.

Και ενώ θα περίμενε κάνεις ότι και τα αλλά δυο ναυπηγεία της χωράς θα έμπαιναν δυναμικά σε μια νέα εποχή, βλέπουμε καθυστερήσεις, που δημιουργούν τουλάχιστον ανησυχία και σίγουρα ανασφάλεια στους εμπλεκομένους και κυρίως στους εργαζόμενους.

Στα μεν ναυπηγεία Σκαραμαγκά μετά από 7 μήνες από την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας και το πολύ μικρό τίμημα που αυτή είχε ως αποτέλεσμα,  δεν έχει εισέρθει ακόμα ο νέος επενδυτής

Δεν έχουν διασφαλιστεί οι θέσεις εργασίας αλλά ούτε και τα δεδουλευμένα των εργαζομένων.

Στα δε ναυπηγεία Ελευσίνας οι υποσχέσεις και οι δεσμεύσεις που δεν τηρούνται θέτουν σε κίνδυνο το σχέδιο εξυγίανσης και την προοπτική που αυτό θα έχει. Δημιουργεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους τόσο σχετικά με τις διεκδικήσεις τους όσο και με το μέλλον της δουλειάς τους. 

Προοπτική για τα ναυπηγεία της χωράς υπάρχει αρκεί να υπάρχει και η αντίστοιχη πολιτική βούληση.

Δεν πρέπει να επιστρέψουμε σε πολιτικές απαξίωσης. Αυτές ζημίωσαν τον κλάδο

Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Αν χαθεί και η τελευταία γενιά εργαζομένων θα χαθεί ολοκληρωτικά η τεχνογνωσία.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα για το Πολεμικό Ναυτικό έπρεπε και πρέπει να είναι και αυτά  κινητήρια δύναμη αναζωογόνησης και προοπτικής της ναυπηγικής μας Βιομηχανίας. 

Ανάγκες υπάρχουν.

Επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει

Εξειδικευμένο Επιστημονικό προσωπικό υπάρχει

Εργατοτεχνικό δυναμικό με μεγάλη τεχνογνωσία  ακόμα υπάρχει

Αυτό που πρέπει να υπάρχει είναι αλλαγή πολίτικης που θα οδηγήσει στην ουσιαστική αναβίωση της ναυπηγικής μας βιομηχανίας.

The post Ναυπηγεία: «Πυρά» Αποστολάκη προς ιδιώτες και πρόταση για έλεγχο ενός ναυπηγείου από το ΠΝ appeared first on Militaire.gr.